اصحاب المشئمة: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '[[رده: ' به '[[رده:') |
جز (جایگزینی متن - '{{یادآوری پانویس}}' به '') |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس2}} | {{پانویس2}} | ||
نسخهٔ ۲۷ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۳۹
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اصحاب المشئمة (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- اصحاب المشئمه: دستچپیها، شقاوتمندان، شومان، نگونبختان[۱].
- ﴿وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ﴾[۲].
- اصل مشئمه "شأم" به معنای "یسار" (چپ) در مقابل "یمین" (راست) است[۳]. شؤم به معنای "پستی و حقارت" همراه با ضعف است؛ بدینرو به دست چپ "مشأمه" اطلاق شده؛ زیرا نسبت به دست راست ضعیفتر است[۴].
- خداوند تعالی گمراهان، دشمنان رسولان و منحرفان از طریق هدایت الهی را اصحاب مشئمه یا اصحاب شمال لقب داده است؛ چرا که آنان از نظر نورانیت قلب و باطن و روحانیت و ایمان در مقامی ضعیفتر از بندگان مؤمن و هدایتیافته که اصحابالیمین یا اصحابالمیمنه هستند، قرار دارند. در عرصه سیاسی همه منحرفان از خط مستقیم ولایت اصحابالمشئمه هستند؛ چه به آنان جناح راست گفته شود، چه جناح چپ[۵].
منابع
پانویس
- ↑ فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۴ و ج۱۰، ص۷۵۱. ر.ک: مسعود انصاری، "اصحاب المشئمه"، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، ج۱، ص۲۳۹.
- ↑ «و آنان که به آیات ما، کفر ورزیدند، ناخجستگانند» سوره بلد، آیه ۱۹.
- ↑ ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۴۹.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۸.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۰۰.