روزه در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = روزه
| موضوع مرتبط = روزه
| عنوان مدخل  = [[روزه]]
| عنوان مدخل  = روزه
| مداخل مرتبط = [[روزه در قرآن]] - [[روزه در نهج البلاغه]] - [[روزه در معارف دعا و زیارات]] - [[روزه در معارف و سیره نبوی]] - [[روزه در معارف و سیره فاطمی]] - [[روزه در معارف و سیره حسینی]] - [[روزه در معارف و سیره سجادی]]
| مداخل مرتبط = [[روزه در قرآن]] - [[روزه در نهج البلاغه]] - [[روزه در معارف دعا و زیارات]] - [[روزه در معارف و سیره نبوی]] - [[روزه در معارف و سیره فاطمی]] - [[روزه در معارف و سیره حسینی]] - [[روزه در معارف و سیره سجادی]] - [[روزه در تربیت اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}
== [[حکمت]] [[روزه]] ==
== [[حکمت]] [[روزه]] ==
از [[ابن شهرآشوب]] نقل است: از [[امام حسین]] {{ع}} سؤال شد: چرا خدای عز و جل روزه را بر بندگانش [[واجب]] کرده است؟ فرمود: «تا توانگر، مزه [[گرسنگی]] را بچشد و زیادی مالش را به بینوایان بدهد»<ref>{{متن حدیث|سُئِلَ الْحُسَيْنُ {{ع}} لِمَ افْتَرَضَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى عَبِيدِهِ الصَّوْمَ قَالَ لِيَجِدَ الْغَنِيُّ مَسَّ الْجُوعِ فَيَعُودَ بِالْفَضْلِ‏ عَلَى‏ الْمَسَاكِينِ‏}} (المناقب، ابن شهرآشوب، ج۴، ص۶۸؛ بحار الأنوار، ج۹۶، ص۳۷۵، ح۶۲).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۴۸.</ref>
از [[ابن شهرآشوب]] نقل است: از [[امام حسین]] {{ع}} سؤال شد: چرا خدای عز و جل روزه را بر بندگانش [[واجب]] کرده است؟ فرمود: «تا توانگر، مزه [[گرسنگی]] را بچشد و زیادی مالش را به بینوایان بدهد»<ref>{{متن حدیث|سُئِلَ الْحُسَيْنُ {{ع}} لِمَ افْتَرَضَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى عَبِيدِهِ الصَّوْمَ قَالَ لِيَجِدَ الْغَنِيُّ مَسَّ الْجُوعِ فَيَعُودَ بِالْفَضْلِ‏ عَلَى‏ الْمَسَاكِينِ‏}} (المناقب، ابن شهرآشوب، ج۴، ص۶۸؛ بحار الأنوار، ج۹۶، ص۳۷۵، ح۶۲).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۴۸.</ref>

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۳۳

حکمت روزه

از ابن شهرآشوب نقل است: از امام حسین (ع) سؤال شد: چرا خدای عز و جل روزه را بر بندگانش واجب کرده است؟ فرمود: «تا توانگر، مزه گرسنگی را بچشد و زیادی مالش را به بینوایان بدهد»[۱].[۲]

ثواب سحری خوردن

در کتاب الأمالی به سندش، از امام حسین (ع)، از امام علی (ع) نقل شده است که: پیامبر خدا (ص) فرمود: «خداوند و فرشتگانش بر آمرزش خواهان در سحر و [روزه‌داران] سحری‌خور، درود می‌فرستند. پس هر چند با جرعه‌ای آب، سحری بخورید»[۳].[۴]

افطار کردن با خرما

در کتاب مکارم الأخلاق از امام حسین (ع) از امام علی (ع) اینگونه نقل شده است: پیامبر خدا (ص)، چون روزه می‌گرفت، آن را با خرما می‌گشود[۵].[۶]

ثواب روزه رجب و شعبان

در کتاب تاریخ واسط از امام حسین (ع) نقل است: روزه رجب و شعبان، توبه‌ای (بازگشتی) از جانب خدای عز و جل است[۷].

در کتاب فضائل الأشهر الثلاثة به سندش، از امام حسین (ع) آمده است: شنیدم امیرمؤمنان می‌فرماید: «هر کس ماه شعبان را از سرِ محبّت به پیامبر خدا (ص) و تقرّب به خدای عز و جل روزه بدارد، خدای عز و جل دوستِ او خواهد شد و روز قیامت، او را به کرامتش نزدیک و بهشت را برایش واجب می‌کند»[۸].[۹]

منابع

پانویس

  1. «سُئِلَ الْحُسَيْنُ (ع) لِمَ افْتَرَضَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى عَبِيدِهِ الصَّوْمَ قَالَ لِيَجِدَ الْغَنِيُّ مَسَّ الْجُوعِ فَيَعُودَ بِالْفَضْلِ‏ عَلَى‏ الْمَسَاكِينِ‏» (المناقب، ابن شهرآشوب، ج۴، ص۶۸؛ بحار الأنوار، ج۹۶، ص۳۷۵، ح۶۲).
  2. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۴۸.
  3. «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَائِكَتَهُ‏ يُصَلُّونَ‏ عَلَى‏ الْمُسْتَغْفِرِينَ‏ وَ الْمُتَسَحِّرِينَ بِالْأَسْحَارِ، فَتَسَحَّرُوا وَ لَوْ بِجُرَعِ الْمَاءِ» (الأمالی، طوسی، ص۴۹۷، ح۱۰۹۰؛ مسند زید، ص۲۰۴).
  4. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۴۸.
  5. «إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (ص): كَانَ يَبْتَدِئُ طَعَامَهُ إِذَا كَانَ‏ صَائِماً بِالتَّمْرِ» (مکارم الأخلاق، ج۱، ص۳۶۷، ح۱۲۱۰).
  6. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۴۸.
  7. «صَوْمُ رَجَبٍ و شَعبانَ تَوْبَةٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ» (تاریخ واسط، ص۱۹۶).
  8. «سَمِعْتُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ (ع): يَقُولُ مَنْ صَامَ‏ شَعْبَانَ‏ مَحَبَّةَ نَبِيِّ اللَّهِ (ص) وَ تَقَرُّباً إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَحَبَّهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قَرَّبَهُ مِنْ كَرَامَتِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ أَوْجَبَ لَهُ الْجَنَّةَ» (فضائل الأشهر الثلاثة، ص۶۱، ح۴۳).
  9. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۴۹.