جنگ‌های امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۱۳

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

مقدمه

امام علی (ع) در دوران کمتر از پنج سال حکومتش با سه جنگ رسمی روبه‌رو شد. هم‌چنین درگیری‌های فراوانی را معاویه با تجاوز به سرزمین‌های تحت حکومت علوی ایجاد کرد که در منابع تاریخی از آن با عنوان غارات (غارت‌های) معاویه یاد می‌شود. امام (ع) به‌ ناچار برای رفع و دفع این تجاوزات نیرو اعزام می‌کرد. امام درباره هر دو نوع نبرد در نهج البلاغه سخنانی دارد. رسول خدا (ص)، امام (ع) را از سه نبرد آگاه کرده بود و به او فرموده بود: تو با ناکثین (بیعت‌شکنان: طلحه و زبیر)، قاسطین (ستمگران: معاویه و همدستانش) و مارقین (خوارج نهروان) نبرد خواهی کرد. این خبر افزون بر امام (ع) عده‌ای از صحابه با عبارت‌های مختلف از قول پیامبر (ص) نقل کرده‌اند.^[۱] پیامبر اکرم (ص) برای هر یک از این نبردها نشانه‌هایی ارائه دادند تا افراد حق‌طلب دچار گمراهی نشوند^[۲].

یورش‌های معاویه

معاویه پس از اطلاع از نیت خوارج در برپایی جنگ نهروان، که پیش‌تر از یاران امام به‌شمار می‌آمدند، افرادی را برای یورش به سرزمین‌های تحت سیطره امام فرستاد که درباره برخی از آن‌ها سخنانی در نهج البلاغه آمده است^[۳]:

یورش ضحاک بن قیس بن قطقطانه و شهادت عمرو بن عمیس^[۴].
یورش نعمان بن بشیر به عین التمر، که در نهج البلاغه به آن اشاره شده است^[۵]^[۶].
یورش سفیان بن عوف غامدی به شهر انبار و غارت شهر و خطبه جهادیه حضرت^[۷]^[۸].
یورش یزید بن شجره به مکه و نامه حضرت به قُتَم بن عباس در این مورد^[۹]^[۱۰].
یورش بُسر بن اَرتات به مدینه، مکه، یمن و کشتار شیعیان^[۱۱]^[۱۲].
فتنه عبدالله بن عامر حَضرمیدر بصره و شهادت اَعَین بن ضَبیعه، اولین فرستاده حضرت و سرکوب آن به‌دست جاریة بن قُدامه^[۱۳].
سرکوب نمایندگان اعزامی معاویه که به منطقه سماوه برای دریافت زکات رفته بودند به‌دست نیروهای اعزامی کوفه^[۱۴].

البته غیر از این موارد که مربوط به یورش‌های معاویه بوده، موارد دیگری از اعزام نیرو وجود داشته است^[۱۵].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

دانشنامه نهج البلاغه ج۱؛

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ از جمله عمار یاسر و عبدالله بن مسعود از ام‌سلمه، ابوسعید خدری و ابوایوب انصاری.
↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 264-265.
↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 265.
↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 265.
↑ نهج البلاغه، خطبه ۳۹
↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 265.
↑ نهج البلاغه، خطبه ۲۷ و حکمت ۲۶۹
↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 265.
↑ نهج البلاغه، نامه ۳۳
↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 265.
↑ نهج البلاغه، خطبه ۲۵
↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 265.
↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 265.
↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 265.
↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 265.

[1] از جمله عمار یاسر و عبدالله بن مسعود از ام‌سلمه، ابوسعید خدری و ابوایوب انصاری.

[2] دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 264-265.

[3] دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 265.

[4] دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 265.

[5] نهج البلاغه، خطبه ۳۹

[6] دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 265.

[7] نهج البلاغه، خطبه ۲۷ و حکمت ۲۶۹

[8] دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 265.

[9] نهج البلاغه، نامه ۳۳

[10] دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 265.

[11] نهج البلاغه، خطبه ۲۵

[12] دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 265.

[13] دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 265.

