شبیب بن عبدالله نهشلی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۴: خط ۱۴:


او در [[روز عاشورا]]، در [[نبرد]] با [[دشمنان]] در [[حمله اول]] و قبل از ظهر به شهادت رسید<ref>ابصارالعین، ص۱۲۰؛ و در بحار الأنوار، ج۴۴، ص۱۹۸، تنها اسم او را در زمره شهدای کربلا آورده است.</ref> و در [[زیارت ناحیه مقدسه]] به [[افتخار]] [[سلام]] امام{{ع}} مشرف شد.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۴۷۱.</ref>
او در [[روز عاشورا]]، در [[نبرد]] با [[دشمنان]] در [[حمله اول]] و قبل از ظهر به شهادت رسید<ref>ابصارالعین، ص۱۲۰؛ و در بحار الأنوار، ج۴۴، ص۱۹۸، تنها اسم او را در زمره شهدای کربلا آورده است.</ref> و در [[زیارت ناحیه مقدسه]] به [[افتخار]] [[سلام]] امام{{ع}} مشرف شد.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۴۷۱.</ref>
==شبیب بن عبدالله نهشلی در گزیده دانشنامه امام حسین==
شَبیب بن عبداللّه نَهشَلی، از [[یاران امام حسین]]{{ع}} و از [[طایفه]] بنی نُفَیل بن دارِم بوده است.
در کتاب [[مثیر الأحزان (کتاب)|مثیر الأحزان]] به نقل از مهران، هم‌پیمان [[بنی کاهل]] آمده است: در [[کربلا]] با [[حسین]]{{ع}} بودم که دیدم مردی، به شدّت می‌جنگد، و به گروهی [[حمله]] نمی‌بَرد، جز آنکه آنها را از هم می‌شکافد و سپس، به سوی حسین{{ع}} باز می‌گردد و [[رَجَز]] می‌خواند و می‌گوید: [[بشارت]] ده که به راه درست در آمده‌ای و [[احمد]] را [[دیدار]] می‌کنی و بر بلندای درِ باغ [[بهشت]]، فراز می‌آیی! پرسیدم: این شخص، کیست؟ گفتند: ابو عمر نَهشَلی (نیز گفته شده: خَثعَمی). سپس [[عامر بن نهشل]]، یکی از افراد تیره [[بنی لات]] از [[قبیله]] ثَعلَبه، راه را بر او گرفت و او را کُشت و سرش را جدا نمود. این ابو عمر، از شب زنده دارانِ بسیارْ [[نمازگزار]] بود<ref>{{متن حدیث|شَهِدْتُ كَرْبَلَاءَ مَعَ الْحُسَيْنِ{{ع}} فَرَأَيْتُ رَجُلًا يُقَاتِلُ‏ قِتَالًا شَدِيداً لَا يَحْمِلُ عَلَى قَوْمٍ إِلَّا كَشَفَهُمْ ثُمَّ يَرْجِعُ إِلَى الْحُسَيْنِ{{ع}} وَ يَرْتَجِزُ وَ يَقُولُ: «أَبْشِرْ هُدِيتَ الرُّشْدَ تَلْقَى أَحْمَدَا / فِي جَنَّةِ الْفِرْدَوْسِ تَعْلُو صُعُداً». فَقُلْتُ مَنْ هَذَا؟ فَقَالُوا أَبُو عُمَرَ النَّهْشَلِيُّ وَ قِيلَ الْخَثْعَمِيُّ فَاعْتَرَضَهُ عَامِرُ بْنُ نَهْشَلٍ أَحَدُ بَنِي اللَّاتِ مِنْ ثَعْلَبَةَ فَقَتَلَهُ وَ اجْتَزَّ رَأْسَهُ وَ كَانَ أَبُو عَمْرٍو هَذَا مُتَهَجِّداً كَثِيرَ الصَّلَاةِ}} (مثیر الأحزان، ص۵۷).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۵۵۲.</ref>
== جستارهای وابسته ==


==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:1100374.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|'''اصحاب امام حسین''']]
# [[پرونده:1100374.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|'''اصحاب امام حسین''']]
# [[پرونده:13681353.jpg|22px]] [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|'''گزیده دانشنامه امام حسین''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ ‏۲۹ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۱۴

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث شبیب بن عبدالله نهشلی است. "شبیب بن عبدالله نهشلی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

«اَلسَّلاَمُ عَلَى شَبِيبِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ اَلنَّهْشَلِيِّ»[۱]؛

شبیب فرزند عبدالله بن دارم بن مالک نهشلی، غلام حرث بن سریع همدانی بود[۲]. بنی نهشل تیره‌ای از بنی تمیم و از اعراب عدنانی و شمالی می‌‌باشند[۳].

