فقه القرآن فی شرح آیات الأحکام (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '| ناشر = انتشارات ' به '| ناشر = ')
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات مجموعه کتاب
| عنوان پیشین =
| عنوان = فقه القرآن فی شرح آیات الأحکام
| عنوان = فقه القرآن فی شرح آیات الأحکام
| عنوان پسین =
| عنوان اصلی =  
| عنوان اصلی =  
| تصویر = IM010143.jpg
| تصویر = IM010143.jpg
خط ۶: خط ۸:
| از مجموعه =  
| از مجموعه =  
| زبان = عربی
| زبان = عربی
| زبان اصلی =
| زبان اصلی =  
| نویسنده = [[ابوالحسن سعید بن هبةالله راوندی]] مشهور به [[قطب‌الدین راوندی]]
| نویسنده = [[قطب‌الدین راوندی]]
| نویسندگان =  
| نویسندگان =  
| تحقیق یا تدوین =
| تحقیق یا تدوین =  
| زیر نظر =  
| زیر نظر =  
| به کوشش =
| به کوشش =  
| مترجم =
| مترجم =  
| مترجمان =
| مترجمان =  
| ویراستار =
| ویراستار =  
| ویراستاران =
| ویراستاران =  
| موضوع =  
| موضوع =  
| مذهب =  
| مذهب =  
| ناشر = [[انتشارات بنیاد فرهنگی امامت]]
| ناشر = بنیاد فرهنگی امامت
| به همت =
| به همت =  
| وابسته به =  
| وابسته به =  
| محل نشر = قم، ایران
| محل نشر = قم، ایران
| سال نشر =   ۱۴۳۷ ق، ۱۳۹۴ ش
| سال نشر = ۱۴۳۷ ق
| تعداد جلد = ۲
| تعداد جلد = ۲
| تعداد صفحات =  
| فهرست جلدها =  
| شابک = ‫‬‬‮‭978-600-94105-6-9
| شابک = ‫‬‬‮‭978-600-94105-6-9
| شماره ملی = ۴۰۹۵۸۶۵
| شماره ملی = ۴۰۹۵۸۶۵
}}
}}
'''فقه القرآن فی شرح آیات الأحکام''' کتابی است به زبان عربی که مشتمل بر [[تأویل]] ابعاد مختلف [[آیات قرآن]] می‌‏باشد. این کتاب اثر [[ابوالحسن سعید بن هبةالله راوندی]] مشهور به [[قطب‌الدین راوندی]] است و [[انتشارات بنیاد فرهنگی امامت]] انتشار آن را به عهده داشته‌ است.<ref name=p1>[https://www.gisoom.com/book/11212441/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D9%81%D9%82%D9%87-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D8%AC%D9%84%D8%AF-1/ شبکه جامع کتاب گیسوم]</ref>
'''فقه القرآن فی شرح آیات الأحکام''' کتابی است به زبان عربی که مشتمل بر [[تأویل]] ابعاد مختلف [[آیات قرآن]] می‌‏باشد. این کتاب اثر [[ابوالحسن سعید بن هبةالله راوندی]] مشهور به [[قطب‌الدین راوندی]] است و [[انتشارات بنیاد فرهنگی امامت]] انتشار آن را به عهده داشته‌ است.


== دربارهٔ کتاب ==
== دربارهٔ کتاب ==
خط ۳۷: خط ۳۹:
این کتاب بر اساس [[ابواب فقه]] مرتب شده و هر باب مشتمل بر [[آیات]] مربوط و [[فروع فقهی]] مترتب بر آن است و به همین علت بیشتر به [[تفسیر موضوعی]] آیات شباهت دارد. این کتاب، در نهایت ایجاز و اختصار نگاشته شده است؛ به طوری که در بیشتر موارد، ایجاز سبب ابهام آن می‌گردد.
این کتاب بر اساس [[ابواب فقه]] مرتب شده و هر باب مشتمل بر [[آیات]] مربوط و [[فروع فقهی]] مترتب بر آن است و به همین علت بیشتر به [[تفسیر موضوعی]] آیات شباهت دارد. این کتاب، در نهایت ایجاز و اختصار نگاشته شده است؛ به طوری که در بیشتر موارد، ایجاز سبب ابهام آن می‌گردد.


