تدارک: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←پانویس) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
[[رده:مدخل]] | [[رده:مدخل]] | ||
[[رده: | [[رده:فضایل اخلاقی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۵۷
تدارک از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: تدارک در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
تدارک: فریادرسی و دستگیری کردن[۱] و اغاثه. اصل آن "درک" به معنای لحوق و وصل (پیوستن)[۲].
﴿لَوْلَا أَنْ تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ﴾[۳].
تدارک به معنای دستگیری کردن و پشتیبانی که معمولاً با نعمت استعمال می‌شود، در فرهنگ سیاسی قرآن به خداوند نسبت داده شده است. جبران نقیصه و خطیئه با تدارک الهی، به معنای دادن توفیق توبه و پذیرش توبه از بندگان محقق می‌شود[۴]. این فعل پسندیده که با رحمت و فضل خداوند همساز است، در جامعه انسانی نیز باید جاری و ساری گردد تا همه با تدارک یکدیگر، به هم‌پوشانی اجتماعی نایل شوند[۵].
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۳.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۶۹.
- ↑ «اگر نعمتی از پروردگارش او را درنمی‌یافت نکوهیده به کرانه افکنده شده بود» سوره قلم، آیه ۴۹.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۹، ص۷۳.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۷۲.