ثواء: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ثواء در قرآن]] - [[ثواء در حدیث]] - [[ثواء در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = ثواء (پرسش)}} | |||
== مقدمه == | |||
* ثَواء: اقامت<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۳۴۱.</ref> و مقیم<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۲۵۲.</ref>، اقامت همراه با استقرار<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۸۱.</ref> که صفت ساکن و مقیم محل یا شهری است. | |||
==مقدمه== | |||
*ثَواء: اقامت<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۳۴۱.</ref> و مقیم<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۲۵۲.</ref>، اقامت همراه با استقرار<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۸۱.</ref> که صفت ساکن و مقیم محل یا شهری است. | |||
*{{متن قرآن|وَمَا كُنْتَ ثَاوِيًا فِي أَهْلِ مَدْيَنَ}}<ref>«و تو در میان مردم مدین ساکن نبودی» سوره قصص، آیه ۴۵.</ref>. | *{{متن قرآن|وَمَا كُنْتَ ثَاوِيًا فِي أَهْلِ مَدْيَنَ}}<ref>«و تو در میان مردم مدین ساکن نبودی» سوره قصص، آیه ۴۵.</ref>. | ||
*[[مشرکان]] [[قریش]] در مقابل قصص [[انبیای الهی]] که در [[کلام]] [[وحی]] آمده (از جمله قصه [[شعیب]]{{ع}} در [[شهر]] [[مدین]]) آن را [[تکذیب]] می‌کردند و ابراز [[حیرت]] و تعجب می‌کردند که [[پیامبر]]{{صل}} این قصص را از کجا آورده است. [[خداوند]] در [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَمَا كُنْتَ ثَاوِيًا فِي أَهْلِ مَدْيَنَ}} برای [[اثبات]] اینکه این [[آیات]] از جانب [[خداوند]] است، به [[حضرت رسول]]{{صل}} خطاب می‌کند که تو مقیم [[مدین]] یا همشهری [[شعیب]] [[پیامبر]]{{صل}} و [[قوم]] او نبودی<ref>سیدمحمدحسین طباطبابی، المیزان، ج۱۶، ص۵۰.</ref>. که از احوال آنها اطلاع داشته باشی. با توجه به [[سیاق]] [[آیه شریفه]] و [[شأن نزول]] آن به نظر می‌رسد، مراد از {{متن قرآن|ثَاوِيًا}} همعصر و معاصر بودن است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۰۰.</ref>. | * [[مشرکان]] [[قریش]] در مقابل قصص [[انبیای الهی]] که در [[کلام]] [[وحی]] آمده (از جمله قصه [[شعیب]] {{ع}} در [[شهر]] [[مدین]]) آن را [[تکذیب]] می‌کردند و ابراز [[حیرت]] و تعجب می‌کردند که [[پیامبر]] {{صل}} این قصص را از کجا آورده است. [[خداوند]] در [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَمَا كُنْتَ ثَاوِيًا فِي أَهْلِ مَدْيَنَ}} برای [[اثبات]] اینکه این [[آیات]] از جانب [[خداوند]] است، به [[حضرت رسول]] {{صل}} خطاب می‌کند که تو مقیم [[مدین]] یا همشهری [[شعیب]] [[پیامبر]] {{صل}} و [[قوم]] او نبودی<ref>سیدمحمدحسین طباطبابی، المیزان، ج۱۶، ص۵۰.</ref>. که از احوال آنها اطلاع داشته باشی. با توجه به [[سیاق]] [[آیه شریفه]] و [[شأن نزول]] آن به نظر می‌رسد، مراد از {{متن قرآن|ثَاوِيًا}} همعصر و معاصر بودن است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۰۰.</ref>. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده: مدخل]] | [[رده: مدخل]] | ||
[[رده: ثواء]] | [[رده: ثواء]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۱۶
ثواء از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ثواء در قرآن - ثواء در حدیث - ثواء در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- ثَواء: اقامت[۱] و مقیم[۲]، اقامت همراه با استقرار[۳] که صفت ساکن و مقیم محل یا شهری است.
- ﴿وَمَا كُنْتَ ثَاوِيًا فِي أَهْلِ مَدْيَنَ﴾[۴].
- مشرکان قریش در مقابل قصص انبیای الهی که در کلام وحی آمده (از جمله قصه شعیب (ع) در شهر مدین) آن را تکذیب می‌کردند و ابراز حیرت و تعجب می‌کردند که پیامبر (ص) این قصص را از کجا آورده است. خداوند در آیه شریفه ﴿وَمَا كُنْتَ ثَاوِيًا فِي أَهْلِ مَدْيَنَ﴾ برای اثبات اینکه این آیات از جانب خداوند است، به حضرت رسول (ص) خطاب می‌کند که تو مقیم مدین یا همشهری شعیب پیامبر (ص) و قوم او نبودی[۵]. که از احوال آنها اطلاع داشته باشی. با توجه به سیاق آیه شریفه و شأن نزول آن به نظر می‌رسد، مراد از ﴿ثَاوِيًا﴾ همعصر و معاصر بودن است[۶].
منابع
پانویس
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۳۴۱.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۲۵۲.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۸۱.
- ↑ «و تو در میان مردم مدین ساکن نبودی» سوره قصص، آیه ۴۵.
- ↑ سیدمحمدحسین طباطبابی، المیزان، ج۱۶، ص۵۰.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۰۰.