اولو الامر در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخهها
خط ۴: | خط ۴: | ||
==معنای «[[اولوالامر]]» در [[قرآن]]== | ==معنای «[[اولوالامر]]» در [[قرآن]]== | ||
[[قرآن کریم]] [[اطاعت | [[قرآن کریم]] [[اطاعت]] از «اولوالامر» را به همراه [[اطاعت از خداوند]] و [[پیامبر]]{{صل}} واجب کرده است<ref>{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ...}} «ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید»... سوره نساء، آیه ۵۹.</ref>. [[اندیشمندان اسلامی]] در [[تفسیر]] این [[آیه]] [[اختلاف]] کردهاند. برخی از [[اهل سنت]] بر این اعتقادند که مراد از [[اولوالامر]] همان [[سلطان]] و [[امیر]]<ref>طبری، محمد بن جریر، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۹۲.</ref> و یا [[امیر سپاه]]<ref>بیهقی، احمد بن حسین، دلائل النبوه، ج۴، ص۳۱۱.</ref> است. برخی نیز اولوالامر را بر [[علما]] تطبیق دادهاند<ref>فخر رازی، محمد بن عمر، مفاتیح الغیب (التفسیر الکبیر)، ج۲، ص۴۰۰.</ref>. [[علمای امامیه]] مراد از «اولوالامر» را [[اهل بیت پیامبر]]{{صل}} و [[امامان معصوم]]{{عم}} میدانند<ref>آملی، سیدحیدر، تفسیر المحیط، ج۱، ص۴۳۲؛ طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۴، ص۳۹۹.</ref>؛ زیرا اطلاق آیه در [[وجوب اطاعت از ولی امر]] در امور؛ مانند [[رسول خدا]]، دلالت بر [[معصوم]] بودن [[ولی امر]] میکند<ref>علامه حلی، حسن بن یوسف، الألفین، ص۳۹۹.</ref>. | ||
[[ | [[دانشمندان]] [[مسلمان]] معتقدند به [[حکم عقل]] ممکن نیست که [[خداوند]] به [[اطاعت از حاکمان]] و [[سلاطین]] [[امر]] کند، با اینکه میداند این سلاطین چه ظلمها و فسادهایی انجام میدهند و همراه کردن [[اطاعت اولوالامر]] با [[خدا]] و رسولش نشان میدهد که اولوالامر باید کسی باشد که در تمام احکامی که صادر میکند، حکمی برخلاف [[دین خدا]] نگوید و بر خلاف آن عمل نکند، بلکه [[وجوب]] اطاعت اولوالامر بر تمام امتها نشان میدهد که [[حکومت اسلامی]] تنها باید یک [[حکومت]] باشد تا [[هرج و مرج]] لازم نیاید<ref>امام خمینی، کشف اسرار، ص۱۰۹-۱۱۲.</ref> و اگر قائل شوند سلاطینی که [[عادل]] بوده و برخلاف [[دین]] سخن نگفتهاند، اولوالامر هستند، لازمه سخن این است که تمام سلاطین و [[خلفا]]، اولوالامر نبودهاند و تنها کسی میتواند اولوالامر باشد که در [[کردار]] و گفتار خود معصوم باشد. بنابراین اولوالامر منطبق بر [[امیرالمؤمنین]] علی{{ع}} است که [[پیامبر]]{{صل}} او را در [[غدیرخم]] به عنوان ولی تعیین کرد<ref>امام خمینی، کشف اسرار، ص۲۸۴ -۲۸۵.</ref>، همچنین منطبق بر [[ائمه]]{{عم}} است که [[پیروی]] از آنها [[واجب]] بوده و این [[اطاعت]] در [[امور حکومتی]] و غیرحکومتی است و در هر امری که [[مرجع]] [[رسول اکرم]]{{صل}} باشد، [[ائمه]]{{عم}} نیز در آن مسئله مرجع بوده و [[حکم]] آنان نافذ است<ref>امام خمینی، ولایت فقیه، ص۸۷-۸۸.</ref>.<ref>[[علی رضا اژدر|اژدر]] و [[سید علی احمدی امیری|احمدی امیری]]، [[امامت - اژدر و احمدی امیری (مقاله)| مقاله «امامت»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی]]، ج۲، ص۲۴۲.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |
نسخهٔ ۷ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۷
معنای «اولوالامر» در قرآن
قرآن کریم اطاعت از «اولوالامر» را به همراه اطاعت از خداوند و پیامبر(ص) واجب کرده است[۱]. اندیشمندان اسلامی در تفسیر این آیه اختلاف کردهاند. برخی از اهل سنت بر این اعتقادند که مراد از اولوالامر همان سلطان و امیر[۲] و یا امیر سپاه[۳] است. برخی نیز اولوالامر را بر علما تطبیق دادهاند[۴]. علمای امامیه مراد از «اولوالامر» را اهل بیت پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع) میدانند[۵]؛ زیرا اطلاق آیه در وجوب اطاعت از ولی امر در امور؛ مانند رسول خدا، دلالت بر معصوم بودن ولی امر میکند[۶].
دانشمندان مسلمان معتقدند به حکم عقل ممکن نیست که خداوند به اطاعت از حاکمان و سلاطین امر کند، با اینکه میداند این سلاطین چه ظلمها و فسادهایی انجام میدهند و همراه کردن اطاعت اولوالامر با خدا و رسولش نشان میدهد که اولوالامر باید کسی باشد که در تمام احکامی که صادر میکند، حکمی برخلاف دین خدا نگوید و بر خلاف آن عمل نکند، بلکه وجوب اطاعت اولوالامر بر تمام امتها نشان میدهد که حکومت اسلامی تنها باید یک حکومت باشد تا هرج و مرج لازم نیاید[۷] و اگر قائل شوند سلاطینی که عادل بوده و برخلاف دین سخن نگفتهاند، اولوالامر هستند، لازمه سخن این است که تمام سلاطین و خلفا، اولوالامر نبودهاند و تنها کسی میتواند اولوالامر باشد که در کردار و گفتار خود معصوم باشد. بنابراین اولوالامر منطبق بر امیرالمؤمنین علی(ع) است که پیامبر(ص) او را در غدیرخم به عنوان ولی تعیین کرد[۸]، همچنین منطبق بر ائمه(ع) است که پیروی از آنها واجب بوده و این اطاعت در امور حکومتی و غیرحکومتی است و در هر امری که مرجع رسول اکرم(ص) باشد، ائمه(ع) نیز در آن مسئله مرجع بوده و حکم آنان نافذ است[۹].[۱۰]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ...﴾ «ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید»... سوره نساء، آیه ۵۹.
- ↑ طبری، محمد بن جریر، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۹۲.
- ↑ بیهقی، احمد بن حسین، دلائل النبوه، ج۴، ص۳۱۱.
- ↑ فخر رازی، محمد بن عمر، مفاتیح الغیب (التفسیر الکبیر)، ج۲، ص۴۰۰.
- ↑ آملی، سیدحیدر، تفسیر المحیط، ج۱، ص۴۳۲؛ طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۴، ص۳۹۹.
- ↑ علامه حلی، حسن بن یوسف، الألفین، ص۳۹۹.
- ↑ امام خمینی، کشف اسرار، ص۱۰۹-۱۱۲.
- ↑ امام خمینی، کشف اسرار، ص۲۸۴ -۲۸۵.
- ↑ امام خمینی، ولایت فقیه، ص۸۷-۸۸.
- ↑ اژدر و احمدی امیری، مقاله «امامت»، دانشنامه امام خمینی، ج۲، ص۲۴۲.