احمد بن جعفر صولی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[احمد بن جعفر صولی در تراجم و رجال]] | ||
| موضوع مرتبط = | | پرسش مرتبط = }} | ||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = [[احمد بن جعفر صولی در تراجم و رجال]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابوعلی | [[ابوعلی احمد بن محمد بن جعفر صولی]] [[اهل بصره]] و از [[دانشمندان شیعه]] بود. تا زمانی که [[عبدالعزیز بن یحیی بن احمد جلودی]] (شیخ بصره و از [[اصحاب امام جواد]] {{ع}}) زنده بود، صولی همراه و هم‌نشین او بود. پس از آن در سال ۳۵۳ هجری به [[بغداد]] [[هجرت]] کرد و گروهی از [[مردم]] به فراگیری [[حدیث]] از وی پرداختند. [[نجاشی]] گوید: «بااینکه گفته شده صولی از افراد [[ضعیف]] [[روایت]] می‌‌کرد؛ اما خود در نقل [[حدیث موثق]] و مورد [[اعتماد]] بود».<ref>رجال (النجاشی)، ج ۱، ص۲۲۱. </ref> ابوعلی افزون بر جلودی از [[محمد بن یحیی بن منذر قزاز]] و [[احمد بن عبدالعزیز جوهری]] بهره برده و روایت کرده است. <ref>تاریخ بغداد، ج ۴، ص۴۰۸. </ref> [[شیخ مفید]] از [[شاگردان]] او بوده و تمام [[روایات]] صولی را که احتمالاً تألیفات وی را نیز شامل میشود، گزارش کرده است. | ||
صولی تألیفاتی داشته از جمله «اخبار فاطمه{{س}}» که کتاب بزرگی بوده و [[ابوالفرج محمد بن موسی قزوینی]] آن را به صورت املایی از احمد آموخته و روایت کرده است. <ref>الفهرست (الطوسی)، ص۳۲. </ref> | صولی تألیفاتی داشته از جمله «اخبار فاطمه {{س}}» که کتاب بزرگی بوده و [[ابوالفرج محمد بن موسی قزوینی]] آن را به صورت املایی از احمد آموخته و روایت کرده است. <ref>الفهرست (الطوسی)، ص۳۲. </ref> | ||
از [[تاریخ]] درگذشت صولی گزارشی نیست؛ ولی آنچه پیداست در سال‌های پایانی [[عمر]]، ساکن [[اهواز]] بوده و در همان [[شهر]] بدرود [[حیات]] گفته است<ref>تاریخ بغداد، ج ۴، ص۴۰۸.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۲، ص۱۰۲-۱۰۳.</ref> | از [[تاریخ]] درگذشت صولی گزارشی نیست؛ ولی آنچه پیداست در سال‌های پایانی [[عمر]]، ساکن [[اهواز]] بوده و در همان [[شهر]] بدرود [[حیات]] گفته است<ref>تاریخ بغداد، ج ۴، ص۴۰۸.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۲، ص۱۰۲-۱۰۳.</ref> | ||
| خط ۲۲: | خط ۱۸: | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:رجال تفسیری]] | [[رده:رجال تفسیری]] | ||
[[رده:بصریان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۸
احمد بن جعفر صولی از چند منظر متفاوت، بررسی میشود: احمد بن جعفر صولی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
ابوعلی احمد بن محمد بن جعفر صولی اهل بصره و از دانشمندان شیعه بود. تا زمانی که عبدالعزیز بن یحیی بن احمد جلودی (شیخ بصره و از اصحاب امام جواد (ع)) زنده بود، صولی همراه و هم‌نشین او بود. پس از آن در سال ۳۵۳ هجری به بغداد هجرت کرد و گروهی از مردم به فراگیری حدیث از وی پرداختند. نجاشی گوید: «بااینکه گفته شده صولی از افراد ضعیف روایت می‌‌کرد؛ اما خود در نقل حدیث موثق و مورد اعتماد بود».[۱] ابوعلی افزون بر جلودی از محمد بن یحیی بن منذر قزاز و احمد بن عبدالعزیز جوهری بهره برده و روایت کرده است. [۲] شیخ مفید از شاگردان او بوده و تمام روایات صولی را که احتمالاً تألیفات وی را نیز شامل میشود، گزارش کرده است.
صولی تألیفاتی داشته از جمله «اخبار فاطمه (س)» که کتاب بزرگی بوده و ابوالفرج محمد بن موسی قزوینی آن را به صورت املایی از احمد آموخته و روایت کرده است. [۳]
از تاریخ درگذشت صولی گزارشی نیست؛ ولی آنچه پیداست در سال‌های پایانی عمر، ساکن اهواز بوده و در همان شهر بدرود حیات گفته است[۴].[۵]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
