استدراج در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۰

مقدمه

برخورداری از نعمت‌های فراوان، همیشه به دلیل شایستگی بنده نیست؛ بلکه گاه به جهت مهلت دادن به بنده گناه‌کار است و بنده هر چه گناه می‌کند، خداوند به او نعمت بیشتری می‌دهد تا شاید از راه نعمت دادن شرم کند و برگردد.

استدراج بدین معنا است که خدا او را به حال خود را می‌گذارد تا به عذاب بسیار سخت در دنیا یا آخرت، و یا هم در دنیا و هم آخرت مبتلا شود^[۱]. امام علی (ع) درباره استدراج بیانات مختلفی دارند که به یک نمونه آن اشاره می‌کنیم: «هنگامی که خدای سبحان با وجود گناهانت، نعمت‌هایش را پی در پی بر تو می‌فرستد، پس آن برای تو استدراج است»^[۲]. همچنین تعبیرهایی نظیر «بسا احسان که همراه استدراج است»^[۳] و «برحذر باش از نعمت‌هایی که همراه گناه به تو می‌رسد»^[۴] در کلمات حضرت موجود است^[۵].

منابع

یوسفی، احمد علی، مقاله «مبانی فلسفی نظام اقتصادی»، دانشنامه امام علی ج۷

پانویس

↑ ر. ک: غررالحکم، ج۴، ص۶۸، ح۵۳۱۸ و ص۵۵۰، ح۶۹۴۳؛ ج۳، ص۱۳۲ - ۱۳۳، ح۴۰۴۷.
↑ غررالحکم، ج۳، ص۱۳۲، ح۴۰۴۷.
↑ غررالحکم، ج۴، ص۵۵۰، ح۶۹۴۳.
↑ نهج البلاغه، حکمت ۲۴.
↑ یوسفی، احمد علی، مقاله «مبانی فلسفی نظام اقتصادی»، دانشنامه امام علی، ج۷، ص ۵۸.

[1] ر. ک: غررالحکم، ج۴، ص۶۸، ح۵۳۱۸ و ص۵۵۰، ح۶۹۴۳؛ ج۳، ص۱۳۲ - ۱۳۳، ح۴۰۴۷.

[2] غررالحکم، ج۳، ص۱۳۲، ح۴۰۴۷.

[3] غررالحکم، ج۴، ص۵۵۰، ح۶۹۴۳.

[4] نهج البلاغه، حکمت ۲۴.

[5] یوسفی، احمد علی، مقاله «مبانی فلسفی نظام اقتصادی»، دانشنامه امام علی، ج۷، ص ۵۸.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{سیره معصوم}}
 {{مدخل مرتبط
 | موضوع مرتبط = استدراج
-| عنوان مدخل  = [[استدراج]]
+| عنوان مدخل  = استدراج
 | مداخل مرتبط = [[استدراج در قرآن]] - [[استدراج در علوم قرآنی]] - [[استدراج در فقه سیاسی]] - [[استدراج در کلام اسلامی]] - [[استدراج در معارف دعا و زیارات]] - [[استدراج در معارف و سیره علوی]] - [[استدراج در معارف و سیره سجادی]]
 | پرسش مرتبط  =
@@ خط ۸: / خط ۷: @@
 == مقدمه ==
-برخورداری از [[نعمت‌های فراوان]]، همیشه به دلیل [[شایستگی]] [[بنده]] نیست؛ بلکه گاه به جهت مهلت دادن به بنده [[گناه‌کار]] است و بنده هر چه [[گناه]] می‌کند، [[خداوند]] به او [[نعمت]] بیشتری می‌دهد تا شاید از راه نعمت دادن [[شرم]] کند و برگردد.
+برخورداری از [[نعمت‌های فراوان]]، همیشه به دلیل شایستگی [[بنده]] نیست؛ بلکه گاه به جهت مهلت دادن به بنده [[گناه‌کار]] است و بنده هر چه [[گناه]] می‌کند، [[خداوند]] به او [[نعمت]] بیشتری می‌دهد تا شاید از راه نعمت دادن [[شرم]] کند و برگردد.
-[[استدراج]] بدین معنا است که [[خدا]] او را به حال خود را می‌گذارد تا به [[عذاب]] بسیار سخت در [[دنیا]] یا [[آخرت]]، و یا هم در دنیا و هم آخرت [[مبتلا]] شود<ref>ر. ک: غررالحکم، ج۴، ص۶۸، ح۵۳۱۸ و ص۵۵۰، ح۶۹۴۳؛ ج۳، ص۱۳۲ - ۱۳۳، ح۴۰۴۷.</ref>. [[امام علی]] {{ع}} درباره استدراج بیانات مختلفی دارند که به یک نمونه آن اشاره می‌کنیم: «هنگامی که [[خدای سبحان]] با وجود گناهانت، نعمت‌هایش را پی در پی بر تو می‌فرستد، پس آن برای تو استدراج است»<ref>غررالحکم، ج۳، ص۱۳۲، ح۴۰۴۷.</ref>. همچنین تعبیرهایی نظیر «بسا [[احسان]] که همراه استدراج است»<ref>غررالحکم، ج۴، ص۵۵۰، ح۶۹۴۳.</ref> و «برحذر باش از نعمت‌هایی که همراه گناه به تو می‌رسد»<ref>نهج البلاغه، حکمت ۲۴.</ref> در کلمات [[حضرت]] موجود است.<ref>[[احمد علی یوسفی|یوسفی، احمد علی]]، [[مبانی فلسفی نظام اقتصادی (مقاله)| مقاله «مبانی فلسفی نظام اقتصادی»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۷، ص ۵۸.</ref>
+[[استدراج]] بدین معنا است که [[خدا]] او را به حال خود را می‌گذارد تا به [[عذاب]] بسیار سخت در [[دنیا]] یا [[آخرت]]، و یا هم در دنیا و هم آخرت [[مبتلا]] شود<ref>ر. ک: غررالحکم، ج۴، ص۶۸، ح۵۳۱۸ و ص۵۵۰، ح۶۹۴۳؛ ج۳، ص۱۳۲ - ۱۳۳، ح۴۰۴۷.</ref>. [[امام علی]] {{ع}} درباره استدراج بیانات مختلفی دارند که به یک نمونه آن اشاره می‌کنیم: «هنگامی که [[خدای سبحان]] با وجود گناهانت، نعمت‌هایش را پی در پی بر تو می‌فرستد، پس آن برای تو استدراج است»<ref>غررالحکم، ج۳، ص۱۳۲، ح۴۰۴۷.</ref>. همچنین تعبیرهایی نظیر «بسا [[احسان]] که همراه استدراج است»<ref>غررالحکم، ج۴، ص۵۵۰، ح۶۹۴۳.</ref> و «برحذر باش از نعمت‌هایی که همراه گناه به تو می‌رسد»<ref>نهج البلاغه، حکمت ۲۴.</ref> در کلمات حضرت موجود است<ref>[[احمد علی یوسفی|یوسفی، احمد علی]]، [[مبانی فلسفی نظام اقتصادی (مقاله)| مقاله «مبانی فلسفی نظام اقتصادی»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۷، ص ۵۸.</ref>.
 == منابع ==