بشر بن مروان بن حکم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←مقدمه) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[عبدالملک بن مروان]] پس از [[تصرف]] [[کوفه]]، [[برادر]] خود، «بِشر» را به [[حکومت]] آن [[شهر]] گماشت و به [[مردم کوفه]] گفت: وی را به حکومت شما تعیین کردم تا با [[مردم]] [[فرمانبردار]]، [[نیکی]] و با عصیانگران به شدت برخورد کند؛ پس سخن او را بشنوید و [[اطاعت]] کنید<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۱۲.</ref>. بشر بن مروان در کوفه بود تا اینکه در سال ۷۳، عبدالملک، [[خالد بن عبدالله قسری]] را از [[حکومت بصره]] [[عزل]] کرد و بصره را نیز به قلمرو بشر افزود. پس از آن، بشر به بصره نقل مکان نمود و [[عمرو بن حریث]] را [[جانشین]] خود در کوفه کرد<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۳۴.</ref>. بشر در سال ۷۴ درگذشت و سپس [[حجاج بن یوسف ثقفی]] فرمانروای [[عراق]] شد<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۴۰.</ref>.<ref>[[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی]] ص ۳۹۵.</ref> | |||
از امرای [[اموی]]، که از سوی برادرش [[عبدالملک]] به [[حکومت]] [[عراقین]] [[منصوب]] شد. وی [[دوستدار]] [[شعر]] و [[هنر]] بود. [[فرزدق]]، [[جریر]] و اخطل او را [[مدح]] گفته‌اند. وی به [[شرب خمر]] و [[لهو و لعب]] مشهور بود و در سن چهل و چند سالگی در [[بصره]] مرد.<ref>اعلام، ج ۲، ص۵۵؛ المنجد ص ۱۳۳.</ref>.<ref>[[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱ (کتاب)|فرهنگ اعلام تاریخ اسلام]]، ج۱، ص ۶۴۵.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۰
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
عبدالملک بن مروان پس از تصرف کوفه، برادر خود، «بِشر» را به حکومت آن شهر گماشت و به مردم کوفه گفت: وی را به حکومت شما تعیین کردم تا با مردم فرمانبردار، نیکی و با عصیانگران به شدت برخورد کند؛ پس سخن او را بشنوید و اطاعت کنید[۱]. بشر بن مروان در کوفه بود تا اینکه در سال ۷۳، عبدالملک، خالد بن عبدالله قسری را از حکومت بصره عزل کرد و بصره را نیز به قلمرو بشر افزود. پس از آن، بشر به بصره نقل مکان نمود و عمرو بن حریث را جانشین خود در کوفه کرد[۲]. بشر در سال ۷۴ درگذشت و سپس حجاج بن یوسف ثقفی فرمانروای عراق شد[۳].[۴]
از امرای اموی، که از سوی برادرش عبدالملک به حکومت عراقین منصوب شد. وی دوستدار شعر و هنر بود. فرزدق، جریر و اخطل او را مدح گفته‌اند. وی به شرب خمر و لهو و لعب مشهور بود و در سن چهل و چند سالگی در بصره مرد.[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۱۲.
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۳۴.
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۰.
- ↑ رجبی دوانی، محمد حسین، کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی ص ۳۹۵.
- ↑ اعلام، ج ۲، ص۵۵؛ المنجد ص ۱۳۳.
- ↑ تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام، ج۱، ص ۶۴۵.