زندان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[زندان در قرآن]] - [[زندان در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{نبوت}}
== مقدمه ==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
بازداشت ‌کردن، توقیف<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۱۵۶.</ref>، نگهداری‌ کردن، حبس ‌کردن<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۱۵۰.</ref>، زندانی‌ کردن<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۴۲۲.</ref>.  
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[زندان در قرآن]] | [[زندان در حدیث]] | [[زندان در کلام اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[زندان (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
==مقدمه==
از دیگر مسائل [[تهدید]] آمیز [[حیات پیامبر]] که در دوران [[دعوت]] اتفاق افتاده و به آن خبر می‌دهد، [[توطئه]] زندانی کردن [[حضرت]] در [[شهر]] [[مکه]] است. سران [[مشرکان]] نقشه کشیدند که اگر نمی‌توانند او را بکشند، زندانی کنند. {{متن قرآن|وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللَّهُ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که کافران با تو نیرنگ می‌باختند تا تو را بازداشت کنند یا بکشند یا بیرون رانند، آنان نیرنگ می‌باختند و خداوند تدبیر می‌کرد و خداوند بهترین تدبیر کنندگان است» سوره انفال، آیه ۳۰.</ref> در [[تفسیر]] کلمه {{متن قرآن|لِيُثْبِتُوكَ}} از [[ابن عباس]] و [[حسن]] و [[مجاهد]] و قتاده [[نقل]] شده که گویند: یعنی می‌خواستند ترا به بند بکشند. عطا و سدی گویند: یعنی می‌خواستند ترا زندانی کنند ([[مجمع البیان]] ج ۱۰ ص ۲۰۴)<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۶۷۰.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
{{متن قرآن|تَحْبِسُونَهُمَا مِنْ بَعْدِ الصَّلَاةِ فَيُقْسِمَانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ}}<ref>«ای مؤمنان! چون مرگ یکی از شما در رسد گواه گرفتن میان شما هنگام وصیت، (گواهی) دو (مرد) دادگر از شما (مسلمانان) است و اگر سفر کردید و مصیبت مرگ گریبان شما را گرفت (و گواه مسلمان نیافتید) دو گواه دیگر از غیر شما (مسلمانان) است و اگر (به آنها) شک دارید آنان» سوره مائده، آیه ۱۰۶.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
واژه حبس در این [[آیه شریفه]] به معنای بازداشت مؤقت و توقیف تا زمان معیّن (سوگند خوردن بعد از نماز عصر) آمده است. این [[آیه]] مجوز توقیف کسی را که [[حق]] [[مالی]] بر عهده اوست، صادر کرده است تا زمانی که [[قاضی]] [[سوگند]] او را بشنود و [[حکم]] صادر کند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۷، ص۱۰۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۲۱۶.</ref>


==منابع==
== منابع ==
# [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم''']]
{{منابع}}
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس2}}


[[رده:زندان]]
[[رده:مفاهیم]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۵

مقدمه

بازداشت ‌کردن، توقیف[۱]، نگهداری‌ کردن، حبس ‌کردن[۲]، زندانی‌ کردن[۳].

﴿تَحْبِسُونَهُمَا مِنْ بَعْدِ الصَّلَاةِ فَيُقْسِمَانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ[۴].

واژه حبس در این آیه شریفه به معنای بازداشت مؤقت و توقیف تا زمان معیّن (سوگند خوردن بعد از نماز عصر) آمده است. این آیه مجوز توقیف کسی را که حق مالی بر عهده اوست، صادر کرده است تا زمانی که قاضی سوگند او را بشنود و حکم صادر کند[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۱۵۶.
  2. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۱۵۰.
  3. احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۴۲۲.
  4. «ای مؤمنان! چون مرگ یکی از شما در رسد گواه گرفتن میان شما هنگام وصیت، (گواهی) دو (مرد) دادگر از شما (مسلمانان) است و اگر سفر کردید و مصیبت مرگ گریبان شما را گرفت (و گواه مسلمان نیافتید) دو گواه دیگر از غیر شما (مسلمانان) است و اگر (به آنها) شک دارید آنان» سوره مائده، آیه ۱۰۶.
  5. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۷، ص۱۰۳.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص۲۱۶.