سعید بن منصور مروزی طالقانی بلخی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مهدویت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
ابوعثمان سعید بن منصور بن شعبه مروزی خراسانی طالقانی بلخی]] در جوزجان، شهری بین [[مرو رود]] و بلخ متولد، و در بلخ [[رشد]] و نمو یافت و در [[مکه]] [[زندگی]] کرد. از افرادی مانند [[فلیج بن سلیمان]]، [[حفص بن میسره]] و دیگران [[روایت]] نقل کرد و محدثانی چون [[احمد بن حنبل]] و [[ابوثور کلبی]] از وی روایت نقل کرده‌اند. رجال‌نویسان [[اهل سنت]] وی را محدثی [[ثقه]] و [[حافظ]] ده هزار [[حدیث]] دانسته‌اند.<ref>تاریخ الاسلام ۱۶/۱۸۴.</ref> وی برای کسب [[علوم]] و حدیث به مناطق [[مصر]]<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۴/۸۹.</ref> و [[دمشق]] [[سفر]] کرد و به سال ۲۲۷ هـ در مکه درگذشت.<ref> مختصر تاریخ دمشق ۱۰/۱۲.</ref> آثار وی عبارت‌اند از: السنن و التفسیر<ref>کشف الظنون ۱/۴۴۹ و ۲/۱۰۰۷.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۳۶۸.</ref> | [[ابوعثمان سعید بن منصور بن شعبه مروزی خراسانی طالقانی بلخی]] در جوزجان، شهری بین [[مرو رود]] و بلخ متولد، و در بلخ [[رشد]] و نمو یافت و در [[مکه]] [[زندگی]] کرد. از افرادی مانند [[فلیج بن سلیمان]]، [[حفص بن میسره]] و دیگران [[روایت]] نقل کرد و محدثانی چون [[احمد بن حنبل]] و [[ابوثور کلبی]] از وی روایت نقل کرده‌اند. رجال‌نویسان [[اهل سنت]] وی را محدثی [[ثقه]] و [[حافظ]] ده هزار [[حدیث]] دانسته‌اند.<ref>تاریخ الاسلام ۱۶/۱۸۴.</ref> وی برای کسب [[علوم]] و حدیث به مناطق [[مصر]]<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۴/۸۹.</ref> و [[دمشق]] [[سفر]] کرد و به سال ۲۲۷ هـ در مکه درگذشت.<ref> مختصر تاریخ دمشق ۱۰/۱۲.</ref> آثار وی عبارت‌اند از: السنن و التفسیر<ref>کشف الظنون ۱/۴۴۹ و ۲/۱۰۰۷.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۳۶۸.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۰۷
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
ابوعثمان سعید بن منصور بن شعبه مروزی خراسانی طالقانی بلخی در جوزجان، شهری بین مرو رود و بلخ متولد، و در بلخ رشد و نمو یافت و در مکه زندگی کرد. از افرادی مانند فلیج بن سلیمان، حفص بن میسره و دیگران روایت نقل کرد و محدثانی چون احمد بن حنبل و ابوثور کلبی از وی روایت نقل کرده‌اند. رجال‌نویسان اهل سنت وی را محدثی ثقه و حافظ ده هزار حدیث دانسته‌اند.[۱] وی برای کسب علوم و حدیث به مناطق مصر[۲] و دمشق سفر کرد و به سال ۲۲۷ هـ در مکه درگذشت.[۳] آثار وی عبارت‌اند از: السنن و التفسیر[۴].[۵]
جستارهای وابسته
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
