ظلم در اخلاق اسلامی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== * +==منابع== {{منابع}} * )) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == پانویس == {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}})) |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:1100254.jpg|22px]] [[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱۴ (کتاب)|'''اخلاق الاهی ج14''']] | * [[پرونده:1100254.jpg|22px]] [[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱۴ (کتاب)|'''اخلاق الاهی ج14''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۴۹
مدخلهای وابسته به این بحث:
ظلم در لغت - ظلم در قرآن - ظلم در حدیث - ظلم در نهج البلاغه - ظلم در معارف دعا و زیارات - ظلم در کلام اسلامی - ظلم در اخلاق اسلامی - ظلم در معارف مهدویت - ظلم در فقه سیاسی
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ظلم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- ظلم در برابر عدالت است. همانگونه که عدالت را به دو قسم عام (نفسانی) و خاص (رفتاری) تقسیم کردیم، ظلم نیز به این دو قسم تقسیم میشود. ظلم نفسانی عبارت است از خروج غضب و شهوت از حاکمیت عقل و افراط یا تفریط در اعمال این قوا. ظلم به این معنی، جامع همه رذایل اخلاقی است، همانطورکه عدل نفسانی جامع همه فضایل است. ظلم رفتاری که در آیات و روایات و در محاورات عرفی مورد نظر است، عبارت است از تجاوز به حق و آزار و اضرار به دیگران که در لباس کشتن، زدن، فحش، تهمت، غیبت، سرقت و غصب اموال، جلوه میکند[۱]؛ بنابراین میتوان گفت ظلم در اصطلاح اخلاق دارای دو کاربرد است: نخست ظلم نفسانی که گاهی نیز جور نامیده میشود[۲]؛ و دیگر ظلم رفتاری[۳]
پرسشهای وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: محمدمهدی نراقی، جامع السعادات، ج۲، ص۲۱۹.
- ↑ محمدمهدی نراقی، جامع السعادات، ج۲، ص۲۱۹.
- ↑ تهرانی، مجتبی، اخلاق الاهی، ج14، ص95، 96.