محمد بن شاذان بن نعیم نیشابوری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = امام مهدی | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}


{{دیگر کاربردها|ابن شاذان}}
== مقدمه ==
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط =  [[محمد بن شاذان بن نعیم نیشابوری در در معارف مهدویت]]| پرسش مرتبط  = }}
اسم او "محمد بن شاذان بن نعیم نعیمی نیشابوری" است. [[شیخ صدوق]] او را در ردیف ده نفر دیگر که دو نفرشان از [[نوّاب خاص]] هستند - [[عثمان بن سعید]] و [[محمد بن عثمان]] - ذکر کرده و او را از نائبان منصوب از سوی [[امام مهدی|امام قائم]] {{ع}} دانسته است. لکن [[ابن طاووس]] او را جزء نائبان باواسطه دانسته و از کسانی محسوب داشته که از [[معجزات]] حضرت آگاهی پیدا کرده و آن حضرت را زیارت کرده است<ref>همان، داود الهامى، ص ۱۱۸.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۱.</ref>
 
==مقدمه==
اسم او "محمد بن شاذان بن نعیم نعیمی نیشابوری" است. [[شیخ صدوق]] او را در ردیف ده نفر دیگر که دو نفرشان از [[نوّاب خاص]] هستند - [[عثمان بن سعید]] و [[محمد بن عثمان]] - ذکر کرده و او را از نائبان منصوب از سوی [[امام مهدی|امام قائم]] {{ع}} دانسته است. لکن [[ابن طاووس]] او را جزء نائبان باواسطه دانسته و از کسانی محسوب داشته که از [[معجزات]] حضرت آگاهی پیدا کرده و آن حضرت را زیارت کرده است<ref>همان، داود الهامى، ص ۱۱۸. </ref>. <ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۱.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۴: خط ۱۲:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:نیاز به تامل برای عنوان رده]]
[[رده:نهاد وکالت]]
[[رده:ابن شاذان]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۱

مقدمه

اسم او "محمد بن شاذان بن نعیم نعیمی نیشابوری" است. شیخ صدوق او را در ردیف ده نفر دیگر که دو نفرشان از نوّاب خاص هستند - عثمان بن سعید و محمد بن عثمان - ذکر کرده و او را از نائبان منصوب از سوی امام قائم (ع) دانسته است. لکن ابن طاووس او را جزء نائبان باواسطه دانسته و از کسانی محسوب داشته که از معجزات حضرت آگاهی پیدا کرده و آن حضرت را زیارت کرده است[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. همان، داود الهامى، ص ۱۱۸.
  2. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۱.