او مردی دلاور و شجاع و از تابعین و از یاران امیر مؤمنان(ع) بود و در جنگ‌های جمل، صفین و نهروان شرکت داشت. بعد از شهادت آن حضرت به امام حسن(ع) پیوست و در کنار آن بزرگوار بود و در زمان امام حسین(ع) وی جزء اصحاب آن حضرت به شمار می‌‌آمد. هنگامی که امام(ع) از مدینه به سوی مکه و کربلا حرکت کرد، وی طبق نقل برخی از منابع، به همراه سیف بن حرت بن سریع و مالک بن عبدالله ابن سریع به کاروان حسینی پیوست و تا کربلا در کنار امام بود[۴].

او در روز عاشورا، در نبرد با دشمنان در حمله اول و قبل از ظهر به شهادت رسید[۵] و در زیارت ناحیه مقدسه به افتخار سلام امام(ع) مشرف شد.[۶]

شبیب بن عبدالله نهشلی در گزیده دانشنامه امام حسین

شَبیب بن عبداللّه نَهشَلی، از یاران امام حسین(ع) و از طایفه بنی نُفَیل بن دارِم بوده است.

در کتاب مثیر الأحزان به نقل از مهران، هم‌پیمان بنی کاهل آمده است: در کربلا با حسین(ع) بودم که دیدم مردی، به شدّت می‌جنگد، و به گروهی حمله نمی‌بَرد، جز آنکه آنها را از هم می‌شکافد و سپس، به سوی حسین(ع) باز می‌گردد و رَجَز می‌خواند و می‌گوید: بشارت ده که به راه درست در آمده‌ای و احمد را دیدار می‌کنی و بر بلندای درِ باغ بهشت، فراز می‌آیی! پرسیدم: این شخص، کیست؟ گفتند: ابو عمر نَهشَلی (نیز گفته شده: خَثعَمی). سپس عامر بن نهشل، یکی از افراد تیره بنی لات از قبیله ثَعلَبه، راه را بر او گرفت و او را کُشت و سرش را جدا نمود. این ابو عمر، از شب زنده دارانِ بسیارْ نمازگزار بود[۷].[۸]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۱.
  2. ابصارالعین، ص۱۲۰ و ص۱۹۳.
  3. تنقیح المقال، ج۲، ص۸۱.
  4. تنقیح المقال، ج۲، ص۸۱.
  5. ابصارالعین، ص۱۲۰؛ و در بحار الأنوار، ج۴۴، ص۱۹۸، تنها اسم او را در زمره شهدای کربلا آورده است.
  6. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۴۷۱.
  7. «شَهِدْتُ كَرْبَلَاءَ مَعَ الْحُسَيْنِ(ع) فَرَأَيْتُ رَجُلًا يُقَاتِلُ‏ قِتَالًا شَدِيداً لَا يَحْمِلُ عَلَى قَوْمٍ إِلَّا كَشَفَهُمْ ثُمَّ يَرْجِعُ إِلَى الْحُسَيْنِ(ع) وَ يَرْتَجِزُ وَ يَقُولُ: «أَبْشِرْ هُدِيتَ الرُّشْدَ تَلْقَى أَحْمَدَا / فِي جَنَّةِ الْفِرْدَوْسِ تَعْلُو صُعُداً». فَقُلْتُ مَنْ هَذَا؟ فَقَالُوا أَبُو عُمَرَ النَّهْشَلِيُّ وَ قِيلَ الْخَثْعَمِيُّ فَاعْتَرَضَهُ عَامِرُ بْنُ نَهْشَلٍ أَحَدُ بَنِي اللَّاتِ مِنْ ثَعْلَبَةَ فَقَتَلَهُ وَ اجْتَزَّ رَأْسَهُ وَ كَانَ أَبُو عَمْرٍو هَذَا مُتَهَجِّداً كَثِيرَ الصَّلَاةِ» (مثیر الأحزان، ص۵۷).
  8. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۵۵۲.