مثلا پس از نقل [[آیه]] {{متن قرآن|فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ}}<ref>«(این چراغ) در خانه‌هایی (است) که خداوند رخصت داده است تا والایی یابند و نامش در آنها برده شود؛ سپیده‌دمان و دیرگاه عصرها در آنها او را به پاکی می‌ستایند» سوره نور، آیه ۳۶.</ref>، {{متن قرآن|رِجَالٌ لَا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ}}<ref>«مردانی که هیچ داد و ستد و خرید و فروشی آنان را از یاد خداوند و برپا داشتن نماز و دادن زکات (به خود) سرگرم نمی‌دارد؛ از روزی می‌هراسند که دل‌ها و دیده‌ها در آن زیرورو می‌شوند» سوره نور، آیه ۳۷.</ref> از [[ابن عباس]] [[روایت]] می‌کند: «هر تسبیحی در [[قرآن]] به معنای [[نماز]] است» و می‌افزاید: از [[امام]] ابو جعفر و ابو عبدالله{{عم}} روایت شده که: «[[خداوند]] قومی را که در وقت نماز، [[تجارت]] و کارشان را رها می‌کنند و به نماز می‌پردازند، ستوده است».
مثلا پس از نقل [[آیه]] {{متن قرآن|فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ}}<ref>«(این چراغ) در خانه‌هایی (است) که خداوند رخصت داده است تا والایی یابند و نامش در آنها برده شود؛ سپیده‌دمان و دیرگاه عصرها در آنها او را به پاکی می‌ستایند» سوره نور، آیه ۳۶.</ref>، {{متن قرآن|رِجَالٌ لَا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ}}<ref>«مردانی که هیچ داد و ستد و خرید و فروشی آنان را از یاد خداوند و برپا داشتن نماز و دادن زکات (به خود) سرگرم نمی‌دارد؛ از روزی می‌هراسند که دل‌ها و دیده‌ها در آن زیرورو می‌شوند» سوره نور، آیه ۳۷.</ref> از [[ابن عباس]] [[روایت]] می‌کند: «هر تسبیحی در [[قرآن]] به معنای [[نماز]] است» و می‌افزاید: از [[امام]] ابو جعفر و ابو عبدالله {{عم}} روایت شده که: «[[خداوند]] قومی را که در وقت نماز، [[تجارت]] و کارشان را رها می‌کنند و به نماز می‌پردازند، ستوده است».


راوندی می‌گوید: «دو وقت بر تاجران و معامله‌گران بسیار سخت است: یکی بامداد و دیگری شبانگاه؟!» سپس این آیه را ذکر می‌کند: {{متن قرآن|قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ}}<ref>«بگو: بی‌گمان نمازم و نیایشم و زندگیم و مرگم از آن خداوند پروردگار جهانیان است» سوره انعام، آیه ۱۶۲.</ref>، {{متن قرآن|لَا شَرِيكَ لَهُ وَبِذَلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ}}<ref>«که او را شریکی نیست و به این فرمان یافته‌ام و من نخستین مسلمانم» سوره انعام، آیه ۱۶۳.</ref>
راوندی می‌گوید: «دو وقت بر تاجران و معامله‌گران بسیار سخت است: یکی بامداد و دیگری شبانگاه؟!» سپس این آیه را ذکر می‌کند: {{متن قرآن|قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ}}<ref>«بگو: بی‌گمان نمازم و نیایشم و زندگیم و مرگم از آن خداوند پروردگار جهانیان است» سوره انعام، آیه ۱۶۲.</ref>، {{متن قرآن|لَا شَرِيكَ لَهُ وَبِذَلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ}}<ref>«که او را شریکی نیست و به این فرمان یافته‌ام و من نخستین مسلمانم» سوره انعام، آیه ۱۶۳.</ref>
خط ۴۸: خط ۵۰:
== دربارهٔ پدیدآورنده ==
== دربارهٔ پدیدآورنده ==
{{پدیدآورنده ساده
{{پدیدآورنده ساده
| پدیدآورنده کتاب = قطب‌الدین راوندی}}
| پدیدآورنده کتاب = قطب‌الدین راوندی
| فضای نام = پدیدآورنده}}


