فسق در فقه سیاسی

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث فسق است. "فسق" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

فسق در قرآن - فسق در حدیث - فسق در فقه سیاسی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل فسق (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

خروج از طاعت، ترک امر الهی و میل به معصیت و خارج‌شدن از چارچوب شرع. فسق اعم از کفر است. اصل آن به معنای برهنه شدن و از پوست درآمدن خرما.

﴿وَإِذَا أَرَدْنَا أَنْ نُهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا﴾.

عده‌ای خروج از حدود قوانین و قواعد عقلی، طبیعی و اخلاقی را نیز "فسق" گفته‌اند. اوصاف رذیله مانند بخل، حسد، تکبّر و طمع زمانی که صریح و واضح باشند، صاحب آنها "فاسق" خوانده می‌شود. "لقب زشت" نیز مفهوم دیگری است که از این اصطلاح ریشه گرفته و در قرآن کریم از آن به‌شدت نهی شده است؛ زیرا به آبرو و حیثیت افراد و مؤمنان مربوط است: ﴿بِئْسَ الِاسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِيمَانِ﴾.

فسق و فسوق گاهی صفت فردی است و گاهی وصف یک جامعه قرار می‌گیرد و در قرآن کریم اقوامی به این وصف خوانده شده اند: ﴿فِي تِسْعِ آيَاتٍ إِلَى فِرْعَوْنَ وَقَوْمِهِ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ﴾.

در طبقه‌بندی اندیشمندان مسلمان از دولت‌ها و جوامع مختلف، "فسق" و رویگردانی از احکام الهی محور تشکیل "مدینه فاسقه" در مقابل "مدینه فاضله" قرار گرفته است. بنا بر تعریف فارابی، "مدینه فاسقه" جامعه‌ای است که اهل آن فضیلت و سعادت را می‌شناسند، ولی بر خلاف آن عمل می‌کنند و چنین مدینه‌ای به سعادت نخواهد رسید.

منابع

• نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم