ذوالاوتاد در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
صاحب میخ‌ها. [[اوتاد]] جمع وَتد به معنای میخ<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۶، ص۸۳.</ref>. | صاحب میخ‌ها. [[اوتاد]] جمع وَتد به معنای میخ<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۶، ص۸۳.</ref>. | ||
{{متن قرآن|كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ}}<ref>«پیش از ایشان قوم نوح و عاد و فرعون دارنده میخ‌ها | {{متن قرآن|كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ}}<ref>«پیش از ایشان قوم نوح و عاد و فرعون دارنده میخ‌ها هم، (پیامبران را) دروغگو انگاشتند» سوره ص، آیه ۱۲.</ref>. | ||
به [[فرعون]] {{متن قرآن|ذُو الْأَوْتَادِ}} گفته شده است که یا به معنای صاحب میخ‌هاست؛ چون زندانی‌ها را با میخ‌هایی به [[زمین]] می‌دوختند و مارهایی سمّی را به [[جان]] آنان می‌افکندند<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۴، ص۳۲۲.</ref> یا به معنای صاحب [[سپاه]] است؛ چون [[سپاه]] و [[لشکر]] به منزله پایه‌ها و ارکان [[فرمانروایی]] و [[حکومت]] هستند<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۱۸۵.</ref>. | به [[فرعون]] {{متن قرآن|ذُو الْأَوْتَادِ}} گفته شده است که یا به معنای صاحب میخ‌هاست؛ چون زندانی‌ها را با میخ‌هایی به [[زمین]] می‌دوختند و مارهایی سمّی را به [[جان]] آنان می‌افکندند<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۴، ص۳۲۲.</ref> یا به معنای صاحب [[سپاه]] است؛ چون [[سپاه]] و [[لشکر]] به منزله پایه‌ها و ارکان [[فرمانروایی]] و [[حکومت]] هستند<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۱۸۵.</ref>. | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
همچنین در برخی [[تفاسیر]] {{متن قرآن|ذُو الْأَوْتَادِ}} به "فرمانروایی [[استوار]] و پرقدرت" [[فرعون]] [[تفسیر]] شده است<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۳، ص۱۷۳.</ref>. | همچنین در برخی [[تفاسیر]] {{متن قرآن|ذُو الْأَوْتَادِ}} به "فرمانروایی [[استوار]] و پرقدرت" [[فرعون]] [[تفسیر]] شده است<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۳، ص۱۷۳.</ref>. | ||
[[آیه شریفه]] {{متن قرآن|كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ}}<ref>«پیش از ایشان قوم نوح و عاد و فرعون دارنده میخ‌ها | [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ}}<ref>«پیش از ایشان قوم نوح و عاد و فرعون دارنده میخ‌ها هم، (پیامبران را) دروغگو انگاشتند» سوره ص، آیه ۱۲.</ref> موعظه‌ای رسا و مؤثر برای همه قدرتمندان و [[فرمانروایان]] است که در [[تاریخ]] دولت‌های گذشته، افرادی با [[حکومت]] [[مقتدر]] و [[فرمانروایی]] مستحکم بودند و با [[رسولان]] و [[انبیای الهی]] [[مخالفت]] و [[آیات الهی]] را [[تکذیب]] کردند و [[عذاب الهی]] در [[دنیا]] بر آنها نازل شد و تمام [[قدرت]] و [[شوکت]] آنها نتوانست موجب نجاتشان شود <ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۳، ص۱۷۷.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۹۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۱۰
این مدخل زیرشاخهٔ بحث ذوالاوتاد است. ذوالاوتاد از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ذوالاوتاد در قرآن - ذوالاوتاد در حدیث - ذوالاوتاد در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
صاحب میخ‌ها. اوتاد جمع وَتد به معنای میخ[۱].
﴿كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ﴾[۲].
به فرعون ﴿ذُو الْأَوْتَادِ﴾ گفته شده است که یا به معنای صاحب میخ‌هاست؛ چون زندانی‌ها را با میخ‌هایی به زمین می‌دوختند و مارهایی سمّی را به جان آنان می‌افکندند[۳] یا به معنای صاحب سپاه است؛ چون سپاه و لشکر به منزله پایه‌ها و ارکان فرمانروایی و حکومت هستند[۴].
همچنین در برخی تفاسیر ﴿ذُو الْأَوْتَادِ﴾ به "فرمانروایی استوار و پرقدرت" فرعون تفسیر شده است[۵].
آیه شریفه ﴿كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ﴾[۶] موعظه‌ای رسا و مؤثر برای همه قدرتمندان و فرمانروایان است که در تاریخ دولت‌های گذشته، افرادی با حکومت مقتدر و فرمانروایی مستحکم بودند و با رسولان و انبیای الهی مخالفت و آیات الهی را تکذیب کردند و عذاب الهی در دنیا بر آنها نازل شد و تمام قدرت و شوکت آنها نتوانست موجب نجاتشان شود [۷].[۸]
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۶، ص۸۳.
- ↑ «پیش از ایشان قوم نوح و عاد و فرعون دارنده میخ‌ها هم، (پیامبران را) دروغگو انگاشتند» سوره ص، آیه ۱۲.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۴، ص۳۲۲.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۱۸۵.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۳، ص۱۷۳.
- ↑ «پیش از ایشان قوم نوح و عاد و فرعون دارنده میخ‌ها هم، (پیامبران را) دروغگو انگاشتند» سوره ص، آیه ۱۲.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۳، ص۱۷۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۹۳.