بررسی رابطه آموزههای مهدویت و تعلیم و تربیت اسلامی (مقاله): تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۴) |
جز (جایگزینی متن - ':«' به ': «') |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| تاریخ نشر = تابستان ۱۳۸۶ | | تاریخ نشر = تابستان ۱۳۸۶ | ||
| شماره = ۲ | | شماره = ۲ | ||
| | | تعداد صفحات = ۱۴ | ||
| شماره صفحات = از صفحه ۱۷۱ تا ۱۸۴ مجله | | شماره صفحات = از صفحه ۱۷۱ تا ۱۸۴ مجله | ||
| ناشر الکترونیک = [[پایگاه مجلات تخصصی نور]] | | ناشر الکترونیک = [[پایگاه مجلات تخصصی نور]] | ||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==چکیده مقاله== | ==چکیده مقاله== | ||
نویسنده این مقاله مینویسد:«این نوشتار، [[میزان]] اثرگذاری آموزههای [[مهدویت]] را بر [[تعلیم و تربیت]] بررسی میکند. به همین [[دلیل]]، پس از مقدمه و بیان مفهوم [[تعلیم و تربیت]] و رابطه آن دو و نیز تبیین [[جایگاه]] آن در میان آموزههای [[مهدویت]] که بخشی از [[آموزههای اسلام]] است، تنها به دو آموزه اساسی ([[معرفت امام عصر]] و [[انتظار ظهور]]) میپردازد و اثرگذاری آنها را بر [[تعلیم و تربیت]] بررسی میکند. آموزههای مربوط به [[معرفت]] و [[شناخت امام]]، ما را در [[شناخت]] [[خدا]]، [[حفظ دین]] و [[خلافت الهی]] [[یاری]] میرساند و آموزه [[انتظار ظهور]] نیز مایه امیدآفرینی، [[خودسازی]] و [[دیگرسازی]] است. همه این آموزهها در [[تعلیم و تربیت]] [[انسانها]] نقش بسزایی دارند. این موارد در کنار [[روشهای تربیتی]] هم چون الگوگرایی، الگوی عملی، [[پند]] و [[اندرز]] که قالب و سیاق آن آموزهها را تشکیل میدهند، کمال و [[سعادت]] [[انسانها]] را تضمین میکنند و آنها را به [[مقام قرب]] و [[عبودیت]] میرساند که [[هدف]] [[آفرینش انسان]] به شمار میرود. تبیین روشهای درست [[تعلیم و تربیت]]، در [[تعالیم دینی]] و [[اسلامی]] که بخشی از آن، به آموزههای [[مهدویت]] مربوط است، میتواند نیاز [[فطری]] و [[حقیقی]] [[انسانها]] را برآورده سازد. بی [[شک]]، [[علم]] و [[آگاهی]] به [[تعالیم]] [[مهدویت]] و عمل به آنها، [[انسان]] را به سرمنزل مقصود میرساند و راههای دیگر، به سقوط و گم راهی منجر میشود». | نویسنده این مقاله مینویسد: «این نوشتار، [[میزان]] اثرگذاری آموزههای [[مهدویت]] را بر [[تعلیم و تربیت]] بررسی میکند. به همین [[دلیل]]، پس از مقدمه و بیان مفهوم [[تعلیم و تربیت]] و رابطه آن دو و نیز تبیین [[جایگاه]] آن در میان آموزههای [[مهدویت]] که بخشی از [[آموزههای اسلام]] است، تنها به دو آموزه اساسی ([[معرفت امام عصر]] و [[انتظار ظهور]]) میپردازد و اثرگذاری آنها را بر [[تعلیم و تربیت]] بررسی میکند. آموزههای مربوط به [[معرفت]] و [[شناخت امام]]، ما را در [[شناخت]] [[خدا]]، [[حفظ دین]] و [[خلافت الهی]] [[یاری]] میرساند و آموزه [[انتظار ظهور]] نیز مایه امیدآفرینی، [[خودسازی]] و [[دیگرسازی]] است. همه این آموزهها در [[تعلیم و تربیت]] [[انسانها]] نقش بسزایی دارند. این موارد در کنار [[روشهای تربیتی]] هم چون الگوگرایی، الگوی عملی، [[پند]] و [[اندرز]] که قالب و سیاق آن آموزهها را تشکیل میدهند، کمال و [[سعادت]] [[انسانها]] را تضمین میکنند و آنها را به [[مقام قرب]] و [[عبودیت]] میرساند که [[هدف]] [[آفرینش انسان]] به شمار میرود. تبیین روشهای درست [[تعلیم و تربیت]]، در [[تعالیم دینی]] و [[اسلامی]] که بخشی از آن، به آموزههای [[مهدویت]] مربوط است، میتواند نیاز [[فطری]] و [[حقیقی]] [[انسانها]] را برآورده سازد. بی [[شک]]، [[علم]] و [[آگاهی]] به [[تعالیم]] [[مهدویت]] و عمل به آنها، [[انسان]] را به سرمنزل مقصود میرساند و راههای دیگر، به سقوط و گم راهی منجر میشود». | ||
