زبیر بن اروج تمیمی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:87443.jpg|22px]] [[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|'''دوزخیان جاوید''']] | #[[پرونده:87443.jpg|22px]] [[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|'''دوزخیان جاوید''']] | ||
# [[پرونده:13681302.jpg|22px]] [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [http://pajoohe.ir/%D9%82%D8%A7%D8%AA%D9%84%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86%D8%B9-4__a-44275.aspx#_ftn24 '''مقاله «قاتلان امام حسین (ع)، ش۴»، پایگاه پژوهه]''' | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۱
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
زبیر بن اَروَج (اروح) تمیمی، از هواداران و عمال عبید الله بن زیاد بود.
مقدمه
زبیر بن اروج تمیمی به همراه هانی بن ابی حیه همدانی سفیر عبیدالله بن زیاد به سوی دمشق بودند تا سرهای مسلم بن عقیل و هانی بن عروه را به نزد یزید ببرند و گزارش کار را ارائه نمایند[۱].[۲]
زبیر بن اروج تمیمی پس از به حکومت رسیدن عبدالملک بن مروان به او پیوست و در کنار حجاج بن یوسف ثقفی – استاندار عبدالملک بن مروان در عراق- در استحکام بخشیدن پایه‌های حکومت اموی تلاش کرد. در برخی از منابع نقل شده است که در پی قیام صالح بن مسرح خارجی در عراق،[۳] حجاج بن یوسف ثقفی او را فرمانده جناح چپ لشکر خود قرار داد و او را برای درهم کوبیدن قیام صالح بن مسرح خارجی، به سوی اردوگاه او گسیل داشت.[۴]
ابن‌عساکر در کتابش از زبیر بن اروح تمیمی به عنوان یکی از تابعین یاد کرده است [۵].[۶]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ج۲، ص۳۳۹،۳۴۱-۳۴۲؛الاخبار الطوال، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی، ص۲۴۰-۲۴۱؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۵، ص۳۷۶،۳۸۰.
- ↑ محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۲۷۱.
- ↑ این قیام در سال ۷۱ هجری به وقوع پیوست.
- ↑ البلاذری، احمد بن یحیی؛ انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، بیروت، دارالتعارف، چاپ اول، ۱۹۷۷، ج۸، ص۹ و الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۶، ص۲۲۲.
- ↑ ابن‌عساکر؛ تاریخ مدینه دمشق، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۵، ج۱۸، ص۳۰۶.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مقاله «قاتلان امام حسین (ع)، ش۴»، پایگاه پژوهه.