نادانی در فلسفه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==جستارهای وابسته== +== جستارهای وابسته ==)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
*[[جهل]] به اعتباری، به [[جهل بسیط و مرکب]]، و به اعتبار دیگر، به [[جهل]] [[تصوری]] و [[تصدیقی]] منقسم میشود. همچنین، [[وهم]] و [[شک]] هم از مصادیق [[جهل]] شمرده میشود <ref>المنطق، ج۱، ص۱۹؛ شرح المنظومة - [[منطق]]، ج۱، ص۱۷۲.</ref> | *[[جهل]] به اعتباری، به [[جهل بسیط و مرکب]]، و به اعتبار دیگر، به [[جهل]] [[تصوری]] و [[تصدیقی]] منقسم میشود. همچنین، [[وهم]] و [[شک]] هم از مصادیق [[جهل]] شمرده میشود <ref>المنطق، ج۱، ص۱۹؛ شرح المنظومة - [[منطق]]، ج۱، ص۱۷۲.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [https://thesaurus.isca.ac.ir/term/98nybe7rdogzg4a5 گنجینه اطلاعات علوم اسلامی] | * [https://thesaurus.isca.ac.ir/term/98nybe7rdogzg4a5 گنجینه اطلاعات علوم اسلامی] | ||
نسخهٔ ۱۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۲۲
نادانی در قرآن - نادانی در حدیث - نادانی در نهج البلاغه - نادانی در معارف دعا و زیارات - نادانی در فلسفه اسلامی - نادانی در اصول فقه - نادانی در اخلاق اسلامی
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل نادانی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
جهل در علوم عقلی به ویژه در منطق به معنای عدم علم در موجود دارای قابلیت عالم شدن است.
مقدمه
- معرِّف و حجت (معلومات تصوری و تصدیقی موصله) موضوع علم منطق را تشکیل می‌‌دهند، از این رو در منطق از تصور و تصدیق و مقسم این دو (علم حصولی) و مفهوم مقابل علم - یعنی جهل - بحث میشود. علم، حضور صورت شیء نزد عقل است، و جهل، بر عدم علم در حق کسی اطلاق میشود که قابلیت و استعداد عالم شدن را دارد، مانند نوزاد انسان که قابلیت عالم شدن را دارد. به عبارت دیگر، تقابل بین علم و جهل، تقابل عدم و ملکه است، بنابراین کلمه علم و جهل و عالم و جاهل درباره جمادات و نباتات به کار نمی‌رود.
- جهل به اعتباری، به جهل بسیط و مرکب، و به اعتبار دیگر، به جهل تصوری و تصدیقی منقسم میشود. همچنین، وهم و شک هم از مصادیق جهل شمرده میشود [۱]