نجاست: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{نبوت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233);...» ایجاد کرد) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{نبوت}} | {{نبوت}} | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[نجاست در قرآن]] - [[نجاست در حدیث]] - [[نجاست در کلام اسلامی]]| پرسش مرتبط = نجاست (پرسش)}} | |||
== مقدمه == | |||
منظور صورت کلی [[دستور خداوند]] به [[پیامبر]] مبنی بر [[پاک]] کردن [[لباس]] خود از [[آلودگی]] به نجاست برای [[نماز]] است. | |||
==مقدمه== | |||
منظور صورت کلی [[دستور خداوند]] به [[پیامبر]] مبنی بر [[پاک]] کردن [[لباس]] خود از [[آلودگی]] به | |||
#{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ * وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ}}<ref>«ای جامه بر خود کشیده! * و جامه‌ات را پاکیزه گردان» سوره مدثر، آیه ۱ و ۴.</ref>. | #{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ * وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ}}<ref>«ای جامه بر خود کشیده! * و جامه‌ات را پاکیزه گردان» سوره مدثر، آیه ۱ و ۴.</ref>. | ||
==نکات== | == نکات == | ||
اقوال مختلف در معنای: {{متن قرآن|وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ}} بعضی از [[مفسرین]]<ref>تفسیر قرطبی، ج۱۹، ص۶۳.</ref> گفته‌اند: این عبارت کنایه از [[اصلاح عمل]] است، چون عمل [[آدمی]] به منزله جامه‌ای است بر [[جان آدمی]]، ظاهر، معرف [[باطن]] است، و این شیوه از تعبیر در [[کلام عرب]] بسیار دیده می‌شود که از [[طهارت]] [[باطن]] و [[صلاح]] عمل به [[طهارت]] [[جامه]] به صورت کنایه می‌آورند. بعضی گفته‌اند: این تعبیر کنایه از [[تزکیه نفس]]، و [[پاک]] نگه داشتن آن از لکه‌های [[گناهان]] و [[زشتی‌ها]] است، بعضی دیگر گفته‌اند: مراد از [[پاک]] داشتن [[جامه]]، کوتاه کردن آن در [[پیشگیری]] از آلودگی‌ها است، چون وقتی دامن [[جامه]] بلند بود، به [[زمین]] می‌ساید، و ایمن از [[آلوده]] شدن به | اقوال مختلف در معنای: {{متن قرآن|وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ}} بعضی از [[مفسرین]]<ref>تفسیر قرطبی، ج۱۹، ص۶۳.</ref> گفته‌اند: این عبارت کنایه از [[اصلاح عمل]] است، چون عمل [[آدمی]] به منزله جامه‌ای است بر [[جان آدمی]]، ظاهر، معرف [[باطن]] است، و این شیوه از تعبیر در [[کلام عرب]] بسیار دیده می‌شود که از [[طهارت]] [[باطن]] و [[صلاح]] عمل به [[طهارت]] [[جامه]] به صورت کنایه می‌آورند. بعضی گفته‌اند: این تعبیر کنایه از [[تزکیه نفس]]، و [[پاک]] نگه داشتن آن از لکه‌های [[گناهان]] و [[زشتی‌ها]] است، بعضی دیگر گفته‌اند: مراد از [[پاک]] داشتن [[جامه]]، کوتاه کردن آن در [[پیشگیری]] از آلودگی‌ها است، چون وقتی دامن [[جامه]] بلند بود، به [[زمین]] می‌ساید، و ایمن از [[آلوده]] شدن به نجاست نمی‌ماند. بعضی دیگر گفته‌اند: منظور از [[تطهیر]] [[جامه]]، [[پاک]] نگه داشتن [[همسران]] از [[کفر]] و [[معاصی]] است، چون [[قرآن کریم]] فرموده: {{متن قرآن|هُنَّ لِبَاسٌ لَكُمْ}} آنها [[لباس]] شما هستند. و بعضی گفته‌اند<ref>تفسیر قرطبی، ج۱۹، ص۶۳.