خون: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۳

مقدمه

خون، عزیزترین موجودی پیکر انسان است که با نبود آن، جان هم نیست. با این حساب، کسی که حاضر باشد از “خون” خویش در راه مکتب و عدالت و حق بگذرد، آماده جانبازی است و این همان “شهادت‌طلبی” است که از الفبای “فرهنگ عاشورا” است. هم آنکه خون می‌‌دهد و از جان می‌‌گذرد، عزیز است و ماندگار، هم آنکه در راه انتقام خون‌های به ناحق ریخته قیام می‌‌کند، کاری امام زمان گونه می‌‌کند، چرا که آن حضرت، خون‌خواه کشتگان کربلاست “این الطّالب بدم المقتول بکربلا” و هم آنان که از خون شهیدان، الهام حماسه و فداکاری می‌‌گیرند، شاگردان لایق مکتب شهادتند.

اینکه سید الشهدا (ع) در آغاز حرکت به سوی کربلا فرمود: هر کس حاضر است خون قلب خویش را در راه ما نثار و ایثار کند، با ما همراه شود: «مَنْ كَانَ بَاذِلًا فِينَا مُهْجَتَهُ... فَلْيَرْحَلْ مَعَنَا»^[۱]. اشاره به همین فرهنگ شهادت‌طلبی است. قداست خون شهید نیز از همین جاست، چرا که او با خدا معامله می‌‌کند و حقّ اوست که با اولین قطره خونش که بر زمین ریخته می‌‌شود، آمرزیده شود: «اوّل ما يهراق من دم الشهيد يغفر له ذنبه كلّه الّا الدَّين»^[۲]. و قطره خونی که در راه خدا ریخته شود، یا قطره اشکی از خوف خدا، محبوب‌ترین قطره نزد خداوند است: «مَا مِنْ قَطْرَةٍ أَحَبَّ إِلَى الله عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ قَطْرَتَيْنِ قَطْرَةِ دَمٍ فِي سَبِيلِ الله وَ قَطْرَةِ دَمْعَةٍ فِي سَوَادِ اللَّيْلِ لاَ يُرِيدُ بِهَا عَبْدٌ إِلاَّ الله»^[۳]. در روایات و زیارات نیز نسبت به سید الشهدا (ع) و یاران شهیدش تعبیراتی از این قبیل زیاد است که: شما جانتان را، نفستان را، ارواحتان را، خونتان را، خون قلبتان را، خودتان را و... در راه خدا بذل و نثار کردید. هر ملّتی هم که این روح و روحیه را داشته باشد، به عزت می‌‌رسد و آنان که از خون دادن و جان باختن گریزانند، گرفتار ذلّت می‌‌شوند. امام خمینی می‌فرماید: “مسلّم خون شهیدان انقلاب و اسلام را بیمه کرده است. خون شهیدان برای ابد درس مقاومت به جهانیان داده است و خدا می‌‌داند که راه و رسم شهادت کور شدنی نیست و این ملّت‌ها و آیندگان هستند که به راه شهیدان اقتدا خواهند نمود^[۴].^[۵]

منابع

محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا

پانویس

↑ مقتل الحسین، مقرم، ص ۱۹۴.
↑ میزان الحکمه، ج ۵، ص ۱۹۲ (از پیامبر خدا).
↑ میزان الحکمه، ج ۵، ص ۱۸۷ (از امام زین العابدین).
↑ صحیفه نور، ج ۲۰، ص ۲۳۹.
↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۸۰.

[1] مقتل الحسین، مقرم، ص ۱۹۴.

[2] میزان الحکمه، ج ۵، ص ۱۹۲ (از پیامبر خدا).

[3] میزان الحکمه، ج ۵، ص ۱۸۷ (از امام زین العابدین).

[4] صحیفه نور، ج ۲۰، ص ۲۳۹.

