بقیة الله در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| موضوع مرتبط = بقیة الله | | موضوع مرتبط = بقیة الله | ||
| عنوان مدخل = بقیة الله | | عنوان مدخل = بقیة الله | ||
| مداخل مرتبط = [[بقیة الله در معارف مهدویت]] - [[بقیة الله در فقه سیاسی]] | | مداخل مرتبط = [[بقیة الله در قرآن]] - [[بقیة الله در معارف مهدویت]] - [[بقیة الله در فقه سیاسی]] | ||
| پرسش مرتبط = امام مهدی (پرسش) | | پرسش مرتبط = امام مهدی (پرسش) | ||
}} | }} | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
{{متن قرآن|بَقِيَّتُ الله خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ}}<ref>«برنهاده خداوند برای شما بهتر است اگر مؤمن باشید» سوره هود، آیه ۸۶.</ref>. این [[آیه شریفه]] مربوط به داستان [[شعیب]] است؛ آنجا که [[قوم]] خود را از کم‌فروشی [[نهی]] می‌کند<ref>محسن معینی، «بقیة‌الله»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۳۸۰.</ref>. مراد از [[بقیة الله]] در [[آیه]]، سود [[مباح]] حاصل از فروش برای فروشنده است و بهتر از سودی است که از کم‌فروشی و کم گذاشتن از ترازو و وزنه حاصل می‌گردد <ref>سید محمد حسین طباطبابی، المیزان، ج۱۰، ص۳۶۴.</ref>. | {{متن قرآن|بَقِيَّتُ الله خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ}}<ref>«برنهاده خداوند برای شما بهتر است اگر مؤمن باشید» سوره هود، آیه ۸۶.</ref>. این [[آیه شریفه]] مربوط به داستان [[شعیب]] است؛ آنجا که [[قوم]] خود را از کم‌فروشی [[نهی]] می‌کند<ref>محسن معینی، «بقیة‌الله»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۳۸۰.</ref>. مراد از [[بقیة الله]] در [[آیه]]، سود [[مباح]] حاصل از فروش برای فروشنده است و بهتر از سودی است که از کم‌فروشی و کم گذاشتن از ترازو و وزنه حاصل می‌گردد <ref>سید محمد حسین طباطبابی، المیزان، ج۱۰، ص۳۶۴.</ref>. | ||
در [[روایات]]، [[ادعیه]] و [[زیارات]] مأثوره، [[ائمه اطهار]] {{عم}} با عنوان [[بقیة الله]] توصیف شده‌اند. این تعبیر از همه بیشتر برای [[حضرت قائم]] {{ع}} [[دوازدهمین امام]] [[شیعیان]] به کار رفته است. [[فیض کاشان|ملا محسن فیض کاشانی]] در [[تفسیر]] این [[آیه]] از اکمال الدین [[حدیثی]] از | در [[روایات]]، [[ادعیه]] و [[زیارات]] مأثوره، [[ائمه اطهار]] {{عم}} با عنوان [[بقیة الله]] توصیف شده‌اند. این تعبیر از همه بیشتر برای [[حضرت قائم]] {{ع}} [[دوازدهمین امام]] [[شیعیان]] به کار رفته است. [[فیض کاشان|ملا محسن فیض کاشانی]] در [[تفسیر]] این [[آیه]] از اکمال الدین [[حدیثی]] از حضرت [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] می‌کند، به این مضمون که اولین سخنی که [[قائم]] {{ع}} بعد از خروجش می‌گوید، این [[آیه]] است؛ سپس می‌گوید: "من [[بقیة الله]] و [[حجت]] او و خلیفه‌اش بر شما هستم" و هیچ کس بر او [[درود]] نمی‌فرستد، مگر آنکه بگوید: {{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ الله فِي أَرْضِهِ}}<ref>ملامحسن فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ج۲، ص۴۶۸.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۱۴۹.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۳
این مدخل زیرشاخهٔ بحث بقیة الله است. بقیة الله از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بقیة الله در قرآن - بقیة الله در معارف مهدویت - بقیة الله در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
بقیة الله: بازنهاده الهی[۱]، بازمانده و یادگار خدایی.
﴿بَقِيَّتُ الله خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ﴾[۲]. این آیه شریفه مربوط به داستان شعیب است؛ آنجا که قوم خود را از کم‌فروشی نهی می‌کند[۳]. مراد از بقیة الله در آیه، سود مباح حاصل از فروش برای فروشنده است و بهتر از سودی است که از کم‌فروشی و کم گذاشتن از ترازو و وزنه حاصل می‌گردد [۴].
در روایات، ادعیه و زیارات مأثوره، ائمه اطهار (ع) با عنوان بقیة الله توصیف شده‌اند. این تعبیر از همه بیشتر برای حضرت قائم (ع) دوازدهمین امام شیعیان به کار رفته است. ملا محسن فیض کاشانی در تفسیر این آیه از اکمال الدین حدیثی از حضرت امام باقر (ع) نقل می‌کند، به این مضمون که اولین سخنی که قائم (ع) بعد از خروجش می‌گوید، این آیه است؛ سپس می‌گوید: "من بقیة الله و حجت او و خلیفه‌اش بر شما هستم" و هیچ کس بر او درود نمی‌فرستد، مگر آنکه بگوید: «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ الله فِي أَرْضِهِ»[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۲۹۱.
- ↑ «برنهاده خداوند برای شما بهتر است اگر مؤمن باشید» سوره هود، آیه ۸۶.
- ↑ محسن معینی، «بقیة‌الله»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۳۸۰.
- ↑ سید محمد حسین طباطبابی، المیزان، ج۱۰، ص۳۶۴.
- ↑ ملامحسن فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ج۲، ص۴۶۸.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص۱۴۹.