اختلاف سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۷

مقدمه

در مقابل اختلاف حقوقی، اختلاف سیاسی است که ناشی از تعارض منافع دول یا تغییر قواعد حقوقی موجود باشد. یعنی اگر دعاوی طرفین یا یکی از آنها منطبق بر موازین حقوقی نباشد، اختلاف سیاسی است که از راهکارهای موجود برای رفع اختلاف سیاسی می‌توان به مساعی جمیله، مذاکره، سازش و... اشاره داشت.

پس اختلاف سیاسی از تعارض منافع و مصالح دو کشور ناشی می‌شود. به طور معمول تمامی اختلافاتی را که راه‌حل حقوقی نداشته باشد، سیاسی می‌نامند. اختلاف سیاسی عمده از راه مذاکره و دیپلماسی، پایمردی یا مساعی جمیله (وساطت دوستانه)، میانجیگری، تحقیق و بازجویی، سازش و آشتی و مداخله سازمان‌های بین‌المللی (شورای امنیت) حل و فصل می‌شود^[۱].

منابع

عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی ج۱

پانویس

↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۱۱۶.

[1] عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۱۱۶.

[۱]

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 == مقدمه==
-در مقابل [[اختلاف حقوقی]]، [[اختلاف سیاسی]] است که ناشی از [[تعارض]] [[منافع]] دول یا [[تغییر]] [[قواعد]] [[حقوقی]] موجود باشد. یعنی اگر [[دعاوی]] طرفین یا یکی از آنها منطبق بر [[موازین]] حقوقی نباشد، اختلاف سیاسی است که از راهکارهای موجود برای رفع اختلاف سیاسی می‌توان به مساعی [[جمیله]]، [[مذاکره]]، [[سازش]] و... اشاره داشت.
+در مقابل [[اختلاف حقوقی]]، اختلاف سیاسی است که ناشی از [[تعارض]] [[منافع]] دول یا [[تغییر]] [[قواعد]] [[حقوقی]] موجود باشد. یعنی اگر [[دعاوی]] طرفین یا یکی از آنها منطبق بر [[موازین]] حقوقی نباشد، اختلاف سیاسی است که از راهکارهای موجود برای رفع اختلاف سیاسی می‌توان به مساعی [[جمیله]]، [[مذاکره]]، [[سازش]] و... اشاره داشت.
 پس اختلاف سیاسی از تعارض منافع و [[مصالح]] دو [[کشور]] ناشی می‌شود. به طور معمول تمامی اختلافاتی را که راه‌حل حقوقی نداشته باشد، [[سیاسی]] می‌نامند. اختلاف سیاسی عمده از راه مذاکره و [[دیپلماسی]]، [[پایمردی]] یا مساعی جمیله (وساطت دوستانه)، [[میانجیگری]]، تحقیق و بازجویی، سازش و [[آشتی]] و [[مداخله]] سازمان‌های بین‌المللی (شورای [[امنیت]]) حل و فصل می‌شود<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، ص۱۱۶.</ref>.