احترام در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| موضوع مرتبط = احترام | | موضوع مرتبط = احترام | ||
| عنوان مدخل = احترام | | عنوان مدخل = احترام | ||
| مداخل مرتبط = [[احترام در قرآن]] - [[احترام در معارف و سیره | | مداخل مرتبط = [[احترام در قرآن]] - [[احترام در معارف و سیره نبوی]] - [[احترام در فقه اسلامی]] - [[احترام در فقه سیاسی]] - [[احترام در تربیت اسلامی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
احترام به‌معنای [[تعظیم]] و بزرگ شمردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۶.</ref>، [[بزرگداشت]] و گرامی داشتن است: {{متن قرآن|ذَلِكَ وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ}}<ref>«(حقیقت) این است؛ و هر کس نشانه‌های (بندگی) خداوند را سترگ دارد، بی‌گمان، این (کار) از پرهیزگاری دل‌هاست» سوره حج، آیه ۳۲.</ref>. | احترام به‌معنای [[تعظیم]] و بزرگ شمردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۶.</ref>، [[بزرگداشت]] و گرامی داشتن است: {{متن قرآن|ذَلِكَ وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ}}<ref>«(حقیقت) این است؛ و هر کس نشانه‌های (بندگی) خداوند را سترگ دارد، بی‌گمان، این (کار) از پرهیزگاری دل‌هاست» سوره حج، آیه ۳۲.</ref>. | ||
در این [[آیه شریفه]] [[خداوند متعال]]، [[مؤمنان]] را به [[بزرگداشت]] شعایر [[الهی]] امر می‌کند و در [[آیات]] دیگر، شعایر [[الهی]] را نمادهای [[الهی]] (سمبل‌ها) معرفی می‌کند و به‌طور خاص از [[صفا و مروه]] و بُدْن ([[قربانی]] [[حج]] که به شکل ویژه و نمادینی در مقابل [[حجاج]] به سوی | در این [[آیه شریفه]] [[خداوند متعال]]، [[مؤمنان]] را به [[بزرگداشت]] شعایر [[الهی]] امر می‌کند و در [[آیات]] دیگر، شعایر [[الهی]] را نمادهای [[الهی]] (سمبل‌ها) معرفی می‌کند و به‌طور خاص از [[صفا و مروه]] و بُدْن ([[قربانی]] [[حج]] که به شکل ویژه و نمادینی در مقابل [[حجاج]] به سوی سرزمین [[منا]] رانده می‌شود) نام می‌برد: {{متن قرآن|إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ}}<ref>«بی‌گمان صفا و مروه از نشانه‌های (بندگی) خداوند است» سوره بقره، آیه ۱۵۸.</ref>، {{متن قرآن|وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُمْ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ لَكُمْ فِيهَا خَيْرٌ}}<ref>«و (قربانی) شتران تنومند را برای شما از نشانه‌های (بندگی) خداوند قرار داده‌ایم، شما را در آنها خیری است» سوره حج، آیه ۳۶.</ref>.<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۴، ص۳۷۳-۳۷۴.</ref> | ||
== احترام در فقه سیاسی == | == احترام در فقه سیاسی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۱
این مدخل زیرشاخهٔ بحث احترام است. احترام از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: احترام در قرآن - احترام در معارف و سیره نبوی - احترام در فقه اسلامی - احترام در فقه سیاسی - احترام در تربیت اسلامی - پرسش مرتبط ندارداحترام به‌معنای تعظیم و بزرگ شمردن در امور سیاسی شامل برخی از امور مانند: بزرگداشت روزهای ملی کشورها و ملت‌ها، سمبل‌ها و نمادهای فرهنگی و ملی و ... می‌شود. امتیازی که بزرگداشت شعایر الهی در اسلام دارد، جنبه عبادی و معنوی آنهاست که برای تقویت روح معنویت در مؤمنان تأثیری شگرف دارد.
معناشناسی
احترام به‌معنای تعظیم و بزرگ شمردن[۱]، بزرگداشت و گرامی داشتن است: ﴿ذَلِكَ وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ﴾[۲].
در این آیه شریفه خداوند متعال، مؤمنان را به بزرگداشت شعایر الهی امر می‌کند و در آیات دیگر، شعایر الهی را نمادهای الهی (سمبل‌ها) معرفی می‌کند و به‌طور خاص از صفا و مروه و بُدْن (قربانی حج که به شکل ویژه و نمادینی در مقابل حجاج به سوی سرزمین منا رانده می‌شود) نام می‌برد: ﴿إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ﴾[۳]، ﴿وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُمْ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ لَكُمْ فِيهَا خَيْرٌ﴾[۴].[۵]
احترام در فقه سیاسی
امروزه بزرگداشت روزهای ملی کشورها و ملت‌ها، همچنین سمبل‌ها و نمادهای فرهنگی و ملی در دستور کار دولت‌ها قرار دارد و هر ملتی که دارای فرهنگ و تمدن غنی‌تر و باسابقه‌تری باشد، اعیاد، روزهای بزرگ و سرنوشت‌ساز (ملّی) و نمادها و سمبل‌های بیشتری دارد. معمولاً دولت‌ها برای ایجاد وفاق ملّی و همبستگی اجتماعی، تقویت و بسط بنیادهای فرهنگی در جامعه از این نمادها و سمبل‌ها بسیار بهره می‌برند.
امتیازی که بزرگداشت شعایر الهی در اسلام دارد، جنبه عبادی و معنوی آنهاست که برای تقویت روح معنویت در مؤمنان تأثیری شگرف دارد که اعمال حج و تأثیرات آن بر مسلمانان، نمونه برجسته آن است: ﴿فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ﴾[۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۶.
- ↑ «(حقیقت) این است؛ و هر کس نشانه‌های (بندگی) خداوند را سترگ دارد، بی‌گمان، این (کار) از پرهیزگاری دل‌هاست» سوره حج، آیه ۳۲.
- ↑ «بی‌گمان صفا و مروه از نشانه‌های (بندگی) خداوند است» سوره بقره، آیه ۱۵۸.
- ↑ «و (قربانی) شتران تنومند را برای شما از نشانه‌های (بندگی) خداوند قرار داده‌ایم، شما را در آنها خیری است» سوره حج، آیه ۳۶.
- ↑ سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۴، ص۳۷۳-۳۷۴.
- ↑ «بی‌گمان، این (کار) از پرهیزگاری دل‌هاست» سوره حج، آیه ۳۲.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص۱۸۹.