طشت‌گذاری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
طشت‌گذاری | طشت‌گذاری مراسم سنّتی در [[عزاداری]] ایّام [[عاشورا]] که عمدتا در شهرستان اردبیل برگزار می‌‌شود و طشت‌های آب را در [[مساجد]] و حسینیّه‌‌ها می‌‌آورند و رمزی از "[[فرات]]" است. "... نشانه‌‌ها و مظاهری که نمایندۀ محیط خاصّ است، مثل وجود طشت آب و چند ساقۀ گیاه، به نشانۀ رودخانه و نخلستان..."<ref>فصلنامه هنر، شماره ۲، ص۱۶۳؛ مقاله «پژوهشی در تعزیه».</ref>. این نشان می‌‌دهد که در تعزیۀ عاشورا، استفاده از سمبل‌ها رواج داشته و دارد. در توضیح بیشتر این [[سنّت]] مرسوم در اردبیل، در مطبوعات نوشتند: "این مراسم از سه [[روز]] مانده به [[محرّم]] در مسجد جامع، مسجد اعظم و سپس در مساجد دیگر اجرا می‌‌شود. طشت‌ها را بالای سر‌ها می‌‌گیرند و [[مسجد]] را دور می‌‌زنند، سپس در داخل آنها آب می‌‌ریزند. [[مردم]] [[دست]] به طشت و آب آن می‌‌زنند و نوعی [[بیعت با امام]] حسین{{ع}} است و حمایت از عباس{{ع}}. آب طشت‌ها را مردم در شیشه‌هایی برای [[شفا]] و [[تبرّک]] بر می‌‌دارند. | ||
این سنّت از حادثۀ جوانمردانۀ آب دادن [[امام حسین]]{{ع}} به | این سنّت از حادثۀ جوانمردانۀ آب دادن [[امام حسین]]{{ع}} به سپاه حرّ در روز ۲۷ ذی‌حجّه گرفته شده که آب مشک‌ها را در طشت‌ها ریختند و تمام [[لشکر]] حرّ و اسبان آنها را سیراب کردند. این سنّت سمبولیک، تأسّی از اقدام [[سالار شهیدان]] است"<ref>روزنامه «رسالت» (۷۲/۴/۳)، ص۵ گزارش «شوق کربلا».</ref>. به این مراسم، "طشت گردانی" هم می‌‌گویند<ref>گزارشی از این مراسم در اردبیل، در کیهان (۷۳/۴/۲)، ص۱۷ چاپ شده است.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۲۹۴.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۸
مقدمه
طشت‌گذاری مراسم سنّتی در عزاداری ایّام عاشورا که عمدتا در شهرستان اردبیل برگزار می‌‌شود و طشت‌های آب را در مساجد و حسینیّه‌‌ها می‌‌آورند و رمزی از "فرات" است. "... نشانه‌‌ها و مظاهری که نمایندۀ محیط خاصّ است، مثل وجود طشت آب و چند ساقۀ گیاه، به نشانۀ رودخانه و نخلستان..."[۱]. این نشان می‌‌دهد که در تعزیۀ عاشورا، استفاده از سمبل‌ها رواج داشته و دارد. در توضیح بیشتر این سنّت مرسوم در اردبیل، در مطبوعات نوشتند: "این مراسم از سه روز مانده به محرّم در مسجد جامع، مسجد اعظم و سپس در مساجد دیگر اجرا می‌‌شود. طشت‌ها را بالای سر‌ها می‌‌گیرند و مسجد را دور می‌‌زنند، سپس در داخل آنها آب می‌‌ریزند. مردم دست به طشت و آب آن می‌‌زنند و نوعی بیعت با امام حسین(ع) است و حمایت از عباس(ع). آب طشت‌ها را مردم در شیشه‌هایی برای شفا و تبرّک بر می‌‌دارند.
این سنّت از حادثۀ جوانمردانۀ آب دادن امام حسین(ع) به سپاه حرّ در روز ۲۷ ذی‌حجّه گرفته شده که آب مشک‌ها را در طشت‌ها ریختند و تمام لشکر حرّ و اسبان آنها را سیراب کردند. این سنّت سمبولیک، تأسّی از اقدام سالار شهیدان است"[۲]. به این مراسم، "طشت گردانی" هم می‌‌گویند[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ فصلنامه هنر، شماره ۲، ص۱۶۳؛ مقاله «پژوهشی در تعزیه».
- ↑ روزنامه «رسالت» (۷۲/۴/۳)، ص۵ گزارش «شوق کربلا».
- ↑ گزارشی از این مراسم در اردبیل، در کیهان (۷۳/۴/۲)، ص۱۷ چاپ شده است.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۲۹۴.