ویژگی امام در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = ویژگی امام | | موضوع مرتبط = ویژگی امام | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = ویژگی امام | ||
| مداخل مرتبط = [[ویژگی امام در قرآن]] - [[ویژگی امام در حدیث]] - [[ویژگی امام در کلام اسلامی]] - [[ویژگی امام در عرفان اسلامی]] - [[ویژگی امام در فلسفه اسلامی]] - [[ویژگی امام در فقه سیاسی]] - [[ویژگی امام | | مداخل مرتبط = [[ویژگی امام در قرآن]] - [[ویژگی امام در حدیث]] - [[ویژگی امام در کلام اسلامی]] - [[ویژگی امام در عرفان اسلامی]] - [[ویژگی امام در فلسفه اسلامی]] - [[ویژگی امام در فقه سیاسی]] - [[ویژگی امام در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] - [[ویژگی امام در معارف و سیره علوی]] - [[ویژگی امام در معارف و سیره رضوی]] - [[ویژگی امام از دیدگاه اهل سنت]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | |||
از دیدگاه دانشمندان شیعه، با توجه به [[آیات الهی]] [[قرآن]] امام حق دارای ویژگیهای زیر است: | |||
# [[انتصاب]] از جانب [[خداوند]]؛ | # [[انتصاب]] از جانب [[خداوند]]؛ | ||
#برخورداری از [[عصمت]]؛ | # برخورداری از [[عصمت]]؛ | ||
#خالی نبودن [[زمین]] از [[امام]] در هر عصری؛ | # خالی نبودن [[زمین]] از [[امام]] در هر عصری؛ | ||
#مؤید به | # مؤید به تأییدات الهی؛ | ||
# [[علم]] به [[اعمال]] [[بندگان]]؛ | # [[علم]] به [[اعمال]] [[بندگان]]؛ | ||
# [[برتری]] در [[فضایل]] [[نفسانی]] از همه انسانهای زمان؛ | # [[برتری]] در [[فضایل]] [[نفسانی]] از همه انسانهای زمان؛ | ||
#برخورداری از [[علم]] در همه مسائل مورد نیاز [[مردم]] در | # برخورداری از [[علم]] در همه مسائل مورد نیاز [[مردم]] در امور معاش و [[معاد]]<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱، ص۲۷۴-۲۷۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۱۲۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۳
مقدمه
از دیدگاه دانشمندان شیعه، با توجه به آیات الهی قرآن امام حق دارای ویژگیهای زیر است:
- انتصاب از جانب خداوند؛
- برخورداری از عصمت؛
- خالی نبودن زمین از امام در هر عصری؛
- مؤید به تأییدات الهی؛
- علم به اعمال بندگان؛
- برتری در فضایل نفسانی از همه انسانهای زمان؛
- برخورداری از علم در همه مسائل مورد نیاز مردم در امور معاش و معاد[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱، ص۲۷۴-۲۷۵.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص۱۲۰.