[14] دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 265.

[15] دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 265.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

@@ خط ۳: / خط ۳: @@
 ==مقدمه==
-*[[امام علی]] {{ع}} در دوران کمتر از پنج سال حکومتش با سه [[جنگ]] رسمی روبه‌رو شد. هم‌چنین درگیری‌های فراوانی را [[معاویه]] با [[تجاوز]] به سرزمین‌های تحت [[حکومت علوی]] ایجاد کرد که در منابع تاریخی از آن با عنوان غارات  (غارت‌های) [[معاویه]] یاد می‌شود. [[امام]] {{ع}} به‌ ناچار برای رفع و دفع این تجاوزات نیرو اعزام می‌کرد. [[امام]] درباره هر دو نوع [[نبرد]] در [[نهج البلاغه]] سخنانی دارد. [[رسول خدا]] {{صل}}، [[امام]] {{ع}} را از سه [[نبرد]] [[آگاه]] کرده بود و به او فرموده بود: تو با [[ناکثین]] ([[بیعت‌شکنان]]: [[طلحه]] و [[زبیر]])، [[قاسطین]] ([[ستمگران]]: [[معاویه]] و همدستانش) و [[مارقین]] ([[خوارج نهروان]]) [[نبرد]] خواهی کرد. این خبر افزون بر [[امام]] {{ع}} عده‌ای از [[صحابه]] با عبارت‌های مختلف از قول [[پیامبر]] {{صل}} [[نقل]] کرده‌اند.<ref>از جمله عمار یاسر و عبدالله بن مسعود از ام‌سلمه، ابوسعید خدری و ابوایوب انصاری.</ref> [[پیامبر اکرم]] {{صل}} برای هر یک از این [[نبردها]] نشانه‌هایی ارائه دادند تا افراد حق‌طلب دچار [[گمراهی]] نشوند.
+*[[امام علی]] {{ع}} در دوران کمتر از پنج سال حکومتش با سه [[جنگ]] رسمی روبه‌رو شد. هم‌چنین درگیری‌های فراوانی را [[معاویه]] با [[تجاوز]] به سرزمین‌های تحت [[حکومت علوی]] ایجاد کرد که در منابع تاریخی از آن با عنوان غارات  (غارت‌های) [[معاویه]] یاد می‌شود. [[امام]] {{ع}} به‌ ناچار برای رفع و دفع این تجاوزات نیرو اعزام می‌کرد. [[امام]] درباره هر دو نوع [[نبرد]] در [[نهج البلاغه]] سخنانی دارد. [[رسول خدا]] {{صل}}، [[امام]] {{ع}} را از سه [[نبرد]] [[آگاه]] کرده بود و به او فرموده بود: تو با [[ناکثین]] ([[بیعت‌شکنان]]: [[طلحه]] و [[زبیر]])، [[قاسطین]] ([[ستمگران]]: [[معاویه]] و همدستانش) و [[مارقین]] ([[خوارج نهروان]]) [[نبرد]] خواهی کرد. این خبر افزون بر [[امام]] {{ع}} عده‌ای از [[صحابه]] با عبارت‌های مختلف از قول [[پیامبر]] {{صل}} [[نقل]] کرده‌اند.<ref>از جمله عمار یاسر و عبدالله بن مسعود از ام‌سلمه، ابوسعید خدری و ابوایوب انصاری.</ref> [[پیامبر اکرم]] {{صل}} برای هر یک از این [[نبردها]] نشانه‌هایی ارائه دادند تا افراد حق‌طلب دچار [[گمراهی]] نشوند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 264-265.</ref>.
 ==یورش‌های [[معاویه]]==
-*[[معاویه]] پس از اطلاع از [[نیت]] [[خوارج]] در برپایی [[جنگ نهروان]]، که پیش‌تر از [[یاران امام]] به‌شمار می‌آمدند، افرادی را برای یورش به سرزمین‌های تحت سیطره [[امام]] فرستاد که درباره برخی از آن‌ها سخنانی در [[نهج البلاغه]] آمده است:
