حدیث وزارت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = احادیث امامت | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
{{جعبه اطلاعات احادیث نامدار | {{جعبه اطلاعات احادیث نامدار | ||
| نام حدیث = حدیث وزارت | | نام حدیث = حدیث وزارت | ||
| نام تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| متن حدیث = هذا علیّ أخی و وصیّی و وزیری و وارثی و خلیفتی إمامکم | | متن حدیث = هذا علیّ أخی و وصیّی و وزیری و وارثی و خلیفتی إمامکم | ||
| ترجمه حدیث = این علی، برادرم وصیّ و جانشینم، وزیرم، وارثم و خلیفۀ من، امام شماست | | ترجمه حدیث = این علی، برادرم وصیّ و جانشینم، وزیرم، وارثم و خلیفۀ من، امام شماست | ||
| خط ۱۸: | خط ۲۰: | ||
== وزارت پیامبر خاتم == | == وزارت پیامبر خاتم == | ||
{{همچنین|وزارت}} | {{همچنین|وزارت}} | ||
منصب «وزارت»، همانگونه که برای [[هارون]] نسبت به [[حضرت موسی]] {{ع}} بود، برای [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} نسبت به [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]] {{صل}} هم بود و در [[احادیث]] بسیاری [[پیامبر]] از [[امام علی|امیرمؤمنان]] به عنوان [[وزیر]] خود یاد می‌کرد. اینگونه [[احادیث]]، از جمله مستندات [[خلافت]] او پس از [[پیامبر]] خداست، یکی از نقل‌ها به عنوان نمونه چنین است: {{متن حدیث|هذا علیّ أخی و وصیّی و وزیری و وارثی و خلیفتی إمامکم}}<ref>امالی صدوق، ص ۵۶۴، (مجلس ۷۲)</ref>، این [[امام علی|علی]]، برادرم [[وصیّ]] و جانشینم، وزیرم، وارثم و خلیفۀ من [[امام]] شماست. [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} نیز فرمود: [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]] مرا به عنوان [[برادر]] خویش پسندید و مرا به [[وزارت]] خویش مخصوص گردانید: {{متن حدیث|إنّ رسول اللّه رضینی لنفسه أخا و اختصّنی له وزیرا}}<ref>ارشاد، ج۱ ص ۲۷۶</ref> حدیث‌های مکرّری هم با این مضمون است که [[پیامبر]] به [[خدا]] عرض کرد: پروردگارا، [[موسی]] از تو خواست شرح صدرش عطا کنی و کارش را آسان‌سازی و [[هارون]] را [[وزیر]] او قرار دهی، من نیز از تو می‌خواهم که [[امام علی|علی]] {{ع}} را [[وزیر]] من از خاندانم قرار دهی و او را مایۀ پشت‌گرمی من گردانی.<ref>ر. ک: موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۸ ص ۱۰۴</ref> در [[حدیث]] [[یوم الدار]] در اوایل [[بعثت]] هم وقتی [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]] {{صل}} [[خویشاوندان]] خود را [[دعوت]] کرد و مسألۀ [[رسالت]] خویش را اعلام نمود، فرمود: {{متن حدیث|من یؤاخینی و یؤازرنی و یکون ولیّی و وارثی و وصیّی بعدی...}}<ref>بحار الأنوار، ج ۳۸ ص ۲۵۲ ح ۴۶، فضائل الخمسة من الصحاح السته، ج ۱ ص ۳۳۳</ref>، که [[برادری]] و [[همراهی]] و پشتیبانی آن روز را سبب [[ولایت]] و [[وصایت]] دانست<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۲۰.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۷
| حدیث وزارت | |
|---|---|
| متن حدیث | |
| «هذا علیّ أخی و وصیّی و وزیری و وارثی و خلیفتی إمامکم» | |
| ترجمه حدیث | |
| این علی، برادرم وصیّ و جانشینم، وزیرم، وارثم و خلیفۀ من، امام شماست | |
| مشخصات حدیث | |
| صادره از | پیامبر خاتم (ص) |
| راویان | |
| محتوای حدیث | |
| دلالت حدیث |
|
| منابع حدیث | |
| منابع شیعه | |
وزارت، به معنای پشتیبانی، معاضدت و یاری است. وزیر، عهده‌دار مسؤولیت‌هایی از سوی حکومت می‌شود.
وزارت پیامبر خاتم
منصب «وزارت»، همانگونه که برای هارون نسبت به حضرت موسی (ع) بود، برای حضرت علی (ع) نسبت به پیامبر خدا (ص) هم بود و در احادیث بسیاری پیامبر از امیرمؤمنان به عنوان وزیر خود یاد می‌کرد. اینگونه احادیث، از جمله مستندات خلافت او پس از پیامبر خداست، یکی از نقل‌ها به عنوان نمونه چنین است: «هذا علیّ أخی و وصیّی و وزیری و وارثی و خلیفتی إمامکم»[۱]، این علی، برادرم وصیّ و جانشینم، وزیرم، وارثم و خلیفۀ من امام شماست. حضرت علی (ع) نیز فرمود: پیامبر خدا مرا به عنوان برادر خویش پسندید و مرا به وزارت خویش مخصوص گردانید: «إنّ رسول اللّه رضینی لنفسه أخا و اختصّنی له وزیرا»[۲] حدیث‌های مکرّری هم با این مضمون است که پیامبر به خدا عرض کرد: پروردگارا، موسی از تو خواست شرح صدرش عطا کنی و کارش را آسان‌سازی و هارون را وزیر او قرار دهی، من نیز از تو می‌خواهم که علی (ع) را وزیر من از خاندانم قرار دهی و او را مایۀ پشت‌گرمی من گردانی.[۳] در حدیث یوم الدار در اوایل بعثت هم وقتی پیامبر خدا (ص) خویشاوندان خود را دعوت کرد و مسألۀ رسالت خویش را اعلام نمود، فرمود: «من یؤاخینی و یؤازرنی و یکون ولیّی و وارثی و وصیّی بعدی...»[۴]، که برادری و همراهی و پشتیبانی آن روز را سبب ولایت و وصایت دانست[۵].
منابع
پانویس
- ↑ امالی صدوق، ص ۵۶۴، (مجلس ۷۲)
- ↑ ارشاد، ج۱ ص ۲۷۶
- ↑ ر. ک: موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۸ ص ۱۰۴
- ↑ بحار الأنوار، ج ۳۸ ص ۲۵۲ ح ۴۶، فضائل الخمسة من الصحاح السته، ج ۱ ص ۳۳۳
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۲۰.