افساد: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{علم معصوم}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 25...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
* | *افساد: [[خروج]] چیزی از [[اعتدال]] (کم یا زیاد)<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۶.</ref> یا آنچه حصول آن موجب اختلال در [[نظم]] و [[اعتدال]] می‌گردد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۸۴-۸۵.</ref>؛ در مقابل [[صلاح]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۲۳۱.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ}}<ref>«و چون به ایشان گفته شود در زمین تباهی نورزید می‌گویند جز این نیست که ما مصلحیم» سوره بقره، آیه ۱۱.</ref>. | *{{متن قرآن|وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ}}<ref>«و چون به ایشان گفته شود در زمین تباهی نورزید می‌گویند جز این نیست که ما مصلحیم» سوره بقره، آیه ۱۱.</ref>. | ||
*[[فساد]] صفت فعل خارجی [[انسان]] واقع می‌شود. عمدتاً در عرصه مسائل [[اجتماعی]] تحقق می‌یابد و جامع کارهای بد و پلیدکاری‌ها در [[اجتماع]] و ضد ارزش‌ها و [[ناهنجاری‌ها]] در [[فرهنگ]] [[قرآنی]] است. مصادیق [[فساد]] در [[قرآن کریم]] بسیار است<ref>محمد سرمدی، "فساد"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۵۸۲.</ref>؛ برخی از مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: [[هلاکت]] و نابودی، برهم‌خوردن [[نظم]]، [[فتنه]] و [[آشوب]]، تباه‌کردن [[ملک]] و [[حکومت]]، دزدی و کارهای خلاف، [[ظلم]] و [[نافرمانی]]، [[قتل]] [[پیامبران الهی]]، بازگشتن به [[خوی]] [[جاهلی]]، [[خونریزی]]، ویرانی و [[تخریب]]، [[سرقت]] مسلحانه، ایجاد [[رعب]]، ناامن‌کردن جاده‌ها. | *[[فساد]] صفت فعل خارجی [[انسان]] واقع می‌شود. عمدتاً در عرصه مسائل [[اجتماعی]] تحقق می‌یابد و جامع کارهای بد و پلیدکاری‌ها در [[اجتماع]] و ضد ارزش‌ها و [[ناهنجاری‌ها]] در [[فرهنگ]] [[قرآنی]] است. مصادیق [[فساد]] در [[قرآن کریم]] بسیار است<ref>محمد سرمدی، "فساد"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۵۸۲.</ref>؛ برخی از مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: [[هلاکت]] و نابودی، برهم‌خوردن [[نظم]]، [[فتنه]] و [[آشوب]]، تباه‌کردن [[ملک]] و [[حکومت]]، دزدی و کارهای خلاف، [[ظلم]] و [[نافرمانی]]، [[قتل]] [[پیامبران الهی]]، بازگشتن به [[خوی]] [[جاهلی]]، [[خونریزی]]، ویرانی و [[تخریب]]، [[سرقت]] مسلحانه، ایجاد [[رعب]]، ناامن‌کردن جاده‌ها. | ||
نسخهٔ ۲۱ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۴۶
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل افساد (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- افساد: خروج چیزی از اعتدال (کم یا زیاد)[۱] یا آنچه حصول آن موجب اختلال در نظم و اعتدال می‌گردد[۲]؛ در مقابل صلاح[۳].
- ﴿وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ﴾[۴].
- فساد صفت فعل خارجی انسان واقع می‌شود. عمدتاً در عرصه مسائل اجتماعی تحقق می‌یابد و جامع کارهای بد و پلیدکاری‌ها در اجتماع و ضد ارزش‌ها و ناهنجاری‌ها در فرهنگ قرآنی است. مصادیق فساد در قرآن کریم بسیار است[۵]؛ برخی از مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: هلاکت و نابودی، برهم‌خوردن نظم، فتنه و آشوب، تباه‌کردن ملک و حکومت، دزدی و کارهای خلاف، ظلم و نافرمانی، قتل پیامبران الهی، بازگشتن به خوی جاهلی، خونریزی، ویرانی و تخریب، سرقت مسلحانه، ایجاد رعب، ناامن‌کردن جاده‌ها.
- اصلاح جامعه و مردم به جلوگیری از فساد است و فریضه نهی از منکر همه مردم را به مبارزه با مفاسد اجتماعی دعوت می‌کند. هدف همه انبیای الهی که مصلحان جوامع بشری بوده‌اند، برچیدن فساد و تباهی از روی زمین بوده است[۶].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۶.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۸۴-۸۵.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۲۳۱.
- ↑ «و چون به ایشان گفته شود در زمین تباهی نورزید می‌گویند جز این نیست که ما مصلحیم» سوره بقره، آیه ۱۱.
- ↑ محمد سرمدی، "فساد"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۵۸۲.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۱۴.