سقایة الحاج در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == پانویس == {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}})) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = سقایة الحاج | |||
| عنوان مدخل = سقایة الحاج | |||
| مداخل مرتبط = [[سقایة الحاج در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
سقایه یعنی اعطای نوشیدنی<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۱۵.</ref>، آب دادن و آب‌رسانی <ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۸۴.</ref>، آماده کردن و تهیه نوشیدنی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۵۵-۱۵۶.</ref> و [[سقایة الحاج]] یعنی آب‌رسانی به [[حجاج]] بیت‌اللّه الحرام. | سقایه یعنی اعطای نوشیدنی<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۱۵.</ref>، آب دادن و آب‌رسانی <ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۸۴.</ref>، آماده کردن و تهیه نوشیدنی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۵۵-۱۵۶.</ref> و [[سقایة الحاج]] یعنی آب‌رسانی به [[حجاج]] بیت‌اللّه الحرام. {{متن قرآن|أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ}}<ref>«آیا آب دادن به حاجیان و آبادسازی مسجد الحرام را همگون کار آن کس قرار داده‌اید که به خداوند و روز واپسین ایمان آورده و در راه خداوند جهاد کرده است؟ (هرگز این دو) نزد خداوند برابر نیستند و خداوند گروه ستمگران را رهنمایی نمی‌کند» سوره توبه، آیه ۱۹.</ref>. | ||
[[سقایة الحاج]] از مناصب عظیم و مهم [[اجتماعی]] و [[سیاسی]] در [[جزیرة العرب]] قبل از [[اسلام]] است که [[اعراب]] به آن [[مباهات]] می‌کرده‌اند؛ همانند پرده‌داری و کلیدداری [[کعبه]] که باعث فخر و [[مباهات]] [[قبایل]] بود. | |||
در [[روایات]] [[تاریخی]] این منصب به [[عهد]] قصی بن کلام جدّ اعلای [[پیامبر اکرم]] {{صل}} باز می‌گردد که بعد از او به عبدمناف رسید و در [[خاندان]] او باقی ماند تا به [[عباس بن عبدالمطلب]] عموی پیامبر {{صل}} واگذار شد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۲۰۳-۲۰۴.</ref>. | |||
در [[ | در [[اسلام]] این مناصب اهمیت داشتند؛ ولی عهده داری آنها با [[ایمان به خدا]] و [[جهاد]] در راه او ارزشمند بود<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص ۳۴۲.</ref>. | ||
== منابع == | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | |||
[[رده: | [[رده:آیات امامت]] | ||
[[رده:آیات نامدار]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۸
این مدخل زیرشاخهٔ بحث سقایة الحاج است. سقایة الحاج از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: سقایة الحاج در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
سقایه یعنی اعطای نوشیدنی[۱]، آب دادن و آب‌رسانی [۲]، آماده کردن و تهیه نوشیدنی[۳] و سقایة الحاج یعنی آب‌رسانی به حجاج بیت‌اللّه الحرام. ﴿أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ﴾[۴].
سقایة الحاج از مناصب عظیم و مهم اجتماعی و سیاسی در جزیرة العرب قبل از اسلام است که اعراب به آن مباهات می‌کرده‌اند؛ همانند پرده‌داری و کلیدداری کعبه که باعث فخر و مباهات قبایل بود.
در روایات تاریخی این منصب به عهد قصی بن کلام جدّ اعلای پیامبر اکرم (ص) باز می‌گردد که بعد از او به عبدمناف رسید و در خاندان او باقی ماند تا به عباس بن عبدالمطلب عموی پیامبر (ص) واگذار شد[۵].
در اسلام این مناصب اهمیت داشتند؛ ولی عهده داری آنها با ایمان به خدا و جهاد در راه او ارزشمند بود[۶].
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۱۵.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۸۴.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۵۵-۱۵۶.
- ↑ «آیا آب دادن به حاجیان و آبادسازی مسجد الحرام را همگون کار آن کس قرار داده‌اید که به خداوند و روز واپسین ایمان آورده و در راه خداوند جهاد کرده است؟ (هرگز این دو) نزد خداوند برابر نیستند و خداوند گروه ستمگران را رهنمایی نمی‌کند» سوره توبه، آیه ۱۹.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۲۰۳-۲۰۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص ۳۴۲.