== فهرست مقاله == | == فهرست مقاله == | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
*پینوشتها | *پینوشتها | ||
== دربارهٔ پدیدآورنده == | == دربارهٔ پدیدآورنده == | ||
{{ | {{پدیدآورنده ساده | ||
| پدیدآورنده مقاله = مجتبی گودرزی}} | |||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ کنونی تا ۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۳۲
بررسی رابطه آموزههای مهدویت و تعلیم و تربیت اسلامی | |
---|---|
زبان | فارسی |
نویسنده | مجتبی گودرزی |
موضوع | مهدویت |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | فصلنامه مشرق موعود |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | تابستان ۱۳۸۶ |
شماره | ۲ |
تعداد صفحات | ۱۴ |
شماره صفحات | از صفحه ۱۷۱ تا ۱۸۴ مجله |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
بررسی رابطه آموزههای مهدویت و تعلیم و تربیت اسلامی عنوان مقالهای است که با زبان فارسی به آموزههای مهدویت میپردازد. این مقاله ۱۴ صفحهای به قلم مجتبی گودرزی نگاشته شده و در فصلنامه مشرق موعود (شماره ۲، تابستان ۱۳۸۶) منتشر گشته است[۱].
چکیده مقاله
نویسنده این مقاله مینویسد: «این نوشتار، میزان اثرگذاری آموزههای مهدویت را بر تعلیم و تربیت بررسی میکند. به همین دلیل، پس از مقدمه و بیان مفهوم تعلیم و تربیت و رابطه آن دو و نیز تبیین جایگاه آن در میان آموزههای مهدویت که بخشی از آموزههای اسلام است، تنها به دو آموزه اساسی (معرفت امام عصر و انتظار ظهور) میپردازد و اثرگذاری آنها را بر تعلیم و تربیت بررسی میکند. آموزههای مربوط به معرفت و شناخت امام، ما را در شناخت خدا، حفظ دین و خلافت الهی یاری میرساند و آموزه انتظار ظهور نیز مایه امیدآفرینی، خودسازی و دیگرسازی است. همه این آموزهها در تعلیم و تربیت انسانها نقش بسزایی دارند. این موارد در کنار روشهای تربیتی هم چون الگوگرایی، الگوی عملی، پند و اندرز که قالب و سیاق آن آموزهها را تشکیل میدهند، کمال و سعادت انسانها را تضمین میکنند و آنها را به مقام قرب و عبودیت میرساند که هدف آفرینش انسان به شمار میرود. تبیین روشهای درست تعلیم و تربیت، در تعالیم دینی و اسلامی که بخشی از آن، به آموزههای مهدویت مربوط است، میتواند نیاز فطری و حقیقی انسانها را برآورده سازد. بی شک، علم و آگاهی به تعالیم مهدویت و عمل به آنها، انسان را به سرمنزل مقصود میرساند و راههای دیگر، به سقوط و گم راهی منجر میشود».
فهرست مقاله
- چکیده
- مقدمه
- الف) آموزههای مهدویت، تعلیم و تربیت
- ۱. تعلیم
- ۲. تربیت
- ۳. رابطه و تفاوت تعلیم و تربیت با یکدیگر
- ۴. مراد از آموزههای مهدویت
- ۵. جایگاه تعلیم و تربیت در اسلام
- ب) اثرگزاری آموزههای مهدویت بر تعلیم و تربیت
- ۱. معرفت و شناخت امام عصر
- ۲. اثرگذاری معرفت و شناخت امام عصر بر تعلیم و تربیت
- یکم. شناخت خداوند
- دوم. حافظ دین
- سوم. خلافت الهی
- ج)اثرگذاری انتظار ظهور امام عصر بر تعلیم و تربیت
- ۱. امیدآفرینی
- ۲. خودسازی فردی
- ۳. دگرسازی
- پینوشتها
دربارهٔ پدیدآورنده
پانویس
- ↑ پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ مکاتبه اختصاصی دانشنامه مجازی امامت و ولایت با پدیدآورنده