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۵۴: خط ۵۷:


== دریافت متن ==
== دریافت متن ==
* [https://noorlib.ir/book/view/1518/%D9%81%D9%82%D9%87-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86?viewType=html دریافت متن PDF کتاب از وبگاه کتابخانه دیجیتال نور]
{{دریافت کتاب
* [https://lib.eshia.ir/15342 دریافت متن دیجیتال کتاب از کتابخانه مدرسه فقاهت]
| نورلایب = 1518
* [https://www.ghbook.ir/index.php?option=com_dbook&task=viewbook&book_id=2646&lang=fa دریافت متن دیجیتال و PDF کتاب از بازار کتاب قائمیه]
| فقاهت = 15342
* [http://shiaonlinelibrary.com/%D8%A7%D9%84%D9%83%D8%AA%D8%A8/2369_%D9%81%D9%82%D9%87-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B7%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D8%B1%D8%A7%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%8A-%D8%AC-%D9%A1/%D8%A7%D9%84%D8%B5%D9%81%D8%AD%D8%A9_2#top دریافت متن دیجیتال کتاب از المکتبة الشیعیة]
| فقاهت اهل سنت =
* [https://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/38623/ دریافت متن دیجیتال کتاب از کتابخانه دیجیتال مؤسسه تحقیقات و نشر معارف اهل بیت]
| فقاهت عربی =  
| فقاهت عربی اهل سنت =  
| قائمیه = 2646
| اهل البیت = 38623
| تبیان =
| الفبا =
| سها =
| سایر =  
| توضیح سایر =
}}


[[رده:کتاب]]
[[رده:کتاب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۵

فقه القرآن فی شرح آیات الأحکام
زبانعربی
نویسندهقطب‌الدین راوندی
ناشرانتشارات بنیاد فرهنگی امامت
محل نشرقم، ایران
سال نشر۱۴۳۷ ق، ۱۳۹۵ ش
تعداد جلد۲
فهرست جلدهاجلد اول، جلد دوم
شابک‫‬‬‮‭۹۷۸-۶۰۰-۹۴۱۰۵-۶-۹
شماره ملی۴۰۹۵۸۶۵

فقه القرآن فی شرح آیات الأحکام کتابی است به زبان عربی که مشتمل بر تأویل ابعاد مختلف آیات قرآن می‌‏باشد. این کتاب اثر ابوالحسن سعید بن هبةالله راوندی مشهور به قطب‌الدین راوندی است و انتشارات بنیاد فرهنگی امامت انتشار آن را به عهده داشته‌ است.

دربارهٔ کتاب

این کتاب تألیف محدّث، مفسّر و ادیب مشهور، قطب الدین ابو الحسین سعید بن هبة اللّه راوندی است. وی جامع انواع علوم بود و در علوم مختلف اسلامی تألیفاتی دارد که شمار آنها به شصت اثر می‌رسد.

کتاب «منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه» که ابن ابی الحدید در شرح خود بر نهج البلاغه بر آن تکیه کرده، از بهترین این آثار است. کتابی نیز که ما در صدد معرفی آن هستیم از بهترین و قدیمی‌ترین کتب در احکام القرآن است.

