خشوع در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = خشوع
| موضوع مرتبط = خشوع
| عنوان مدخل  = [[خشوع]]
| عنوان مدخل  = خشوع
| مداخل مرتبط = [[خشوع در قرآن]] - [[خشوع در حدیث]] - [[خشوع در نهج البلاغه]] - [[خشوع در کلام اسلامی]] - [[خشوع در اخلاق اسلامی]] - [[خشوع در معارف دعا و زیارات]] - [[خشوع در معارف و سیره سجادی]] - [[خشوع در معارف و سیره رضوی]]
| مداخل مرتبط = [[خشوع در قرآن]] - [[خشوع در حدیث]] - [[خشوع در نهج البلاغه]] - [[خشوع در معارف دعا و زیارات]] - [[خشوع در معارف و سیره علوی]] - [[خشوع در معارف و سیره سجادی]] - [[خشوع در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]
| پرسش مرتبط  = خشوع (پرسش)
| پرسش مرتبط  =
}}
}}


==[[کلمات قصار]] پیرامون خشوع==
== [[کلمات قصار]] پیرامون خشوع ==
در غررالحکم و دررالکلم، در “باب خشوع” سخنانی به اقتصار، از مولی‌الموحدین [[امیرالمؤمنین]]، [[علی]]{{ع}}، بیان شده است که در اینجا به [[نقل]] پاره‌ای از آن کلمات می‌پردازیم.
در غررالحکم و دررالکلم، در “باب خشوع” سخنانی به اقتصار، از مولی‌الموحدین [[امیرالمؤمنین]]، [[علی]] {{ع}}، بیان شده است که در اینجا به [[نقل]] پاره‌ای از آن کلمات می‌پردازیم.
#{{متن حدیث|كُلُّ شَيْ‏ءٍ خَاشِعٌ‏ لِلَّهِ‏}}: هر چیزی برای [[خدا]] خشوع‌کننده است.
#{{متن حدیث|كُلُّ شَيْ‏ءٍ خَاشِعٌ‏ لِلَّهِ‏}}: هر چیزی برای [[خدا]] خشوع‌کننده است.
#{{متن حدیث|مَنْ‏ خَشَعَ‏ قَلْبُهُ‏ خَشَعَتْ‏ جَوَارِحُهُ‏}}: هر که در دلش [[خاشع]] شد و در برابر خدای با [[عظمت]]، [[فروتن]] گردید، اعضای [[بدن]] او خاشع خواهند گردید.
#{{متن حدیث|مَنْ‏ خَشَعَ‏ قَلْبُهُ‏ خَشَعَتْ‏ جَوَارِحُهُ‏}}: هر که در دلش [[خاشع]] شد و در برابر خدای با [[عظمت]]، [[فروتن]] گردید، اعضای [[بدن]] او خاشع خواهند گردید.

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۸

کلمات قصار پیرامون خشوع

در غررالحکم و دررالکلم، در “باب خشوع” سخنانی به اقتصار، از مولی‌الموحدین امیرالمؤمنین، علی (ع)، بیان شده است که در اینجا به نقل پاره‌ای از آن کلمات می‌پردازیم.

  1. «كُلُّ شَيْ‏ءٍ خَاشِعٌ‏ لِلَّهِ‏»: هر چیزی برای خدا خشوع‌کننده است.
  2. «مَنْ‏ خَشَعَ‏ قَلْبُهُ‏ خَشَعَتْ‏ جَوَارِحُهُ‏»: هر که در دلش خاشع شد و در برابر خدای با عظمت، فروتن گردید، اعضای بدن او خاشع خواهند گردید.
  3. «إِذَا أَنْتَ‏ هُدِيتَ‏ لِقَصْدِكَ‏ فَكُنْ أَخْشَعَ مَا تَكُونُ لِرَبِّكَ»: هر گاه تو به مقصود خود رسیدی و به انگیزه‌ات هدایت شدی، پس (به شکرانه رسیدن به هدف) برای پروردگارت در خاشع‌ترین حالات باش.
  4. «نِعْمَ‏ عَوْنُ‏ الدُّعَاءِ الْخُشُوعُ‏»: چه خوب یار دعا است، خشوع و فروتنی در برابر حق.[۱]

منابع

پانویس