[5] محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۸۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-==مقدمه==
+{{مدخل مرتبط
-خون، عزیزترین موجودی پیکر [[انسان]] است که با نبود آن، [[جان]] هم نیست. با این حساب، کسی که حاضر باشد از “خون” خویش در [[راه]] [[مکتب]] و [[عدالت]] و [[حق]] بگذرد، آماده جانبازی است و این همان “شهادت‌طلبی” است که از الفبای “فرهنگ عاشورا” است.
+| موضوع مرتبط = امام حسین
-هم آنکه خون می‌‌دهد و از [[جان]] می‌‌گذرد، [[عزیز]] است و ماندگار، هم آنکه در [[راه]] [[انتقام]] خون‌های به ناحق ریخته [[قیام]] می‌‌کند، کاری [[امام زمان]] گونه می‌‌کند، چرا که آن [[حضرت]]، [[خون‌خواه]] کشتگان کربلاست “این الطّالب بدم المقتول بکربلا” و هم آنان که از خون [[شهیدان]]، [[الهام]] [[حماسه]] و [[فداکاری]] می‌‌گیرند، [[شاگردان]] لایق [[مکتب]] شهادتند.
+| عنوان مدخل  =
-اینکه [[سید الشهدا]]{{ع}} در آغاز حرکت به سوی [[کربلا]] فرمود: هر کس حاضر است خون [[قلب]] خویش را در [[راه]] ما نثار و [[ایثار]] کند، با ما همراه شود: {{متن حدیث|مَنْ كَانَ بَاذِلًا فِينَا مُهْجَتَهُ... فَلْيَرْحَلْ مَعَنَا}}<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص ۱۹۴.</ref>. اشاره به همین [[فرهنگ]] [[شهادت‌طلبی]] است. [[قداست]] خون [[شهید]] نیز از همین جاست، چرا که او با [[خدا]] معامله می‌‌کند و [[حقّ]] اوست که با اولین قطره خونش که بر [[زمین]] ریخته می‌‌شود، آمرزیده شود: {{متن حدیث|اوّل ما يهراق من دم الشهيد يغفر له ذنبه كلّه الّا الدَّين}}<ref>میزان الحکمه، ج ۵، ص ۱۹۲ (از پیامبر خدا).</ref>. و قطره خونی که در [[راه خدا]] ریخته شود، یا قطره اشکی از [[خوف]] [[خدا]]، محبوب‌ترین قطره نزد [[خداوند]] است: {{متن حدیث|مَا مِنْ قَطْرَةٍ أَحَبَّ إِلَى الله عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ قَطْرَتَيْنِ قَطْرَةِ دَمٍ فِي سَبِيلِ الله وَ قَطْرَةِ دَمْعَةٍ فِي سَوَادِ اللَّيْلِ لاَ يُرِيدُ بِهَا عَبْدٌ إِلاَّ الله}}<ref>میزان الحکمه، ج ۵، ص ۱۸۷ (از امام زین العابدین).</ref>. در [[روایات]] و [[زیارات]] نیز نسبت به [[سید الشهدا]]{{ع}} و [[یاران]] شهیدش تعبیراتی از این قبیل زیاد است که: شما جانتان را، نفستان را، ارواحتان را، خونتان را، خون قلبتان را، خودتان را و... در [[راه خدا]] بذل و نثار کردید. هر ملّتی هم که این [[روح]] و [[روحیه]] را داشته باشد، به [[عزت]] می‌‌رسد و آنان که از خون دادن و [[جان]] باختن گریزانند، گرفتار [[ذلّت]] می‌‌شوند. [[امام خمینی]] می‌فرماید: “مسلّم خون [[شهیدان]] [[انقلاب]] و [[اسلام]] را بیمه کرده است. خون [[شهیدان]] برای ابد درس [[مقاومت]] به جهانیان داده است و [[خدا]] می‌‌داند که [[راه]] و رسم [[شهادت]] کور شدنی نیست و این [[ملّت‌ها]] و آیندگان هستند که به [[راه]] [[شهیدان]] [[اقتدا]] خواهند نمود<ref>صحیفه نور، ج ۲۰، ص ۲۳۹.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۸۰.</ref>.
+| مداخل مرتبط =
+| پرسش مرتبط  =
+}}
+== مقدمه ==
