جندب بن زهیر ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[جندب بن زهیر ازدی در | : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[جندب بن زهیر ازدی در قرآن]] | [[جندب بن زهیر ازدی در تاریخ اسلامی]]</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
"جندب بن زهیر" (و به قولی [[جندب بن عبدالله بن زهیره]]) [[ازدی]] غامدی، معروف به [[جندب الخير]]<ref>جندب الخير، به قولی همان کسی است که در زمان حکومت «ولید بن عقبه» در کوفه مرد جادوگری را به قتل رساند و قول قوی‌تر آن است که قاتل مرد جادوگر، «جندب بن کعب» بوده است. (اسد الغابه، ج۳، ص۳۰۳).</ref> از بزرگان [[کوفه]] و از [[اصحاب پیامبر]] [[اسلام]]{{صل}} است، و از آن [[حضرت]] و نیز از امیرالمؤمنین علی{{ع}} [[نقل]] حديث کرده است <ref>سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۳۲۵.</ref>. | |||
جندب، [[ایمان]] و [[وفاداری]] خود را به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} تا آنجا به منصه [[ظهور]] گذاشت که در [[جنگ صفین]] در رکاب آن [[حضرت]] جنگید و در همان [[جنگ]] سال ۳۷ [[هجری]] به [[درجه]] رفیع [[شهادت]] رسید<ref>اسد الغابه، ج۱، ص۳۰۳.</ref>. و به قولی او [[پس از شهادت حضرت علی]]{{ع}}{{ع}} [[زندگی]] می‌کرد و از [[شیعیان]] [[حضرت]] در [[کوفه]] بود و مورد [[اهانت]] [[ابن زیاد]] قرار گرفت و در سال ۶۱ [[هجری]] از [[دنیا]] رفت <ref>مقتل خوارزمی، ج۲، ص۵۵.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۳۰۷.</ref> | |||
==جندب در [[جنگ جمل]] و [[صفین]]== | ==جندب در [[جنگ جمل]] و [[صفین]]== | ||
جندب از [[فرماندهان]] نیروهای [[سپاه]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[جنگ جمل]] بود. [[شیخ مفید]] [[روایت]] می‌کند: او در [[جنگ جمل]] [[فرمانده]] نیروهای [[ازد]] بود و در کنار [[مالک اشتر]] چنان مردانه به [[سپاه]] [[دشمن]] می‌تاخت که [[رعب]] و [[وحشت]] به [[جان]] نیروهای [[سپاه]] [[جمل]] افتاده بود. [[ابن زبیر]] می‌گوید: من در طرف راست مردی [[ایستاده]] بودم، ناگهان فریادی از میان [[سپاه]] برخاست که می‌گفت: "ای گروه [[قریش]]! شما را از مقابله با دو نفر؛ یعنی جندب عامری (غامدی) و [[مالک اشتر]] بر [[حذر]] می‌دارم"<ref>الجمل، ص۳۲۰ و ۳۶۵.</ref>. | |||
وی در [[صفین]] نیز [[فرمانده]] نیروهای [[ازد]] و يمن بود که بسیار مردانه جنگید. او در یکی از روزها [[پرچم]] [[قوم]] خود را به دوش کشید و به میدان آمد و فریاد زد: "به [[خدا]] قسم، از میدان باز نمی‌گردم تا [[پرچم]] را با [[خون]] رنگین کنم"<ref>{{عربی|وَ اللَّهِ لَا أَنْتَهِي حَتَّى أَخْضِبَهَا}}</ref>. در همان [[نبرد]] بسیاری از [[شامیان]] را به [[قتل]] رساند و مکررا [[پرچم]] او به [[خون]] آغشته شد تا این که مردی از سران [[قبیله ازد]] [[شام]] به مقابل وی آمد و این مرد [[خدا]] و [[یار]] باوفای [[علی]]{{ع}} را به [[شهادت]] رساند<ref>وقعة صفین، ص۲۰۵ و ۲۶۲ و ۴۰۸ و تاریخ طبری، ج۵، ص۲۷.</ref>. | |||
[[شیخ مفید]] از [[امام باقر]]{{ع}} چنین [[نقل]] می‌کند: "سه نفر از [[تابعین]] همرا [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} در [[جنگ صفین]] به [[شهادت]] رسیدند و با آن‌که [[رسول خدا]]{{صل}} آنان را ندیده بود، آنان را به [[بهشت]] [[بشارت]] داد: یکی [[اویس قرنی]]، دومی [[زید بن صوحان عبدی]] و سومی [[جندب الخير]] [[ازدی]]، [[رحمت خدا]] بر هر سه آنان باد"<ref>{{متن حدیث|شَهِدَ مَعَ عَلِيّ بنِ أبي طالبِ{{ع}} من التَّابعين، ثلاثةُ نَفَرٍ بصِفِّينَ، شَهِدَ لَهُم رسُول اللَّهِ{{صل}} بالجنَّةِ، ولم يَرَهُم: أويسُ القرنيّ، و زَيْدُ بنُ صُوحان العبدي، و جُنْدُبُ الخيرِ الأزْدِيّ، [[رحمة]] اللَّه عليهم}}؛ الاختصاص، ص۸۲.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۳۰۷-۳۰۸.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۱
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
"جندب بن زهیر" (و به قولی جندب بن عبدالله بن زهیره) ازدی غامدی، معروف به جندب الخير[۱] از بزرگان کوفه و از اصحاب پیامبر اسلام(ص) است، و از آن حضرت و نیز از امیرالمؤمنین علی(ع) نقل حديث کرده است [۲].
