جزیه در لغت: تفاوت میان نسخهها
(←منابع) |
(←مقدمه) |
||
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = جزیه| عنوان مدخل = جزیه| مداخل مرتبط = [[جزیه در لغت]] - [[جزیه در قرآن]] - [[جزیه در فقه سیاسی]] - [[جزیه در معارف مهدویت]] - [[جزیه در معارف و سیره علوی]] - [[جزیه در تاریخ اسلامی]] - [[جزیه در فقه اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
کلمه «جزیه» یک واژه عربی است و از کلمات [[مجازات]] و جزا مشتق شده است که به معنای «پاداش» هستند <ref>کتاب التنبیه، ص۱۳۷ (حاشیه کتاب).</ref>. طبق این معنا، [[جزیه]]، [[پاداش]] و یا مالیاتی است که [[کفّار]] [[ذمی]] در مقابل سکونت خود در [[مملکت اسلامی]] و برای تأمین هزینههای [[دفاعی]]، [[امنیتی]] و امور عامالمنفعه به [[دولت اسلامی]] پرداخت میکنند و پرداخت این پاداش و [[مالیات]]، عین [[عدالت]] و [[انصاف]] است<ref>[[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|فقه سیاسی اسلام]]، ص ۴۶۷.</ref>. | |||
==پرسش مستقیم== | [[جزیه]] در لغت از ماده «ج ز ی» به معنای مکافات بر چیزی، و [[مجازات]] نیز از همین ماده است، و در اصطلاح به مالیاتی گفته میشود که از [[کافران]] [[اهل کتاب]] یا [[مشرکان]] [[عجم]] گرفته میشد<ref>ابن اثیر، النهایه، ج۱، ص۲۷۱؛ ابن منظور، لسان العرب، ج۱۴، ص۱۴۳، ماده جزی.</ref>. جزیه مالیاتی بود که به طور عادی بر رئوس [[اهل ذمه]] وضع میشد؛ گرچه گاهی بر زمینهای ایشان نیز بسته میشد<ref>منتظری، حسین علی، دراسات فی ولایة الفقیه، ج۳، ص۳۶۳.</ref>.<ref>[[سید رضا حسینی|حسینی، سید رضا]]، [[بیت المال (مقاله)| مقاله «بیت المال»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۷]]، ص ۴۱۰.</ref> | ||
== پرسش مستقیم == | |||
* [[جزیه در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش)]] | * [[جزیه در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش)]] | ||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1100676.jpg|22px]] [[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|'''فقه سیاسی اسلام''']] | # [[پرونده:1100676.jpg|22px]] [[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|'''فقه سیاسی اسلام''']] | ||
#[[پرونده:1368105.jpg|22px]] [[سید رضا حسینی|حسینی، سید رضا]]، [[بیت المال (مقاله)| مقاله «بیت المال»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|'''دانشنامه امام علی ج۷''']] | # [[پرونده:1368105.jpg|22px]] [[سید رضا حسینی|حسینی، سید رضا]]، [[بیت المال (مقاله)| مقاله «بیت المال»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|'''دانشنامه امام علی ج۷''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:جزیه]] | [[رده:جزیه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۹
مقدمه
کلمه «جزیه» یک واژه عربی است و از کلمات مجازات و جزا مشتق شده است که به معنای «پاداش» هستند [۱]. طبق این معنا، جزیه، پاداش و یا مالیاتی است که کفّار ذمی در مقابل سکونت خود در مملکت اسلامی و برای تأمین هزینههای دفاعی، امنیتی و امور عامالمنفعه به دولت اسلامی پرداخت میکنند و پرداخت این پاداش و مالیات، عین عدالت و انصاف است[۲].
جزیه در لغت از ماده «ج ز ی» به معنای مکافات بر چیزی، و مجازات نیز از همین ماده است، و در اصطلاح به مالیاتی گفته میشود که از کافران اهل کتاب یا مشرکان عجم گرفته میشد[۳]. جزیه مالیاتی بود که به طور عادی بر رئوس اهل ذمه وضع میشد؛ گرچه گاهی بر زمینهای ایشان نیز بسته میشد[۴].[۵]
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ کتاب التنبیه، ص۱۳۷ (حاشیه کتاب).
- ↑ شکوری، ابوالفضل، فقه سیاسی اسلام، ص ۴۶۷.
- ↑ ابن اثیر، النهایه، ج۱، ص۲۷۱؛ ابن منظور، لسان العرب، ج۱۴، ص۱۴۳، ماده جزی.
- ↑ منتظری، حسین علی، دراسات فی ولایة الفقیه، ج۳، ص۳۶۳.
- ↑ حسینی، سید رضا، مقاله «بیت المال»، دانشنامه امام علی ج۷، ص ۴۱۰.