نادانی در فلسفه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sمنابع\s\=\=↵\{\{منابع\}\}↵\*(.*)↵↵\=\=' به '== منابع == {{منابع}} *$1 {{پایان منابع}} ==') |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [https://thesaurus.isca.ac.ir/term/98nybe7rdogzg4a5 گنجینه اطلاعات علوم اسلامی] | * [https://thesaurus.isca.ac.ir/term/98nybe7rdogzg4a5 گنجینه اطلاعات علوم اسلامی] | ||
{{پایان منابع}} | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۸ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۵۱
این مدخل زیرشاخهٔ بحث نادانی است. نادانی از چند منظر متفاوت، بررسی میشود: نادانی در قرآن - نادانی در حدیث - نادانی در نهج البلاغه - نادانی در معارف دعا و زیارات - نادانی در فلسفه اسلامی - نادانی در اصول فقه - نادانی در اخلاق اسلامی - پرسش‌های مرتبطجهل در علوم عقلی به ویژه در منطق به معنای عدم علم در موجود دارای قابلیت عالم شدن است.
مقدمه
- معرِّف و حجت (معلومات تصوری و تصدیقی موصله) موضوع علم منطق را تشکیل می‌‌دهند، از این رو در منطق از تصور و تصدیق و مقسم این دو (علم حصولی) و مفهوم مقابل علم - یعنی جهل - بحث میشود. علم، حضور صورت شیء نزد عقل است، و جهل، بر عدم علم در حق کسی اطلاق میشود که قابلیت و استعداد عالم شدن را دارد، مانند نوزاد انسان که قابلیت عالم شدن را دارد. به عبارت دیگر، تقابل بین علم و جهل، تقابل عدم و ملکه است، بنابراین کلمه علم و جهل و عالم و جاهل درباره جمادات و نباتات به کار نمی‌رود.
- جهل به اعتباری، به جهل بسیط و مرکب، و به اعتبار دیگر، به جهل تصوری و تصدیقی منقسم میشود. همچنین، وهم و شک هم از مصادیق جهل شمرده میشود [۱]