حارثة بن مضرب عبدی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی منسوب به [[عبدی]] است<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۱۷۱؛ مزی، تهذیب الکمال، ج۵، ص۳۱۷.</ref> و نسبت عبدی به [[عبد القیس]] می‌رسد<ref>سمعانی، الأنساب، ج۴، ص۱۳۵.</ref>. [[ابن حجر]]<ref>اصابه، ج۲، ص۱۳۹.</ref> در بخش دوم [[الاصابه]] (صغار [[صحابه]]) از او یاد کرده، می‌گوید: [[حارثه]] [[زمان رسول خدا]] {{صل}} را [[درک]] کرد<ref>و نیز ر. ک: ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۶۵۵.</ref> و بعدها در [[کوفه]] ساکن شد از این رو او را به [[کوفی]] خوانده‌اند<ref>بخاری، التاریخ الکبیر، ج۳، ص۹۴؛ ابن ابی حاتم، الجرح و التعدیل، ج۳، ص۲۵۵؛ مزی، ج۵، ص۳۱۷.</ref>. [[خالد بن مضرب عبدی|خالد]] [[برادر]] اوست<ref>بخاری، التاریخ الکبیر، ج۳، ص۹۴؛ ابن ابی حاتم، الجرح و التعدیل، ج۳، ص۳۵۲.</ref>. به گفته [[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۱۷۱.</ref> حارث موهایش را با ورس<ref>گیاهی زرد رنگ، فراهیدی، خلیل، العین تحقیق مهدی مخزومی، ج۷، ص۲۹۱.</ref> و زعفران [[خضاب]] بسته بود. وی روایاتی از [[علی]]، [[عمر]]، [[سلمان]]، [[عمار]]، [[ابوموسی]]، [[ابن مسعود]]، [[خباب بن ارت]] و دیگران نقل کرده است<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۱۷۱؛ طوسی، محمد بن حسن ابوجعفر، الخلاف، ج۳، ص۳۲۲؛ مزی، تهذیب الکمال، ج۵، ص۳۱۷؛ ذهبی، کاشف، ج۱، ص۳۰۶؛ ابن حجر، تهذیب، ج۲، ص۴۵.</ref>