پرش به محتوا

تغییر وضعیت فهرست محتویات

عبدالرحمن بن مسعود تیمی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ ‏۱۲ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۹

مقدمه

«السَّلَامُ‏ عَلَى‏ مَسْعُودِ بْنِ‏ الْحَجَّاجِ‏ وَ ابْنِهِ عَبْدِ الرحمن بن مسعود»^[۱]؛

عبدالرحمان^[۲] فرزند مسعود بن حجاج، از قبیله بنی تیم الله بن ثعلبه و از یاران امام حسین(ع) است که در کربلا به شهادت رسید^[۳]. وی و پدرش از سرشناسان شیعه در کوفه و به شجاعت مشهور بودند. این پدر و پسر برای پیوستن به سپاه امام حسین(ع) وارد سپاه عمر سعد شدند تا بدین وسیله بتوانند از شهر خارج شوند و خود را به کاروان امام(ع) برسانند. آنها در یک فرصت مناسب در روز هفتم محرم خود را به کاروان حسینی رساندند با آن حضرت(ع) بودند تا آنکه در روز عاشورا در حمله نخست سپاه عمر سعد با شماری دیگر از یاران امام(ع) به شهادت رسیدند^[۴].

سلام و درود بر عبدالرحمان و پدرش باد، همانگونه که در زیارت ناحیه مقدسه آمده است.^[۵]

جستارهای وابسته

مسعود بن حجاج (پدر)

منابع

ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین

پانویس

↑ زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۴.
↑ به وی ابن مسعود بن حجاج نیز گفته‌اند. (اقبال، ج۳، ص۷۹)
↑ تسمیة من قتل...، ص۱۵۴؛ حدائق الوردیه، ص۱۰۴؛ اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۱.
↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۱۴۸؛ ابصارالعین، ص۱۶۹ و ر.ک: قاموس الرجال، ج۶، ص۱۴۴.
↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۵۰۸.

برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=عبدالرحمن_بن_مسعود_تیمی_در_تاریخ_اسلامی&oldid=923208»

رده‌های پنهان: