محمد بن مسلم زهری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[محمد بن مسلم زهری در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام سجاد| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[محمد بن مسلم زهری در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | |||
== | |||
[[ابوبکر محمد بن مسلم بن عبدالله بن عبدالله بن شهاب زهری قرشی مدنی]] در سال ۵۲هـ متولد شد.<ref>رجال الطوسی، ص۳۰۰.</ref> او [[اهل مدینه]] و ساکن [[شام]] بود و از [[خاندان]] [[بنی زهرة بن کلاب]]، از [[قبیله قریش]]<ref>وفیات الاعیان، ج ۴، ص۱۷۷ و۱۷۸.</ref> و جزء [[تابعین]] به شمار می‌‌رفت.<ref>رجال ابن داود، ص۳۳۶.</ref> برخی [[زمان]] ولادت او را مختلف ذکر کرده‌اند.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج ۹، ص۴۵۰؛ معجم المؤلفین، ج ۱۲، ص۲۱ تهذیب الکمال، ج ۲۶، ص۴۴۰.</ref> او از [[اصحاب]] و [[یاران]] [[امام زین العابدین]] و [[امام صادق]] {{ع}} بود<ref>رجال الطوسی، ص۱۱۹ و۲۹۹.</ref> و از [[امام سجاد]] {{ع}} و افرادی مانند [[عطاء بن ابی رباح]]، [[عروة بن زبیر]] و [[عقبة بن سوید انصاری]] [[روایت]] کرده است.<ref>تهذیب الکمال، ج ۲۶، ص۴۲۶.</ref> | [[ابوبکر محمد بن مسلم بن عبدالله بن عبدالله بن شهاب زهری قرشی مدنی]] در سال ۵۲هـ متولد شد.<ref>رجال الطوسی، ص۳۰۰.</ref> او [[اهل مدینه]] و ساکن [[شام]] بود و از [[خاندان]] [[بنی زهرة بن کلاب]]، از [[قبیله قریش]]<ref>وفیات الاعیان، ج ۴، ص۱۷۷ و۱۷۸.</ref> و جزء [[تابعین]] به شمار می‌‌رفت.<ref>رجال ابن داود، ص۳۳۶.</ref> برخی [[زمان]] ولادت او را مختلف ذکر کرده‌اند.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج ۹، ص۴۵۰؛ معجم المؤلفین، ج ۱۲، ص۲۱ تهذیب الکمال، ج ۲۶، ص۴۴۰.</ref> او از [[اصحاب]] و [[یاران]] [[امام زین العابدین]] و [[امام صادق]] {{ع}} بود<ref>رجال الطوسی، ص۱۱۹ و۲۹۹.</ref> و از [[امام سجاد]] {{ع}} و افرادی مانند [[عطاء بن ابی رباح]]، [[عروة بن زبیر]] و [[عقبة بن سوید انصاری]] [[روایت]] کرده است.<ref>تهذیب الکمال، ج ۲۶، ص۴۲۶.</ref> | ||
[[زهری]] فردی [[فقیه]]،<ref>وفیات الاعیان، ج ۴، ص۱۷۷.</ref> [[مورخ]]<ref>معجم المؤلفین، ج ۱۲، ۲۱.</ref> و از [[راویان]] و [[حافظان حدیث]] بوده<ref>تقریب التهذیب، ج ۲، ص۲۰۷.</ref> و آنچه می‌‌شنید، ثبت می‌‌نمود.<ref>غایة النهایه، ج ۲، ص۲۶۲.</ref> [[نسائی]] او را از راویان [[برتر]] دانسته است. او فردی [[موثق]] و دارای [[احادیث]] بسیار بود. روایتگرانی همچون [[سفیان بن عیینة]]، [[صالح بن کیسان]]، [[ایوب سختیانی]] و [[خالد بن یزید مصری]] از او روایت کرده‌اند.<ref> تهذیب الکمال، ج ۲۶، ص۴۲۷، ۴۲۸، ۴۳۱ و ۴۳۵.</ref> او به دربار [[سلاطین]] [[ | [[زهری]] فردی [[فقیه]]،<ref>وفیات الاعیان، ج ۴، ص۱۷۷.</ref> [[مورخ]]<ref>معجم المؤلفین، ج ۱۲، ۲۱.</ref> و از [[راویان]] و [[حافظان حدیث]] بوده<ref>تقریب التهذیب، ج ۲، ص۲۰۷.</ref> و آنچه می‌‌شنید، ثبت می‌‌نمود.<ref>غایة النهایه، ج ۲، ص۲۶۲.</ref> [[نسائی]] او را از راویان [[برتر]] دانسته است. او فردی [[موثق]] و دارای [[احادیث]] بسیار بود. روایتگرانی همچون [[سفیان بن عیینة]]، [[صالح بن کیسان]]، [[ایوب سختیانی]] و [[خالد بن یزید مصری]] از او روایت کرده‌اند.<ref> تهذیب الکمال، ج ۲۶، ص۴۲۷، ۴۲۸، ۴۳۱ و ۴۳۵.</ref> او به دربار [[سلاطین اموی]] مانند «[[عبدالملک بن مروان|عبدالملک]]»، «[[ولید بن عبدالملک|ولید]]»، «[[سلیمان بن عبدالملک|سلیمان]]» و [[عمر بن عبدالعزیز]] رفت وآمد داشت و از جانب [[یزید بن عبدالملک]] به [[منصب قضاوت]] [[منصوب]] گردید. او در زمان [[هشام بن عبدالملک]] [[تعلیم]] [[فرزندان]] وی را به عهده داشت. برخی او را فردی نظامی و در رتبه [[فرماندهان]] دانسته‌اند.<ref> سیر اعلام النبلاء، ج ۵، ص۳۳۱ و۳۴۱.</ref> او فردی سخاوتمند بود.<ref> خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۹، ص۴۴۹.</ref> | ||
[[مامقانی]] حال او را معلوم ندانسته و [[رأی]] و [[عقیده]] او را مستقیم نمی‌داند و به [[اخبار]] او [[اعتماد]] نمی‌کند.<ref>تنقیح المقال، ج ۳، ص۱۸۷.</ref> [[شیخ طوسی]] نیز درباره او اصطلاح «عدوّ» را به کار برده است<ref>رجال الطوسی، ص۱۱۹.</ref> و در مقابل، [[تستری]] او را از [[موالی]] [[امام سجاد]] {{ع}} دانسته و [[کلام]] [[شیخ طوسی]] را قبول ندارد.<ref>قاموس الرجال، ج ۸، ص۳۷۷ و ۳۸۶.</ref> کتاب «مغازی رسول الله {{صل}}» اثر اوست.<ref>کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۴۷.</ref> وی در سال ۱۲۴هـ <ref>رجال الطوسی، ص۲۹۹.</ref> در شغب، ناحیه‌ای در مرز [[حجاز]] و [[فلسطین]] درگذشت.<ref>معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۲۱.</ref> [[زمان]] فوت او را مختلف آورده اند<ref>وفیات الاعیان، ج ۴، ص۱۷۸.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۷۰۲.</ref> | [[مامقانی]] حال او را معلوم ندانسته و [[رأی]] و [[عقیده]] او را مستقیم نمی‌داند و به [[اخبار]] او [[اعتماد]] نمی‌کند.<ref>تنقیح المقال، ج ۳، ص۱۸۷.</ref> [[شیخ طوسی]] نیز درباره او اصطلاح «عدوّ» را به کار برده است<ref>رجال الطوسی، ص۱۱۹.</ref> و در مقابل، [[تستری]] او را از [[موالی]] [[امام سجاد]] {{ع}} دانسته و [[کلام]] [[شیخ طوسی]] را قبول ندارد.<ref>قاموس الرجال، ج ۸، ص۳۷۷ و ۳۸۶.</ref> کتاب «مغازی رسول الله {{صل}}» اثر اوست.<ref>کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۴۷.</ref> وی در سال ۱۲۴هـ <ref>رجال الطوسی، ص۲۹۹.</ref> در شغب، ناحیه‌ای در مرز [[حجاز]] و [[فلسطین]] درگذشت.<ref>معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۲۱.</ref> [[زمان]] فوت او را مختلف آورده اند<ref>وفیات الاعیان، ج ۴، ص۱۷۸.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۷۰۲.</ref> | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۵: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب امام سجاد]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:اصحاب امام صادق]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام سجاد است. محمد بن مسلم زهری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: محمد بن مسلم زهری در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
ابوبکر محمد بن مسلم بن عبدالله بن عبدالله بن شهاب زهری قرشی مدنی در سال ۵۲هـ متولد شد.[۱] او اهل مدینه و ساکن شام بود و از خاندان بنی زهرة بن کلاب، از قبیله قریش[۲] و جزء تابعین به شمار می‌‌رفت.[۳] برخی زمان ولادت او را مختلف ذکر کرده‌اند.[۴] او از اصحاب و یاران امام زین العابدین و امام صادق (ع) بود[۵] و از امام سجاد (ع) و افرادی مانند عطاء بن ابی رباح، عروة بن زبیر و عقبة بن سوید انصاری روایت کرده است.[۶]
زهری فردی فقیه،[۷] مورخ[۸] و از راویان و حافظان حدیث بوده[۹] و آنچه می‌‌شنید، ثبت می‌‌نمود.[۱۰] نسائی او را از راویان برتر دانسته است. او فردی موثق و دارای احادیث بسیار بود. روایتگرانی همچون سفیان بن عیینة، صالح بن کیسان، ایوب سختیانی و خالد بن یزید مصری از او روایت کرده‌اند.[۱۱] او به دربار سلاطین اموی مانند «عبدالملک»، «ولید»، «سلیمان» و عمر بن عبدالعزیز رفت وآمد داشت و از جانب یزید بن عبدالملک به منصب قضاوت منصوب گردید. او در زمان هشام بن عبدالملک تعلیم فرزندان وی را به عهده داشت. برخی او را فردی نظامی و در رتبه فرماندهان دانسته‌اند.[۱۲] او فردی سخاوتمند بود.[۱۳]
مامقانی حال او را معلوم ندانسته و رأی و عقیده او را مستقیم نمی‌داند و به اخبار او اعتماد نمی‌کند.[۱۴] شیخ طوسی نیز درباره او اصطلاح «عدوّ» را به کار برده است[۱۵] و در مقابل، تستری او را از موالی امام سجاد (ع) دانسته و کلام شیخ طوسی را قبول ندارد.[۱۶] کتاب «مغازی رسول الله (ص)» اثر اوست.[۱۷] وی در سال ۱۲۴هـ [۱۸] در شغب، ناحیه‌ای در مرز حجاز و فلسطین درگذشت.[۱۹] زمان فوت او را مختلف آورده اند[۲۰].[۲۱]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال الطوسی، ص۳۰۰.
- ↑ وفیات الاعیان، ج ۴، ص۱۷۷ و۱۷۸.
- ↑ رجال ابن داود، ص۳۳۶.
- ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج ۹، ص۴۵۰؛ معجم المؤلفین، ج ۱۲، ص۲۱ تهذیب الکمال، ج ۲۶، ص۴۴۰.
- ↑ رجال الطوسی، ص۱۱۹ و۲۹۹.
- ↑ تهذیب الکمال، ج ۲۶، ص۴۲۶.
- ↑ وفیات الاعیان، ج ۴، ص۱۷۷.
- ↑ معجم المؤلفین، ج ۱۲، ۲۱.
- ↑ تقریب التهذیب، ج ۲، ص۲۰۷.
- ↑ غایة النهایه، ج ۲، ص۲۶۲.
- ↑ تهذیب الکمال، ج ۲۶، ص۴۲۷، ۴۲۸، ۴۳۱ و ۴۳۵.
- ↑ سیر اعلام النبلاء، ج ۵، ص۳۳۱ و۳۴۱.
- ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۹، ص۴۴۹.
- ↑ تنقیح المقال، ج ۳، ص۱۸۷.
- ↑ رجال الطوسی، ص۱۱۹.
- ↑ قاموس الرجال، ج ۸، ص۳۷۷ و ۳۸۶.
- ↑ کشف الظنون، ج۲، ص۱۷۴۷.
- ↑ رجال الطوسی، ص۲۹۹.
- ↑ معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۲۱.
- ↑ وفیات الاعیان، ج ۴، ص۱۷۸.
- ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۰۲.