+*[[معاویه]] پس از اطلاع از [[نیت]] [[خوارج]] در برپایی [[جنگ نهروان]]، که پیش‌تر از [[یاران امام]] به‌شمار می‌آمدند، افرادی را برای یورش به سرزمین‌های تحت سیطره [[امام]] فرستاد که درباره برخی از آن‌ها سخنانی در [[نهج البلاغه]] آمده است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 265.</ref>:
-#یورش [[ضحاک بن قیس بن قطقطانه]] و [[شهادت]] [[عمرو بن عمیس]].
+#یورش [[ضحاک بن قیس بن قطقطانه]] و [[شهادت]] [[عمرو بن عمیس]]<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 265.</ref>.
-#یورش [[نعمان بن بشیر]] به [[عین التمر]]، که در [[نهج البلاغه]] به آن اشاره شده است<ref>نهج البلاغه، خطبه ۳۹</ref>.
+#یورش [[نعمان بن بشیر]] به [[عین التمر]]، که در [[نهج البلاغه]] به آن اشاره شده است<ref>نهج البلاغه، خطبه ۳۹</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 265.</ref>.
-#یورش [[سفیان بن عوف غامدی]] به شهر [[انبار]] و [[غارت]] شهر و [[خطبه جهادیه]] [[حضرت]]<ref>نهج البلاغه، خطبه ۲۷ و حکمت ۲۶۹</ref>.
+#یورش [[سفیان بن عوف غامدی]] به شهر [[انبار]] و [[غارت]] شهر و [[خطبه جهادیه]] [[حضرت]]<ref>نهج البلاغه، خطبه ۲۷ و حکمت ۲۶۹</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 265.</ref>.
-#یورش [[یزید بن شجره]] به [[مکه]] و [[نامه]] [[حضرت]] به [[قُتَم بن عباس]] در این مورد<ref>نهج البلاغه، نامه ۳۳</ref>.
+#یورش [[یزید بن شجره]] به [[مکه]] و [[نامه]] [[حضرت]] به [[قُتَم بن عباس]] در این مورد<ref>نهج البلاغه، نامه ۳۳</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 265.</ref>.
-#یورش [[بُسر بن اَرتات]] به [[مدینه]]، [[مکه]]، [[یمن]] و [[کشتار]] [[شیعیان]]<ref>نهج البلاغه، خطبه ۲۵</ref>.
+#یورش [[بُسر بن اَرتات]] به [[مدینه]]، [[مکه]]، [[یمن]] و [[کشتار]] [[شیعیان]]<ref>نهج البلاغه، خطبه ۲۵</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 265.</ref>.
-#[[فتنه]] [[عبدالله بن عامر]] حَضرمیدر [[بصره]] و [[شهادت]] [[اَعَین بن ضَبیعه]]، اولین فرستاده [[حضرت]] و [[سرکوب]] آن به‌دست [[جاریة بن قُدامه]].
+#[[فتنه]] [[عبدالله بن عامر]] حَضرمیدر [[بصره]] و [[شهادت]] [[اَعَین بن ضَبیعه]]، اولین فرستاده [[حضرت]] و [[سرکوب]] آن به‌دست [[جاریة بن قُدامه]]<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 265.</ref>.
-#[[سرکوب]] [[نمایندگان]] اعزامی [[معاویه]] که به منطقه سماوه برای دریافت [[زکات]] رفته بودند به‌دست نیروهای اعزامی [[کوفه]].
+#[[سرکوب]] [[نمایندگان]] اعزامی [[معاویه]] که به منطقه سماوه برای دریافت [[زکات]] رفته بودند به‌دست نیروهای اعزامی [[کوفه]]<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 265.</ref>.
-*البته غیر از این موارد که مربوط به یورش‌های معاویه بوده، موارد دیگری از اعزام نیرو وجود داشته است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 264- 265.</ref>.
+*البته غیر از این موارد که مربوط به یورش‌های معاویه بوده، موارد دیگری از اعزام نیرو وجود داشته است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 265.</ref>.
 == پرسش‌های وابسته ==