معالی السبطین (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== فهرست کتاب ==↵{{فهرست اثر}}↵↵{{پایان فهرست اثر}}' به '== فهرست کتاب == در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| عنوان پیشین = | |||
| عنوان = معالی السبطین | | عنوان = معالی السبطین | ||
| عنوان | | عنوان پسین = (فی أحوال السبطین الامامین الحسن و الحسین) | ||
| شماره جلد = | |||
| عنوان اصلی = | |||
| تصویر = 1400205.jpg | | تصویر = 1400205.jpg | ||
| اندازه تصویر = 200px | | اندازه تصویر = 200px | ||
| خط ۱۸: | خط ۲۱: | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
| مذهب = شیعه | | مذهب = شیعه | ||
| ناشر = | | ناشر = شریف الرضی | ||
| به همت = | | به همت = | ||
| وابسته به = | | وابسته به = | ||
| محل نشر = قم، ایران | | محل نشر = قم، ایران | ||
| سال نشر = ۱۴۱۹ق، ۱۳۷۷ ش | | سال نشر = ۱۴۱۹ق، ۱۳۷۷ ش | ||
| تعداد صفحات = | | تعداد صفحات = | ||
| شابک = | | شابک = 964-94085-1-7 | ||
| شماره ملی = م۷۸-۲۳۹۹ | | شماره ملی = م۷۸-۲۳۹۹ | ||
}} | }} | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۳: | ||
== دربارهٔ کتاب == | == دربارهٔ کتاب == | ||
محمد مهدی حائری مازندرانی، از نویسندگان [[قرن چهاردهم]]، بجز معالی السبطین، دو کتاب دیگر نیز درباره [[اهل بیت]]{{عم}} دارد: [[شجره طوبی (کتاب)|شجره طوبی]] و [[الکوکب الدری فی أحوال النبی و البتول و الوصی (کتاب)|الکوکب الدری فی أحوال النبی و البتول و الوصی]]. | محمد مهدی حائری مازندرانی، از نویسندگان [[قرن چهاردهم]]، بجز معالی السبطین، دو کتاب دیگر نیز درباره [[اهل بیت]] {{عم}} دارد: [[شجره طوبی (کتاب)|شجره طوبی]] و [[الکوکب الدری فی أحوال النبی و البتول و الوصی (کتاب)|الکوکب الدری فی أحوال النبی و البتول و الوصی]]. | ||
حائری مازندرانی در کتاب معالی السبطین، اندکی به شرح حال [[امام حسن]]{{ع}} پرداخته و بقیه کتاب را به [[امام حسین]]{{ع}} اختصاص داده است. او مطالب کتاب را با داستان و [[شعر]]، در هم آمیخته و آنها را به شکل مطالب مناسب مجالس [[سوگواری]] عرضه کرده است. | حائری مازندرانی در کتاب معالی السبطین، اندکی به شرح حال [[امام حسن]] {{ع}} پرداخته و بقیه کتاب را به [[امام حسین]] {{ع}} اختصاص داده است. او مطالب کتاب را با داستان و [[شعر]]، در هم آمیخته و آنها را به شکل مطالب مناسب مجالس [[سوگواری]] عرضه کرده است. | ||
او مطالب [[تاریخی]]، [[حدیثی]] و... را نقل می‌کند تا زمینه مناسبی برای گزارش [[مقتل]] و وقایع [[عاشورا]]، فراهم آورد و در این میان، از نقل مطالب [[ضعیف]] و استفاده از کتب و منابع غیر قابل [[اعتماد]] (مانند: [[روضة الشهدا (کتاب)|روضة الشهدا]]، [[أسرار الشهادة (کتاب)|أسرار الشهادة]]، [[المنتخب طریحی (کتاب)|المنتخب طریحی]] و...) خودداری نمی‌کند <ref>برای دیدن برخی مطالب ضعیف این کتاب و نقد آنها، ر.