این کتاب بر اساس ابواب فقه مرتب شده و هر باب مشتمل بر آیات مربوط و فروع فقهی مترتب بر آن است و به همین علت بیشتر به تفسیر موضوعی آیات شباهت دارد. این کتاب، در نهایت ایجاز و اختصار نگاشته شده است؛ به طوری که در بیشتر موارد، ایجاز سبب ابهام آن می‌گردد.

مثلا پس از نقل آیه ﴿فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ[۱]، ﴿رِجَالٌ لَا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ[۲] از ابن عباس روایت می‌کند: «هر تسبیحی در قرآن به معنای نماز است» و می‌افزاید: از امام ابو جعفر و ابو عبدالله (ع) روایت شده که: «خداوند قومی را که در وقت نماز، تجارت و کارشان را رها می‌کنند و به نماز می‌پردازند، ستوده است».

راوندی می‌گوید: «دو وقت بر تاجران و معامله‌گران بسیار سخت است: یکی بامداد و دیگری شبانگاه؟!» سپس این آیه را ذکر می‌کند: ﴿قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ[۳]، ﴿لَا شَرِيكَ لَهُ وَبِذَلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ[۴]

او می‌گوید: «خداوند نماز را به واجبات مانند توحید و عدل اضافه کرده است؛ چون در آن (در هنگام تکبیر) خداوند به عظمت یاد می‌شود و در آن، قرآن - که انسان را به همه نیکی‌ها می‌خواند - خوانده می‌شود. همچنین رکوع و سجود که نهایت خضوع و فروتنی در برابر خداست در آن است. علاوه بر آن، در نماز، تسبیح وجود دارد که در آن، خداوند به پاکی و منزّه بودن یاد می‌شود. خداوند در این آیه، نماز و حیات را که یکی فعل بنده است و دیگری فعل خداست با هم آورده است؛ زیرا که هر دوی آنها به تدبیر و اراده خداست. چگونگی اعمال واجب در اول هر رکعت هیجده است و در بین علمای ما عده‌ای افزون بر این عدد گفته‌اند؛ هر چند واجبات در هر دو قول، به یک حالت و یک شکل آمده است»[۵][۶]

فهرست کتاب

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

دربارهٔ پدیدآورنده

قطب‌الدین راوندی
علامه قطب‌الدین راوندی (متولد راوند، متوفای ۵۷۳)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون: عمادالدین طبری، سید مرتضی رازی و فضل بن حسن طبرسی به اتمام رساند. تحقيق و تأليف و تبليغ علوم اسلامى از جمله فعالیت‌های وی است. «منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة»، «الخرائج و الجرائح»، «جنی الجنتین»، «فقه القرآن فی شرح آیات الأحکام»، «تحفة العلیل»، «شرح الکلمات المائه» و «التغریب فی التعریب» برخی از این آثار است.[۷]

پانویس

  1. «(این چراغ) در خانه‌هایی (است) که خداوند رخصت داده است تا والایی یابند و نامش در آنها برده شود؛ سپیده‌دمان و دیرگاه عصرها در آنها او را به پاکی می‌ستایند» سوره نور، آیه ۳۶.
  2. «مردانی که هیچ داد و ستد و خرید و فروشی آنان را از یاد خداوند و برپا داشتن نماز و دادن زکات (به خود) سرگرم نمی‌دارد؛ از روزی می‌هراسند که دل‌ها و دیده‌ها در آن زیرورو می‌شوند» سوره نور، آیه ۳۷.
  3. «بگو: بی‌گمان نمازم و نیایشم و زندگیم و مرگم از آن خداوند پروردگار جهانیان است» سوره انعام، آیه ۱۶۲.
  4. «که او را شریکی نیست و به این فرمان یافته‌ام و من نخستین مسلمانم» سوره انعام، آیه ۱۶۳.
  5. راوندی، فقه القرآن، ج ۱، ص۱۱۱.
  6. معرفت، محمد هادی، تفسیر و مفسران، ج۲، ص ۲۴۲ - ۲۴۳.
  7. وبگاه راسخون

دریافت متن