حضرت ادریس در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←پانویس) |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:حضرت ادریس]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۷
این مدخل زیرشاخهٔ بحث حضرت ادریس است. حضرت ادریس از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حضرت ادریس در قرآن - حضرت ادریس در علوم قرآنی - حضرت ادریس در معارف و سیره رضوی - حضرت ادریس در کلام اسلامی - حضرت ادریس در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
حضرت ادریس (ع) از پیامبرانی است که نامش دو بار در قرآن کریم با تجلیل ذکر شده است:
وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِدْرِيسَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَبِيًّا
[۱]، وَرَفَعْنَاهُ مَكَانًا عَلِيًّا[۲]- وَإِسْمَاعِيلَ وَإِدْرِيسَ وَذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصَّابِرِينَ[۳]
اما تفصیل سرگذشت او در قرآن کریم ذکر نشده است.
در تفسیر مجمع البیان آمده است که او جد پدر نوح، و اسم او در تورات، اخنوخ خوانده شده است. براساس روایات و تواریخ، ادریس نخستین کسی است که خط نوشت و جامه دوخت و علم خیاطی را آموزش داد. وی را منشأ و معلم بسیاری از علوم از جمله علم نجوم، حساب، هندسه، هیئت و… دانسته‌اند.
عبدالوهاب نجار در قصص الانبیا آورده است که ادریس به مصر آمد و به دعوت مردم مشغول شد. مردم آن زمان به ۷۲ زبان سخن می‌گفتند و خداوند همه آن زبان‌ها و لغات را به وی تعلیم داد و ادریس (ع) سیاست و آداب تمدن و قوانین مملکتی و همچنین شهرسازی و اداره آن را به مردم آموخت. بر اثر تعلیمات ایشان ۱۸۸ شهر روی کره زمین بنا شد که کوچک‌ترین آنها "رها" (یکی از شهرهای ترکیه در زمان گذشته) است[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ «و در این کتاب، ادریس را یاد کن که پیامبری بسیار راستگو بود» سوره مریم، آیه ۵۶.
- ↑ «و ما او را به جایگاهی فرازمند فرا بردیم» سوره مریم، آیه ۵۷.
- ↑ «و اسماعیل و ادریس و ذو الکفل را (یاد کن) که همه از شکیبایان بودند» سوره انبیاء، آیه ۸۵.
- ↑ رسولی، هاشم، ۱۳۱۱؛ قصص قرآن، جلد۱، صفحه ۳۴؛ خزائلی، محمد، ۱۲۹۲-۱۳۵۳؛ اعلام القرآن، صفحه ۹۹؛ قرشی بنابی، علی اکبر، ۱۳۰۷؛ قاموس قرآن، جلد۲، صفحه ۳۳۸؛ خرمشاهی، بهاء الدین، ۱۳۲۴؛ دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، جلد۱، صفحه ۱۸۲.
- ↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص ۳۸۳۵.