ک: عاشورا - عزاداری - تحریفات، ص۳۸۸ و ۳۹۳ و ۳۹۶ و ۴۰۰.</ref>. | او مطالب [[تاریخی]]، [[حدیثی]] و... را نقل می‌کند تا زمینه مناسبی برای گزارش [[مقتل]] و وقایع [[عاشورا]]، فراهم آورد و در این میان، از نقل مطالب [[ضعیف]] و استفاده از کتب و منابع غیر قابل [[اعتماد]] (مانند: [[روضة الشهدا (کتاب)|روضة الشهدا]]، [[أسرار الشهادة (کتاب)|أسرار الشهادة]]، [[المنتخب طریحی (کتاب)|المنتخب طریحی]] و...) خودداری نمی‌کند <ref>برای دیدن برخی مطالب ضعیف این کتاب و نقد آنها، ر. ک: عاشورا - عزاداری - تحریفات، ص۳۸۸ و ۳۹۳ و ۳۹۶ و ۴۰۰.</ref>. | ||
[[شهید]] [[سید محمد علی قاضی طباطبایی]] - که با مؤلف، آشنایی و مکاتبه داشته - نیز نقل‌های کتاب را چندان قابل اعتماد نمی‌داند و آن را آمیخته از صحیح و ضعیف می‌شمارد و از این‌رو، مطالعه کننده کتاب را به دقت در آن، فرا می‌خواند<ref>تحقیق درباره اول اربعین حضرت سید الشهدا{{ع}}، ص۳۸۲؛ نمونه‌هایی از اخبار ضعیف و حتی متفرد این کتاب، عبارت‌اند از: این که امام حسین{{ع}} وقتی دید علی اکبر به میدان می‌رود، سه بار مُشرف به مرگ شد، یا عمه‌ها و خوهران علی اکبر، از رفتن وی به میدان ممانعت کردند، یا زینب قبل از آمدن امام، خودش را روی جنازه علی اکبر انداخت؛ چون می‌دانست اگر او فرزندش را کشته ببیند، روح از بدنش مفارقت می‌کند (معالی السبطین، ج۱، ص۲۵۴-۲۵۵)، خروج لیلی از خیمه با سر برهنه پس از شهادت علی اکبر (ج ۲، ص۲۴) و....</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص: ۴۳-۴۴.</ref> | [[شهید]] [[سید محمد علی قاضی طباطبایی]] - که با مؤلف، آشنایی و مکاتبه داشته - نیز نقل‌های کتاب را چندان قابل اعتماد نمی‌داند و آن را آمیخته از صحیح و ضعیف می‌شمارد و از این‌رو، مطالعه کننده کتاب را به دقت در آن، فرا می‌خواند<ref>تحقیق درباره اول اربعین حضرت سید الشهدا {{ع}}، ص۳۸۲؛ نمونه‌هایی از اخبار ضعیف و حتی متفرد این کتاب، عبارت‌اند از: این که امام حسین {{ع}} وقتی دید علی اکبر به میدان می‌رود، سه بار مُشرف به مرگ شد، یا عمه‌ها و خوهران علی اکبر، از رفتن وی به میدان ممانعت کردند، یا زینب قبل از آمدن امام، خودش را روی جنازه علی اکبر انداخت؛ چون می‌دانست اگر او فرزندش را کشته ببیند، روح از بدنش مفارقت می‌کند (معالی السبطین، ج۱، ص۲۵۴-۲۵۵)، خروج لیلی از خیمه با سر برهنه پس از شهادت علی اکبر (ج ۲، ص۲۴) و....</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص: ۴۳-۴۴.</ref> | ||
== فهرست کتاب == | == فهرست کتاب == | ||
| خط ۴۹: | خط ۵۱: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==دریافت متن | == دریافت متن == | ||
* [https://noorlib.ir/book/view/26666?viewType=pdf دریافت متن PDF کتاب از کتابخانه دیجیتالی نور] | * [https://noorlib.ir/book/view/26666?viewType=pdf دریافت متن PDF کتاب از کتابخانه دیجیتالی نور] | ||
