طشت‌گذاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط =  
| موضوع مرتبط = عزاداری
| عنوان مدخل  =  
| عنوان مدخل  =  
| مداخل مرتبط = [[طشت‌گذاری در حدیث]] - [[طشت‌گذاری در تاریخ اسلامی]] - [[طشت‌گذاری در معارف و سیره حسینی]]
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  = امام حسین (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
'''طشت‌گذاری''' [[مراسم]] سنّتی در [[عزاداری]] ایّام [[عاشورا]] که عمدتا در شهرستان [[اردبیل]] برگزار می‌‌شود و طشت‌های آب را در [[مساجد]] و حسینیّه‌‌ها می‌‌آورند و رمزی از "[[فرات]]" است. "... نشانه‌‌ها و مظاهری که نمایندۀ محیط خاصّ است، مثل وجود طشت آب و چند ساقۀ گیاه، به نشانۀ رودخانه و نخلستان..."<ref>فصلنامه هنر، شماره ۲، ص۱۶۳؛ مقاله «پژوهشی در تعزیه».</ref>. این نشان می‌‌دهد که در تعزیۀ [[عاشورا]]، استفاده از سمبل‌ها رواج داشته و دارد. در توضیح بیشتر این [[سنّت]] مرسوم در [[اردبیل]]، در مطبوعات نوشتند: "این [[مراسم]] از سه روز مانده به [[محرّم]] در [[مسجد]] جامع، [[مسجد]] اعظم و سپس در [[مساجد]] دیگر [[اجرا]] می‌‌شود. طشت‌ها را بالای سر‌ها می‌‌گیرند و [[مسجد]] را دور می‌‌زنند، سپس در داخل آنها آب می‌‌ریزند. [[مردم]] [[دست]] به طشت و آب آن می‌‌زنند و نوعی [[بیعت با امام]] [[حسین]] {{ع}} است و [[حمایت]] از [[عباس]] {{ع}}. آب طشت‌ها را [[مردم]] در شیشه‌هایی برای [[شفا]] و تبرّک بر می‌‌دارند.
طشت‌گذاری مراسم سنّتی در [[عزاداری]] ایّام [[عاشورا]] که عمدتا در شهرستان اردبیل برگزار می‌‌شود و طشت‌های آب را در [[مساجد]] و حسینیّه‌‌ها می‌‌آورند و رمزی از "[[فرات]]" است. "... نشانه‌‌ها و مظاهری که نمایندۀ محیط خاصّ است، مثل وجود طشت آب و چند ساقۀ گیاه، به نشانۀ رودخانه و نخلستان..."<ref>فصلنامه هنر، شماره ۲، ص۱۶۳؛ مقاله «پژوهشی در تعزیه».</ref>. این نشان می‌‌دهد که در تعزیۀ عاشورا، استفاده از سمبل‌ها رواج داشته و دارد. در توضیح بیشتر این [[سنّت]] مرسوم در اردبیل، در مطبوعات نوشتند: "این مراسم از سه [[روز]] مانده به [[محرّم]] در مسجد جامع، مسجد اعظم و سپس در مساجد دیگر اجرا می‌‌شود. طشت‌ها را بالای سر‌ها می‌‌گیرند و [[مسجد]] را دور می‌‌زنند، سپس در داخل آنها آب می‌‌ریزند. [[مردم]] [[دست]] به طشت و آب آن می‌‌زنند و نوعی [[بیعت با امام]] حسین{{ع}} است و حمایت از عباس{{ع}}. آب طشت‌ها را مردم در شیشه‌هایی برای [[شفا]] و [[تبرّک]] بر می‌‌دارند.
این [[سنّت]] از حادثۀ جوانمردانۀ آب دادن [[امام حسین]] {{ع}} به [[سپاه حرّ]] در روز ۲۷ ذی‌حجّه گرفته شده که آب مشک‌ها را در طشت‌ها ریختند و تمام [[لشکر]] [[حرّ]] و اسبان آنها را [[سیراب]] کردند. این [[سنّت]] سمبولیک، تأسّی از [[اقدام]] [[سالار شهیدان]] است"<ref>روزنامه «رسالت» (۷۲/۴/۳)، ص۵ گزارش «شوق کربلا».</ref>. به این [[مراسم]]، "طشت گردانی" هم می‌‌گویند<ref>گزارشی از این مراسم در اردبیل، در کیهان (۷۳/۴/۲)، ص۱۷ چاپ شده است.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۹۴.</ref>.
 
این سنّت از حادثۀ جوانمردانۀ آب دادن [[امام حسین]]{{ع}} به سپاه حرّ در روز ۲۷ ذی‌حجّه گرفته شده که آب مشک‌ها را در طشت‌ها ریختند و تمام [[لشکر]] حرّ و اسبان آنها را سیراب کردند. این سنّت سمبولیک، تأسّی از اقدام [[سالار شهیدان]] است"<ref>روزنامه «رسالت» (۷۲/۴/۳)، ص۵ گزارش «شوق کربلا».</ref>. به این مراسم، "طشت گردانی" هم می‌‌گویند<ref>گزارشی از این مراسم در اردبیل، در کیهان (۷۳/۴/۲)، ص۱۷ چاپ شده است.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۲۹۴.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۸: خط ۱۹:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:طشت‌گذاری]]
[[رده:عزاداری]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۸

مقدمه

طشت‌گذاری مراسم سنّتی در عزاداری ایّام عاشورا که عمدتا در شهرستان اردبیل برگزار می‌‌شود و طشت‌های آب را در مساجد و حسینیّه‌‌ها می‌‌آورند و رمزی از "فرات" است. "... نشانه‌‌ها و مظاهری که نمایندۀ محیط خاصّ است، مثل وجود طشت آب و چند ساقۀ گیاه، به نشانۀ رودخانه و نخلستان..."[۱]. این نشان می‌‌دهد که در تعزیۀ عاشورا، استفاده از سمبل‌ها رواج داشته و دارد. در توضیح بیشتر این سنّت مرسوم در اردبیل، در مطبوعات نوشتند: "این مراسم از سه روز مانده به محرّم در مسجد جامع، مسجد اعظم و سپس در مساجد دیگر اجرا می‌‌شود. طشت‌ها را بالای سر‌ها می‌‌گیرند و مسجد را دور می‌‌زنند، سپس در داخل آنها آب می‌‌ریزند. مردم دست به طشت و آب آن می‌‌زنند و نوعی بیعت با امام حسین(ع) است و حمایت از عباس(ع). آب طشت‌ها را مردم در شیشه‌هایی برای شفا و تبرّک بر می‌‌دارند.

این سنّت از حادثۀ جوانمردانۀ آب دادن امام حسین(ع) به سپاه حرّ در روز ۲۷ ذی‌حجّه گرفته شده که آب مشک‌ها را در طشت‌ها ریختند و تمام لشکر حرّ و اسبان آنها را سیراب کردند. این سنّت سمبولیک، تأسّی از اقدام سالار شهیدان است"[۲]. به این مراسم، "طشت گردانی" هم می‌‌گویند[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. فصلنامه هنر، شماره ۲، ص۱۶۳؛ مقاله «پژوهشی در تعزیه».
  2. روزنامه «رسالت» (۷۲/۴/۳)، ص۵ گزارش «شوق کربلا».
  3. گزارشی از این مراسم در اردبیل، در کیهان (۷۳/۴/۲)، ص۱۷ چاپ شده است.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۲۹۴.