اهل‌الجماعه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{علم معصوم}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 25...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| (۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
اهل جماعت، گروهی از [[مسلمانان]] بودند که به [[خلافت]] [[شیخین]] - [[ابوبکر]] و [[عمر]] - و [[عثمان]] [[رضایت]] داده و در دورۀ [[معاویه]] و پس از وی در عصر [[مروانیان]]، [[خلافت امویان]] را پذیرفته بودند. قشر عوام از [[تابعین]]، این عنوان را بر خود نهاده و گفتند: "کسی که با ما [[مخالفت]] ورزد، [[وحدت]] را شکسته، با [[امت]] [[مخالفت]] کرده و [[سنّت]] را ترک کرده است". این گروه، به تدریج، به "[[اهل]] السنة و الجماعة" معروف گشت<ref>کتاب الزینة، ص۲۲۵؛ انساب الاشراف، ج۲، ص۲۴۰؛ مجموعة رسائل الجاحظ، الرسالة السیاسیة، ص۲۳۹؛ تاریخ یحیی بن معین، ج۲، ص۲۳۸.</ref>.<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۵۴.</ref> | |||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده:اصطلاحات سیاسی]] | |||
[[رده: | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۵۱
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
اهل جماعت، گروهی از مسلمانان بودند که به خلافت شیخین - ابوبکر و عمر - و عثمان رضایت داده و در دورۀ معاویه و پس از وی در عصر مروانیان، خلافت امویان را پذیرفته بودند. قشر عوام از تابعین، این عنوان را بر خود نهاده و گفتند: "کسی که با ما مخالفت ورزد، وحدت را شکسته، با امت مخالفت کرده و سنّت را ترک کرده است". این گروه، به تدریج، به "اهل السنة و الجماعة" معروف گشت[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ کتاب الزینة، ص۲۲۵؛ انساب الاشراف، ج۲، ص۲۴۰؛ مجموعة رسائل الجاحظ، الرسالة السیاسیة، ص۲۳۹؛ تاریخ یحیی بن معین، ج۲، ص۲۳۸.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۵۴.