* [https://shialibrary.blog.ir/post/126 دریافت متن PDF کتاب از کتابخانه شیعه] | * [https://shialibrary.blog.ir/post/126 دریافت متن PDF کتاب از کتابخانه شیعه] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۸
| معالی السبطین (فی أحوال السبطین الامامین الحسن و الحسین) | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | محمد مهدی حائری مازندرانی |
| مذهب | شیعه |
| ناشر | انتشارات شریف الرضی |
| محل نشر | قم، ایران |
| سال نشر | ۱۴۱۹ق، ۱۳۷۷ ش |
| شابک | ۹۶۴-۹۴۰۸۵-۱-۷ |
| شماره ملی | م۷۸-۲۳۹۹ |
معالی السبطین (فی أحوال السبطین الامامین الحسن و الحسین)، کتابی است که با زبان عربی به بررسی موضوع گزارش واقعۀ عاشورا و شهادت امام حسین می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر محمد مهدی حائری مازندرانی است و انتشارات شریف الرضی انتشار آن را به عهده داشته است.
دربارهٔ کتاب
محمد مهدی حائری مازندرانی، از نویسندگان قرن چهاردهم، بجز معالی السبطین، دو کتاب دیگر نیز درباره اهل بیت (ع) دارد: شجره طوبی و الکوکب الدری فی أحوال النبی و البتول و الوصی.
حائری مازندرانی در کتاب معالی السبطین، اندکی به شرح حال امام حسن (ع) پرداخته و بقیه کتاب را به امام حسین (ع) اختصاص داده است. او مطالب کتاب را با داستان و شعر، در هم آمیخته و آنها را به شکل مطالب مناسب مجالس سوگواری عرضه کرده است.
او مطالب تاریخی، حدیثی و... را نقل می‌کند تا زمینه مناسبی برای گزارش مقتل و وقایع عاشورا، فراهم آورد و در این میان، از نقل مطالب ضعیف و استفاده از کتب و منابع غیر قابل اعتماد (مانند: روضة الشهدا، أسرار الشهادة، المنتخب طریحی و...) خودداری نمی‌کند [۱].
شهید سید محمد علی قاضی طباطبایی - که با مؤلف، آشنایی و مکاتبه داشته - نیز نقل‌های کتاب را چندان قابل اعتماد نمی‌داند و آن را آمیخته از صحیح و ضعیف می‌شمارد و از این‌رو، مطالعه کننده کتاب را به دقت در آن، فرا می‌خواند[۲][۳]
فهرست کتاب
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
دربارهٔ پدیدآورنده
پانویس
- ↑ برای دیدن برخی مطالب ضعیف این کتاب و نقد آنها، ر. ک: عاشورا - عزاداری - تحریفات، ص۳۸۸ و ۳۹۳ و ۳۹۶ و ۴۰۰.
- ↑ تحقیق درباره اول اربعین حضرت سید الشهدا (ع)، ص۳۸۲؛ نمونه‌هایی از اخبار ضعیف و حتی متفرد این کتاب، عبارت‌اند از: این که امام حسین (ع) وقتی دید علی اکبر به میدان می‌رود، سه بار مُشرف به مرگ شد، یا عمه‌ها و خوهران علی اکبر، از رفتن وی به میدان ممانعت کردند، یا زینب قبل از آمدن امام، خودش را روی جنازه علی اکبر انداخت؛ چون می‌دانست اگر او فرزندش را کشته ببیند، روح از بدنش مفارقت می‌کند (معالی السبطین، ج۱، ص۲۵۴-۲۵۵)، خروج لیلی از خیمه با سر برهنه پس از شهادت علی اکبر (ج ۲، ص۲۴) و....
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین، ص: ۴۳-۴۴.
- ↑ فرهیختگان تمدن شیعی