حمله اول
مقدمه
روز عاشورا، حمله‌ای سراسری و شدید از سوی سپاه عمر سعد به اردوگاه امام حسین(ع) انجام گرفت. این حمله که با تیراندازی عمر سعد به طرف اردوگاه امام حسین(ع) شروع شد، با تیرهای نیروهای دشمن ادامه یافت. امام فرمود:این تیرها، پیک‌ها و قاصدهای دشمن به سوی شماست. شمر هم به نیروهای خود دستور داد که حمله گروهی انجام دهید و افراد حسین(ع) را بکلّی نابود سازید (احملوا عليهم حملة رجل واحد و أفنوهم عن آخرهم) همه گردان‌های سپاه کوفه در این حمله شرکت داشتند. یاران سید الشهدا(ع) هم دفاعی جانانه در مقابل این هجوم، از خود نشان دادند و نیمی از یاران امام (غیر از بنی هاشم) در این حمله نخست به شهادت رسیدند. عدّه شهدای این حمله را ۴۱ نفر گفته‌اند. تعدادی از آنان (غیر از ده نفر از غلامان حسین و دودمانش و دو تن از غلامان علی(ع))، عبارت‌اند از: نعیم بن عجلان، عمران بن کعب، حنظله، قاسط، کنانه، عمرو بن مشیعه، ضرغامه، عامر بن مسلم، سیف بن مالک، عبد الرحمن درجی، مجمع عائذی، حبّاب بن حارث، عمرو جندعی، حلاّس بن عمرو، سوار بن ابی عمیر، عمّار بن ابی سلامه، نعمان بن عمر، زاهر بن عمر، جبله بن علی، مسعود بن حجاج، عبد الله بن عروه، زهیر بن سلیم، عبدالله و عبید الله پسران زید بصری[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ حیاة الامام الحسین، ج ۳، ص۲۰۴.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۱۶۵.