</ref>: منظور همان معنای ظاهری [[کلام]]، یعنی [[پاک]] کردن [[جامه]] از نجاسات برای [[نماز]] است. و اگر این معنا منظور باشد مناسب‌تر آن است که بگوییم: منظور از [[تکبیر]] برای [[پروردگار]] هم همان [[تکبیر]] [[نماز]] است، و در نتیجه دو [[آیه]] مورد بحث در صدد [[تشریع]] اصل [[نماز]] دوش به دوش و هم زمان با [[فرمان]] [[دعوت]] خواهد بود.. بعضی دیگر گفته‌اند<ref>روح البیان، ج۱۰، ص۲۲۵.</ref>: مراد از [[تطهیر]] جامه‌ها [[تخلق]] به [[اخلاق]] [[حمیده]] و ملکات فاضله است. و از همه آن وجوه بهتر در نظر [[علامه طباطبایی]] وجه اول و پنجم است<ref>المیزان، ج۲۰، ص۱۲۷.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۸۷۰.</ref>. | ||
== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
==پانویس== | |||
{{ | |||
[[رده:نجاست]] | [[رده:نجاست]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۶
نجاست از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: نجاست در قرآن - نجاست در حدیث - نجاست در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
منظور صورت کلی دستور خداوند به پیامبر مبنی بر پاک کردن لباس خود از آلودگی به نجاست برای نماز است.
- ﴿يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ * وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ﴾[۱].
نکات
اقوال مختلف در معنای: ﴿وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ﴾ بعضی از مفسرین[۲] گفته‌اند: این عبارت کنایه از اصلاح عمل است، چون عمل آدمی به منزله جامه‌ای است بر جان آدمی، ظاهر، معرف باطن است، و این شیوه از تعبیر در کلام عرب بسیار دیده می‌شود که از طهارت باطن و صلاح عمل به طهارت جامه به صورت کنایه می‌آورند. بعضی گفته‌اند: این تعبیر کنایه از تزکیه نفس، و پاک نگه داشتن آن از لکه‌های گناهان و زشتی‌ها است، بعضی دیگر گفته‌اند: مراد از پاک داشتن جامه، کوتاه کردن آن در پیشگیری از آلودگی‌ها است، چون وقتی دامن جامه بلند بود، به زمین می‌ساید، و ایمن از آلوده شدن به نجاست نمی‌ماند. بعضی دیگر گفته‌اند: منظور از تطهیر جامه، پاک نگه داشتن همسران از کفر و معاصی است، چون قرآن کریم فرموده: ﴿هُنَّ لِبَاسٌ لَكُمْ﴾ آنها لباس شما هستند. و بعضی گفته‌اند[۳]: منظور همان معنای ظاهری کلام، یعنی پاک کردن جامه از نجاسات برای نماز است. و اگر این معنا منظور باشد مناسب‌تر آن است که بگوییم: منظور از تکبیر برای پروردگار هم همان تکبیر نماز است، و در نتیجه دو آیه مورد بحث در صدد تشریع اصل نماز دوش به دوش و هم زمان با فرمان دعوت خواهد بود.. بعضی دیگر گفته‌اند[۴]: مراد از تطهیر جامه‌ها تخلق به اخلاق حمیده و ملکات فاضله است. و از همه آن وجوه بهتر در نظر علامه طباطبایی وجه اول و پنجم است[۵][۶].
منابع
پانویس
- ↑ «ای جامه بر خود کشیده! * و جامه‌ات را پاکیزه گردان» سوره مدثر، آیه ۱ و ۴.
- ↑ تفسیر قرطبی، ج۱۹، ص۶۳.
- ↑ تفسیر قرطبی، ج۱۹، ص۶۳.
- ↑ روح البیان، ج۱۰، ص۲۲۵.
- ↑ المیزان، ج۲۰، ص۱۲۷.
- ↑ سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۲، ص ۸۷۰.