+خون، عزیزترین موجودی پیکر [[انسان]] است که با نبود آن، [[جان]] هم نیست. با این حساب، کسی که حاضر باشد از “خون” خویش در راه [[مکتب]] و [[عدالت]] و [[حق]] بگذرد، آماده جانبازی است و این همان “شهادت‌طلبی” است که از الفبای “فرهنگ عاشورا” است. هم آنکه خون می‌‌دهد و از [[جان]] می‌‌گذرد، عزیز است و ماندگار، هم آنکه در راه [[انتقام]] خون‌های به ناحق ریخته [[قیام]] می‌‌کند، کاری [[امام زمان]] گونه می‌‌کند، چرا که آن حضرت، [[خون‌خواه]] کشتگان کربلاست “این الطّالب بدم المقتول بکربلا” و هم آنان که از خون [[شهیدان]]، [[الهام]] [[حماسه]] و [[فداکاری]] می‌‌گیرند، شاگردان لایق [[مکتب]] شهادتند.
+اینکه [[سید الشهدا]] {{ع}} در آغاز حرکت به سوی [[کربلا]] فرمود: هر کس حاضر است خون [[قلب]] خویش را در راه ما نثار و [[ایثار]] کند، با ما همراه شود: {{متن حدیث|مَنْ كَانَ بَاذِلًا فِينَا مُهْجَتَهُ... فَلْيَرْحَلْ مَعَنَا}}<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص ۱۹۴.</ref>. اشاره به همین [[فرهنگ]] [[شهادت‌طلبی]] است. [[قداست]] خون [[شهید]] نیز از همین جاست، چرا که او با [[خدا]] معامله می‌‌کند و [[حقّ]] اوست که با اولین قطره خونش که بر [[زمین]] ریخته می‌‌شود، آمرزیده شود: {{متن حدیث|اوّل ما يهراق من دم الشهيد يغفر له ذنبه كلّه الّا الدَّين}}<ref>میزان الحکمه، ج ۵، ص ۱۹۲ (از پیامبر خدا).</ref>. و قطره خونی که در [[راه خدا]] ریخته شود، یا قطره اشکی از [[خوف]] [[خدا]]، محبوب‌ترین قطره نزد [[خداوند]] است: {{متن حدیث|مَا مِنْ قَطْرَةٍ أَحَبَّ إِلَى الله عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ قَطْرَتَيْنِ قَطْرَةِ دَمٍ فِي سَبِيلِ الله وَ قَطْرَةِ دَمْعَةٍ فِي سَوَادِ اللَّيْلِ لاَ يُرِيدُ بِهَا عَبْدٌ إِلاَّ الله}}<ref>میزان الحکمه، ج ۵، ص ۱۸۷ (از امام زین العابدین).</ref>. در [[روایات]] و [[زیارات]] نیز نسبت به [[سید الشهدا]] {{ع}} و [[یاران]] شهیدش تعبیراتی از این قبیل زیاد است که: شما جانتان را، نفستان را، ارواحتان را، خونتان را، خون قلبتان را، خودتان را و... در [[راه خدا]] بذل و نثار کردید. هر ملّتی هم که این [[روح]] و روحیه را داشته باشد، به [[عزت]] می‌‌رسد و آنان که از خون دادن و [[جان]] باختن گریزانند، گرفتار [[ذلّت]] می‌‌شوند. [[امام خمینی]] می‌فرماید: “مسلّم خون [[شهیدان]] [[انقلاب]] و [[اسلام]] را بیمه کرده است. خون [[شهیدان]] برای ابد درس [[مقاومت]] به جهانیان داده است و [[خدا]] می‌‌داند که راه و رسم [[شهادت]] کور شدنی نیست و این [[ملّت‌ها]] و آیندگان هستند که به راه [[شهیدان]] [[اقتدا]] خواهند نمود<ref>صحیفه نور، ج ۲۰، ص ۲۳۹.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۸۰.</ref>
 == منابع ==
 {{منابع}}
-* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
+# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
 {{پایان منابع}}
@@ خط ۱۲: / خط ۱۹: @@
 {{پانویس}}
-[[رده:خون]]
+[[رده:امام حسین]]
 [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]