وراثت در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۷ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۱۱

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون وراثت است. "وراثت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

وراثت در قرآن - وراثت در علوم قرآنی - وراثت در فقه اسلامی - وراثت در معارف مهدویت

مقدمه

ارث عبارت است از: استحقاق مال یا حقّی به سبب مرگ دیگری یا آنچه در حکم مرگ است با شرایط و ملاک‌های خاص. تعریف یاد شده، تعریف "ارث" به مفهوم مصدری است. مفهوم اسمی آن عبارت است از دارایی و حقوقی که فرد به سبب مرگ دیگری یا آنچه در حکم مرگ است، مانند ارتداد مستحق می‏‌شود.

به ارث برنده "وارث"، به کسی که از خود ارث برجای می‏‌گذارد "مُوَرِّث" و به آنچه که از میّت باقی می‏‌ماند ـ خواه مال یا حقّ قابل انتقال، مانند حقّ خیار و حقّ شفعه ـ "ترکه" و "میراث" گفته می‏‌شود. در کلمات فقها به پیروی از قرآن کریم، از ارث به "فریضه" و "فرض" نیز تعبیر شده است.

ارکان ارث عبارت است از: مورّث، وارث و ترکه. البته پیش از تقسیم ترکه میان ورثه، باید از آن، حقوق دیگر، مانند هزینه تکفین و تجهیز میّت، بدهی‌ها و وصایای او در ثلث مالش و نیز آنچه مخصوص فرزند بزرگ‏تر است خارج شود ^[۱]

جستارهای وابسته

منابع

هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت

پانویس

↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۱، صفحه ۳۷۵.

[1] هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۱، صفحه ۳۷۵.

[۱]

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 ==مقدمه==
-[[ارث]]عبارت است از: [[استحقاق]] [[مال]] یا حقّی به سبب [[مرگ]] دیگری یا آنچه در [[حکم]] مرگ است با شرایط و ملاک‌های خاص. تعریف یاد شده، تعریف "[[ارث]]" به مفهوم مصدری است. مفهوم اسمی آن عبارت است از [[دارایی]] و [[حقوقی]] که فرد به سبب [[مرگ]] دیگری یا آنچه در [[حکم]] مرگ است، مانند [[ارتداد]] مستحق می‏‌شود.
+[[ارث]] عبارت است از: [[استحقاق]] [[مال]] یا حقّی به سبب [[مرگ]] دیگری یا آنچه در [[حکم]] مرگ است با شرایط و ملاک‌های خاص. تعریف یاد شده، تعریف "[[ارث]]" به مفهوم مصدری است. مفهوم اسمی آن عبارت است از [[دارایی]] و [[حقوقی]] که فرد به سبب [[مرگ]] دیگری یا آنچه در [[حکم]] مرگ است، مانند [[ارتداد]] مستحق می‏‌شود.
 به [[ارث برنده]] "[[وارث]]"، به کسی که از خود ارث برجای می‏‌گذارد "مُوَرِّث" و به آنچه که از میّت باقی می‏‌ماند ـ خواه [[مال]] یا [[حقّ]] قابل انتقال، مانند حقّ خیار و حقّ شفعه ـ "ترکه" و "[[میراث]]" گفته می‏‌شود. در کلمات [[فقها]] به [[پیروی]] از [[قرآن کریم]]، از ارث به "[[فریضه]]" و "فرض" نیز تعبیر شده است.