جندب، ایمان و وفاداری خود را به امیرالمؤمنین(ع) تا آنجا به منصه ظهور گذاشت که در جنگ صفین در رکاب آن حضرت جنگید و در همان جنگ سال ۳۷ هجری به درجه رفیع شهادت رسید[۳]. و به قولی او پس از شهادت حضرت علی(ع)(ع) زندگی می‌کرد و از شیعیان حضرت در کوفه بود و مورد اهانت ابن زیاد قرار گرفت و در سال ۶۱ هجری از دنیا رفت [۴].[۵]
جندب در جنگ جمل و صفین
جندب از فرماندهان نیروهای سپاه امیرالمؤمنین(ع) در جنگ جمل بود. شیخ مفید روایت می‌کند: او در جنگ جمل فرمانده نیروهای ازد بود و در کنار مالک اشتر چنان مردانه به سپاه دشمن می‌تاخت که رعب و وحشت به جان نیروهای سپاه جمل افتاده بود. ابن زبیر می‌گوید: من در طرف راست مردی ایستاده بودم، ناگهان فریادی از میان سپاه برخاست که می‌گفت: "ای گروه قریش! شما را از مقابله با دو نفر؛ یعنی جندب عامری (غامدی) و مالک اشتر بر حذر می‌دارم"[۶].
وی در صفین نیز فرمانده نیروهای ازد و يمن بود که بسیار مردانه جنگید. او در یکی از روزها پرچم قوم خود را به دوش کشید و به میدان آمد و فریاد زد: "به خدا قسم، از میدان باز نمی‌گردم تا پرچم را با خون رنگین کنم"[۷]. در همان نبرد بسیاری از شامیان را به قتل رساند و مکررا پرچم او به خون آغشته شد تا این که مردی از سران قبیله ازد شام به مقابل وی آمد و این مرد خدا و یار باوفای علی(ع) را به شهادت رساند[۸].
شیخ مفید از امام باقر(ع) چنین نقل می‌کند: "سه نفر از تابعین همرا علی بن ابی طالب(ع) در جنگ صفین به شهادت رسیدند و با آن‌که رسول خدا(ص) آنان را ندیده بود، آنان را به بهشت بشارت داد: یکی اویس قرنی، دومی زید بن صوحان عبدی و سومی جندب الخير ازدی، رحمت خدا بر هر سه آنان باد"[۹].[۱۰]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ جندب الخير، به قولی همان کسی است که در زمان حکومت «ولید بن عقبه» در کوفه مرد جادوگری را به قتل رساند و قول قوی‌تر آن است که قاتل مرد جادوگر، «جندب بن کعب» بوده است. (اسد الغابه، ج۳، ص۳۰۳).
- ↑ سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۳۲۵.
- ↑ اسد الغابه، ج۱، ص۳۰۳.
- ↑ مقتل خوارزمی، ج۲، ص۵۵.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۳۰۷.
- ↑ الجمل، ص۳۲۰ و ۳۶۵.
- ↑ وَ اللَّهِ لَا أَنْتَهِي حَتَّى أَخْضِبَهَا
- ↑ وقعة صفین، ص۲۰۵ و ۲۶۲ و ۴۰۸ و تاریخ طبری، ج۵، ص۲۷.
- ↑ «شَهِدَ مَعَ عَلِيّ بنِ أبي طالبِ(ع) من التَّابعين، ثلاثةُ نَفَرٍ بصِفِّينَ، شَهِدَ لَهُم رسُول اللَّهِ(ص) بالجنَّةِ، ولم يَرَهُم: أويسُ القرنيّ، و زَيْدُ بنُ صُوحان العبدي، و جُنْدُبُ الخيرِ الأزْدِيّ، رحمة اللَّه عليهم»؛ الاختصاص، ص۸۲.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۳۰۷-۳۰۸.