حنظلة بن اسعد شبامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>')
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==')
خط ۷: خط ۷:
==مقدمه==
==مقدمه==
حنظلة بن اسعد شبامی [[کوفی]] است و [[شبام]]، نام طایفه‌ای از [[همدانیان]] است<ref>انصار الحسین، ص ۷۱.</ref>. حنظله از چهره‌های [[شیعی]] در [[کوفه]] و زبان آور، [[شجاع]] و معلّم [[قرآن]] بود. چون [[سید الشهدا]]{{ع}} به [[کربلا]] رسید، وی به آن [[حضرت]] پیوست. وی جزء شهدایی است که تا اواخر زنده بود و از [[جان]] [[حسین بن علی]]{{ع}} در مقابل تیرها و نیزه‌های [[دشمن]] محافظت می‌‌کرد و گاهی هم با سخنانش به [[سپاه کوفه]] هشدار می‌‌داد و [[موعظه]] می‌‌کرد<ref>عنصر شجاعت، ج ۲، ص ۱۰۰.</ref>. [[روز عاشورا]]، پس از [[شهادت]] جمعی از [[یاران]]، از [[امام]] [[رخصت]] طلبید و به میدان رفت و [[جان]] خود را فدای [[راه خدا]] کرد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۶۶.</ref>.
حنظلة بن اسعد شبامی [[کوفی]] است و [[شبام]]، نام طایفه‌ای از [[همدانیان]] است<ref>انصار الحسین، ص ۷۱.</ref>. حنظله از چهره‌های [[شیعی]] در [[کوفه]] و زبان آور، [[شجاع]] و معلّم [[قرآن]] بود. چون [[سید الشهدا]]{{ع}} به [[کربلا]] رسید، وی به آن [[حضرت]] پیوست. وی جزء شهدایی است که تا اواخر زنده بود و از [[جان]] [[حسین بن علی]]{{ع}} در مقابل تیرها و نیزه‌های [[دشمن]] محافظت می‌‌کرد و گاهی هم با سخنانش به [[سپاه کوفه]] هشدار می‌‌داد و [[موعظه]] می‌‌کرد<ref>عنصر شجاعت، ج ۲، ص ۱۰۰.</ref>. [[روز عاشورا]]، پس از [[شهادت]] جمعی از [[یاران]]، از [[امام]] [[رخصت]] طلبید و به میدان رفت و [[جان]] خود را فدای [[راه خدا]] کرد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۶۶.</ref>.
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۴

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

حنظلة بن اسعد شبامی[۱] از شهدای کربلاست و نامش در زیارت ناحیه مقدسه آمده است.

مقدمه

حنظلة بن اسعد شبامی کوفی است و شبام، نام طایفه‌ای از همدانیان است[۲]. حنظله از چهره‌های شیعی در کوفه و زبان آور، شجاع و معلّم قرآن بود. چون سید الشهدا(ع) به کربلا رسید، وی به آن حضرت پیوست. وی جزء شهدایی است که تا اواخر زنده بود و از جان حسین بن علی(ع) در مقابل تیرها و نیزه‌های دشمن محافظت می‌‌کرد و گاهی هم با سخنانش به سپاه کوفه هشدار می‌‌داد و موعظه می‌‌کرد[۳]. روز عاشورا، پس از شهادت جمعی از یاران، از امام رخصت طلبید و به میدان رفت و جان خود را فدای راه خدا کرد[۴].

منابع

پانویس

  1. شبامی، منسوب به شبام نام شهری است در یمن. (الانساب، ج۳، ص۳۹۵) نیز گفتهاند؛ شبام، نام طایفهای در کوفه و کوهی در یمن است. (معجم البلدان، ج۳، ص۳۱۸) او، حنظله شامی (لهوف، ص۴۷، چاپ منشورات رضی؛ ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۵۵، اسرار الشهادة، ج۲، ص۳۹۵) و عجلی نیز نامیده شده است. (روضة الشهدا، ص۳۰۹، کتابفروشی الاسلامیة) ولی مامقانی، شامی بودن وی را رد میکند. (تنقیح المقال، ج۱، ص۳۸۲)
  2. انصار الحسین، ص ۷۱.
  3. عنصر شجاعت، ج ۲، ص ۱۰۰.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۶۶.