قانون‌گرایی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'ملکوتیان، مصطفی و ولدان، محمد باقر' به 'ملکوتیان و ولدان') |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = قانون‌گرایی | |||
| عنوان مدخل = قانون‌گرایی | |||
| مداخل مرتبط = [[قانون‌گرایی در سیره پیامبر خاتم]] - [[قانون‌گرایی در جامعه‌شناسی اسلامی]] - [[قانون‌گرایی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] - [[قانون‌گرایی در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[اسلام]] [[مخالفت]] با [[قوانین]] را اعم از اینکه قوانین ذاتاً [[اسلامی]] باشند یا نه، برنمی‌تابد<ref>[[امام خمینی]]، صحیفه امام، ج۱۴، ص۴۱۳-۲۱۵.</ref>. قانون‌گرایی با این نگاه که [[قانون]] ریل حرکت [[جامعه]] است از شاخصه‌های [[دولت اسلامی]] و زمینه‌ساز [[تمدن اسلامی]] است<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت الله خامنه‌ای]]، ۶/۶/۱۳۹۲.</ref>. در متون معتبر و [[مرجع]] اسلام [[لزوم]] مراعات [[نظم و انضباط]] و توجه به قوانین قید شده است<ref>نهج البلاغه، نامه ۴۷؛ [[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت الله خامنه‌ای]]، ۶/۶/۱۳۹۲.</ref>. قانون‌گرایی تا جایی مورد تأکید اسلام است که شخص [[ولی فقیه]] نیز بایستی مطابق با قوانین عمل نماید<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت الله خامنه‌ای]]، ۲۶/۹/۱۳۸۲.</ref> و حتی [[پیامبر]] نمی‌بایست از قوانین [[ثابت]] [[الهی]] تخطی کند<ref>{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضَاتَ أَزْوَاجِكَ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ}} «ای پیامبر! چرا چیزی را که خداوند بر تو حلال کرده است برای کسب خشنودی همسرانت حرام می‌داری؟ و خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره تحریم، آیه ۱.</ref> و در صورت نقض این قوانین و [[شرک]] ورزیدن اعمالش حبط خواهد شد<ref>{{متن قرآن|وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ}} «و به تو و به پیشینیان تو وحی شده است که اگر شرک بورزی بی‌گمان کردارت از میان خواهد رفت و بی‌شک از زیانکاران خواهی بود» سوره زمر، آیه ۶۵.</ref>. | [[اسلام]] [[مخالفت]] با [[قوانین]] را اعم از اینکه قوانین ذاتاً [[اسلامی]] باشند یا نه، برنمی‌تابد<ref>[[امام خمینی]]، صحیفه امام، ج۱۴، ص۴۱۳-۲۱۵.</ref>. قانون‌گرایی با این نگاه که [[قانون]] ریل حرکت [[جامعه]] است از شاخصه‌های [[دولت اسلامی]] و زمینه‌ساز [[تمدن اسلامی]] است<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت الله خامنه‌ای]]، ۶/۶/۱۳۹۲.</ref>. در متون معتبر و [[مرجع]] اسلام [[لزوم]] مراعات [[نظم و انضباط]] و توجه به قوانین قید شده است<ref>نهج البلاغه، نامه ۴۷؛ [[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت الله خامنه‌ای]]، ۶/۶/۱۳۹۲.</ref>. قانون‌گرایی تا جایی مورد تأکید اسلام است که شخص [[ولی فقیه]] نیز بایستی مطابق با قوانین عمل نماید<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت الله خامنه‌ای]]، ۲۶/۹/۱۳۸۲.</ref> و حتی [[پیامبر]] نمی‌بایست از قوانین [[ثابت]] [[الهی]] تخطی کند<ref>{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضَاتَ أَزْوَاجِكَ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ}} «ای پیامبر! چرا چیزی را که خداوند بر تو حلال کرده است برای کسب خشنودی همسرانت حرام می‌داری؟ و خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره تحریم، آیه ۱.</ref> و در صورت نقض این قوانین و [[شرک]] ورزیدن اعمالش حبط خواهد شد<ref>{{متن قرآن|وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ}} «و به تو و به پیشینیان تو وحی شده است که اگر شرک بورزی بی‌گمان کردارت از میان خواهد رفت و بی‌شک از زیانکاران خواهی بود» سوره زمر، آیه ۶۵.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1100697.jpg|22px]] [[مصطفی ملکوتیان| | # [[پرونده:1100697.jpg|22px]] [[مصطفی ملکوتیان|ملکوتیان]] و [[محمد باقر ولدان|ولدان]]، [[استبداد - ولدان و ملکوتیان (مقاله)| مقاله «استبداد»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|'''مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:قانون]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۸
این مدخل زیرشاخهٔ بحث قانون‌گرایی است. قانون‌گرایی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: قانون‌گرایی در سیره پیامبر خاتم - قانون‌گرایی در جامعه‌شناسی اسلامی - قانون‌گرایی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - قانون‌گرایی در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
اسلام مخالفت با قوانین را اعم از اینکه قوانین ذاتاً اسلامی باشند یا نه، برنمی‌تابد[۱]. قانون‌گرایی با این نگاه که قانون ریل حرکت جامعه است از شاخصه‌های دولت اسلامی و زمینه‌ساز تمدن اسلامی است[۲]. در متون معتبر و مرجع اسلام لزوم مراعات نظم و انضباط و توجه به قوانین قید شده است[۳]. قانون‌گرایی تا جایی مورد تأکید اسلام است که شخص ولی فقیه نیز بایستی مطابق با قوانین عمل نماید[۴] و حتی پیامبر نمی‌بایست از قوانین ثابت الهی تخطی کند[۵] و در صورت نقض این قوانین و شرک ورزیدن اعمالش حبط خواهد شد[۶].
منابع
پانویس
- ↑ امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۴، ص۴۱۳-۲۱۵.
- ↑ آیت الله خامنه‌ای، ۶/۶/۱۳۹۲.
- ↑ نهج البلاغه، نامه ۴۷؛ آیت الله خامنه‌ای، ۶/۶/۱۳۹۲.
- ↑ آیت الله خامنه‌ای، ۲۶/۹/۱۳۸۲.
- ↑ ﴿يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضَاتَ أَزْوَاجِكَ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ﴾ «ای پیامبر! چرا چیزی را که خداوند بر تو حلال کرده است برای کسب خشنودی همسرانت حرام می‌داری؟ و خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره تحریم، آیه ۱.
- ↑ ﴿وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ﴾ «و به تو و به پیشینیان تو وحی شده است که اگر شرک بورزی بی‌گمان کردارت از میان خواهد رفت و بی‌شک از زیانکاران خواهی بود» سوره زمر، آیه ۶۵.