محراب فاطمه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
این [[محراب]] در جنوب [[محراب]] "تهجّد"، داخل مقصوره، یا حجره [[حضرت فاطمه]] {{س}} قرار دارد و بنای آن از پشت پنجره‌ها برای هر زائری نمایان است. در [[روایات اهل بیت]] {{عم}} به مناسبت‌های مختلفی از این [[محراب]] یاد شده است. | این [[محراب]] در جنوب [[محراب]] "تهجّد"، داخل مقصوره، یا حجره [[حضرت فاطمه]] {{س}} قرار دارد و بنای آن از پشت پنجره‌ها برای هر زائری نمایان است. در [[روایات]] [[اهل بیت]] {{عم}} به مناسبت‌های مختلفی از این [[محراب]] یاد شده است. | ||
[[امام مجتبی]] {{ع}} می‌فرماید: "مادرم [[فاطمه]] {{س}} را شب جمعه‌ای در | [[امام مجتبی]] {{ع}} می‌فرماید: "مادرم [[فاطمه]] {{س}} را شب جمعه‌ای در محراب عبادتش دیدم که تا طلیعه [[صبح]] [[ایستاده]] بود و نام مردان و [[زنان]] [[مؤمن]] را به زبان می‌آورد، برایشان بسیار [[دعا]] می‌کرد و برای خود دعا نمی‌کرد، گفتم: مادر! چرا برای خود دعا نکردی؟ فرمود: پسرم! اول [[همسایه]] و سپس اهل [[خانه]]"<ref>محمدباقر مجلسی، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الأطهار {{عم}}، ج۱، ص۳۱۳.</ref>. در [[روایات]] دیگر از درخشش [[نور]] از چهره آن حضرت، هنگام [[عبادت]] در محراب، [[سخن]] به میان آمده است<ref>محمدباقر مجلسی، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الأطهار {{عم}}، ج۲۸، ص۳۸.</ref>. | ||
علاوه بر | علاوه بر محراب اصلی، دو محراب دیگر در سمت [[قبله]] [[مسجد النبی]] وجود دارد: یکی محراب عثمانی، منسوب به [[سلاطین]] عثمانی و دیگری محراب سلیمانی که به نام سلطان سلیمان عثمانی است. این محراب پس از سال ۸۶۰ ساخته شده است<ref>رسول جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۲۲۲.</ref>.<ref>[[یدالله حاجی‌زاده|حاجی‌زاده، یدالله]]، [[منبر و محراب (مقاله)|منبر و محراب]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲]]، ص۳۴۲.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۶
مقدمه
این محراب در جنوب محراب "تهجّد"، داخل مقصوره، یا حجره حضرت فاطمه (س) قرار دارد و بنای آن از پشت پنجره‌ها برای هر زائری نمایان است. در روایات اهل بیت (ع) به مناسبت‌های مختلفی از این محراب یاد شده است.
امام مجتبی (ع) می‌فرماید: "مادرم فاطمه (س) را شب جمعه‌ای در محراب عبادتش دیدم که تا طلیعه صبح ایستاده بود و نام مردان و زنان مؤمن را به زبان می‌آورد، برایشان بسیار دعا می‌کرد و برای خود دعا نمی‌کرد، گفتم: مادر! چرا برای خود دعا نکردی؟ فرمود: پسرم! اول همسایه و سپس اهل خانه"[۱]. در روایات دیگر از درخشش نور از چهره آن حضرت، هنگام عبادت در محراب، سخن به میان آمده است[۲].
علاوه بر محراب اصلی، دو محراب دیگر در سمت قبله مسجد النبی وجود دارد: یکی محراب عثمانی، منسوب به سلاطین عثمانی و دیگری محراب سلیمانی که به نام سلطان سلیمان عثمانی است. این محراب پس از سال ۸۶۰ ساخته شده است[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ محمدباقر مجلسی، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الأطهار (ع)، ج۱، ص۳۱۳.
- ↑ محمدباقر مجلسی، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الأطهار (ع)، ج۲۸، ص۳۸.
- ↑ رسول جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۲۲۲.
- ↑ حاجی‌زاده، یدالله، منبر و محراب، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲، ص۳۴۲.