عاطفه در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته ==↵↵==' به '==') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = عاطفه | | موضوع مرتبط = عاطفه | ||
| خط ۷: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[عواطف]] در هر [[انسانی]]، اگر موجب [[شفقت]] و [[مهربانی]] و توجه به غیر شود از ویژگی‌های [[پسندیده]] به شمار می‌رود. داشتن عاطفه و [[احساسات]] [[پاک]] و محبت‌آمیز به [[پدر]] و [[مادر]] از بارزترین مصادیق این ویژگی [[ارزشمند]] است. [[امام سجاد]]{{ع}} از [[خداوند]] چنین درخواست می‌کند: «خداوندا... [[دل]] من بر ایشان [[مهربان]] ساز و چنان کن که با آنان به [[مدارا]] [[رفتار]] کنم و بر آنان [[مشفق]] باشم»<ref>نیایش بیست‌و‌چهارم.</ref>. | [[عواطف]] در هر [[انسانی]]، اگر موجب [[شفقت]] و [[مهربانی]] و توجه به غیر شود از ویژگی‌های [[پسندیده]] به شمار می‌رود. داشتن عاطفه و [[احساسات]] [[پاک]] و محبت‌آمیز به [[پدر]] و [[مادر]] از بارزترین مصادیق این ویژگی [[ارزشمند]] است. [[امام سجاد]] {{ع}} از [[خداوند]] چنین درخواست می‌کند: «خداوندا... [[دل]] من بر ایشان [[مهربان]] ساز و چنان کن که با آنان به [[مدارا]] [[رفتار]] کنم و بر آنان [[مشفق]] باشم»<ref>نیایش بیست‌و‌چهارم.</ref>. | ||
وی همچنین [[عطوفت]] [[قلبی]] نسبت به خاشعان را از [[پروردگار]] [[عزیز]] مسئلت می‌نماید: «بارخدایا... قلبم را با [[مردمان]] [[فروتن]] و مهربان گردان»<ref>نیایش چهل‌و‌هفتم.</ref>. | وی همچنین [[عطوفت]] [[قلبی]] نسبت به خاشعان را از [[پروردگار]] [[عزیز]] مسئلت می‌نماید: «بارخدایا... قلبم را با [[مردمان]] [[فروتن]] و مهربان گردان»<ref>نیایش چهل‌و‌هفتم.</ref>. | ||
از جمله آموزه‌های [[صحیفه سجادیه]] این است که از [[خدا]] بخواهیم تا عطوفت و [[رحمت امام]] و ولی خویش را نصیب ما گرداند: «ای خداوند، ولی و [[امام]] خود را برای دوستانت قلبی مهربان و نرم [[عطا]] کن و دست [[قدرت]] او بر دشمنانت گشوده گردان و [[رأفت]] و [[رحمت]] و عطوفت و محبتش را نصیب ما گردان»<ref>نیایش چهل‌و‌هفتم.</ref>. | از جمله آموزه‌های [[صحیفه سجادیه]] این است که از [[خدا]] بخواهیم تا عطوفت و [[رحمت امام]] و ولی خویش را نصیب ما گرداند: «ای خداوند، ولی و [[امام]] خود را برای دوستانت قلبی مهربان و نرم [[عطا]] کن و دست [[قدرت]] او بر دشمنانت گشوده گردان و [[رأفت]] و [[رحمت]] و عطوفت و محبتش را نصیب ما گردان»<ref>نیایش چهل‌و‌هفتم.</ref>. | ||
عطوفت خدا مثل عطوفت ما [[انسان‌ها]] صفتی بازتابی یا انفعالی نیست و از ویژگی‌های [[صفات]] [[مخلوقات]] مبرّاست. با در نظر گرفتن این نکته مهم باید دانست که خداوند [[مهربان‌ترین]] و عطوف‌ترین کس نسبت به [[بندگان]] خویش است؛ لذا امام سجاد{{ع}} خدای خویش را این‌گونه می‌خواند: «ای مهربان‌ترین مهربانان، ای مهربان‌ترین کسی که مقصد جویندگان رحمتی و ای صاحب عطوفتی که مقصود پویندگان استغفاری.»..<ref>نیایش دوازدهم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «عواطف»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۳۸.</ref> | عطوفت خدا مثل عطوفت ما [[انسان‌ها]] صفتی بازتابی یا انفعالی نیست و از ویژگی‌های [[صفات]] [[مخلوقات]] مبرّاست. با در نظر گرفتن این نکته مهم باید دانست که خداوند [[مهربان‌ترین]] و عطوف‌ترین کس نسبت به [[بندگان]] خویش است؛ لذا امام سجاد {{ع}} خدای خویش را این‌گونه می‌خواند: «ای مهربان‌ترین مهربانان، ای مهربان‌ترین کسی که مقصد جویندگان رحمتی و ای صاحب عطوفتی که مقصود پویندگان استغفاری.»..<ref>نیایش دوازدهم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «عواطف»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۳۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۲: | ||
[[رده:عاطفه در معارف و سیره سجادی]] | [[رده:عاطفه در معارف و سیره سجادی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۴
این مدخل زیرشاخهٔ بحث عاطفه است. عاطفه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عاطفه در قرآن - عاطفه در حدیث - عاطفه در اخلاق اسلامی - عاطفه در معارف دعا و زیارات - عاطفه در معارف و سیره سجادی - عاطفه در معارف و سیره رضوی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
عواطف در هر انسانی، اگر موجب شفقت و مهربانی و توجه به غیر شود از ویژگی‌های پسندیده به شمار می‌رود. داشتن عاطفه و احساسات پاک و محبت‌آمیز به پدر و مادر از بارزترین مصادیق این ویژگی ارزشمند است. امام سجاد (ع) از خداوند چنین درخواست می‌کند: «خداوندا... دل من بر ایشان مهربان ساز و چنان کن که با آنان به مدارا رفتار کنم و بر آنان مشفق باشم»[۱]. وی همچنین عطوفت قلبی نسبت به خاشعان را از پروردگار عزیز مسئلت می‌نماید: «بارخدایا... قلبم را با مردمان فروتن و مهربان گردان»[۲].
از جمله آموزه‌های صحیفه سجادیه این است که از خدا بخواهیم تا عطوفت و رحمت امام و ولی خویش را نصیب ما گرداند: «ای خداوند، ولی و امام خود را برای دوستانت قلبی مهربان و نرم عطا کن و دست قدرت او بر دشمنانت گشوده گردان و رأفت و رحمت و عطوفت و محبتش را نصیب ما گردان»[۳]. عطوفت خدا مثل عطوفت ما انسان‌ها صفتی بازتابی یا انفعالی نیست و از ویژگی‌های صفات مخلوقات مبرّاست. با در نظر گرفتن این نکته مهم باید دانست که خداوند مهربان‌ترین و عطوف‌ترین کس نسبت به بندگان خویش است؛ لذا امام سجاد (ع) خدای خویش را این‌گونه می‌خواند: «ای مهربان‌ترین مهربانان، ای مهربان‌ترین کسی که مقصد جویندگان رحمتی و ای صاحب عطوفتی که مقصود پویندگان استغفاری.»..[۴].[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ نیایش بیست‌و‌چهارم.
- ↑ نیایش چهل‌و‌هفتم.
- ↑ نیایش چهل‌و‌هفتم.
- ↑ نیایش دوازدهم.
- ↑ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.
- ↑ خالقیان، فضل‌الله، مقاله «عواطف»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۳۳۸.