مشهد رأس الحسین: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}}))
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = امام حسین
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  =
}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
مشهد رأس الحسین [[حرم]] و بقعه‌ای که مدفن [[سر مطهّر سید الشهدا]] است، یا مکانی که سر آن حضرت به آنجا هم برده شده است. به این نام، دو محل یکی در [[شام]] و دیگری در [[مصر]] وجود دارد. در شام در عسقلان مسجدی بزرگ و ضریحی عظیم است که [[مردم]] آنجا را [[زیارت]] کرده [[تبرّک]] می‌جستند<ref>آثار البلاد و اخبار العباد، قزوینی، ص۲۷۸ (چاپ امیر کبیر).</ref>. به نوشتۀ [[سید محسن امین]]: محلّی در کنار [[مسجد جامع اموی]] در [[دمشق]]، که گویا محلّ نگهداری سر مطهّر سید الشهدا در ایّام یزید بوده و در خزانۀ آن [[ملعون]] نگهداری می‌شده است<ref>اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۲۷.</ref>. همچنین وی می‌نویسد: (در سفرنامۀ خویش) در مصر، [[زیارتگاه]] باشکوه و مقدسی است که [[مردم مصر]]، معتقدند سر [[اباعبدالله الحسین]] در آنجا مدفون است و خلفای مصر، آن را از [[شهر]] عسقلان (در [[فلسطین]]) آورده و [[طیّ]] مراسمی در مصر [[دفن]] کرده‌اند. در همین زمینه در "[[اعیان الشیعه]]" می‌نویسد: بنا به قول برخی، یکی از [[خلفای فاطمی]] در مصر، مأمورانی به عسقلان (بین مصر و شام) فرستاد و سری را برایش آوردند و گفت که [[سر حسین]]{{ع}} است. آن را به مصر آوردند و در محلّی که الآن به نام [[مشهد]] یا [[مسجد رأس الحسین]] معروف است دفن کردند. مردم مصر به این محلّ علاقه نشان می‌دهند و [[زن]] و مرد دسته دسته به زیارت آن می‌روند و [[مراسم]] [[دعا]] و [[تضرّع]] در آنجا می‌گیرند. البته در این که آن سر، [[سر امام حسین]]{{ع}} بوده، [[تردید]] وجود دارد<ref>اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۲۷.</ref>. این [[مسجد]]، اکنون نیز در قاهره وجود دارد، محلّ تجمع و مرکز [[محافل دینی]] و [[قرآنی]]، به‌ویژه در شب‌های [[ماه رمضان]] است و در [[میلاد امام حسین]]{{ع}} هزاران نفر آنجا گرد می‌آیند و حتّی دست [[توسّل]] به سوی خدای حسین{{ع}} دراز کرده و به [[برکت]] آن مکان، [[بیماران]] و [[گرفتاران]] [[شفا]] و [[نجات]] می‌یابند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۴۵۷.</ref>.


==مقدمه==
== منابع ==
'''مشهد رأس الحسین''' [[حرم]] و بقعه‌ای که [[مدفن]] سر [[مطهّر]] [[سید]] الشهداست، یا مکانی که سر آن [[حضرت]] به آنجا هم برده شده است. به این نام، دو محل یکی در [[شام]] و دیگری در [[مصر]] وجود دارد. در [[شام]] در عسقلان مسجدی بزرگ و ضریحی [[عظیم]] است که [[مردم]] آنجا را [[زیارت]] کرده تبرّک می‌جستند<ref>آثار البلاد و اخبار العباد، قزوینی، ص۲۷۸ (چاپ امیر کبیر).</ref>. به نوشتۀ [[سید محسن امین]]: محلّی در کنار [[مسجد جامع اموی]] در [[دمشق]]، که گویا محلّ نگهداری سر [[مطهّر]] [[سید الشهدا]] در ایّام [[یزید]] بوده و در خزانۀ آن [[ملعون]] نگهداری می‌شده است<ref>اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۲۷.</ref>. همچنین وی می‌نویسد: (در سفرنامۀ خویش) در [[مصر]]، [[زیارتگاه]] باشکوه و مقدسی است که [[مردم مصر]]، معتقدند سر [[اباعبدالله الحسین]] در آنجا مدفون است و خلفای [[مصر]]، آن را از [[شهر]] عسقلان (در [[فلسطین]]) آورده و طیّ مراسمی در [[مصر]] [[دفن]] کرده‌اند. در همین زمینه در "اعیان الشیعه" می‌نویسد: بنا به قول برخی، یکی از خلفای فاطمی در [[مصر]]، مأمورانی به عسقلان (بین [[مصر]] و [[شام]]) فرستاد و سری را برایش آوردند و گفت که سر [[حسین]]{{ع}} است. آن را به [[مصر]] آوردند و در محلّی که الآن به نام [[مشهد]] یا [[مسجد رأس الحسین]] معروف است [[دفن]] کردند. [[مردم مصر]] به این محلّ علاقه نشان می‌دهند و [[زن]] و مرد دسته دسته به [[زیارت]] آن می‌روند و [[مراسم]] [[دعا]] و [[تضرّع]] در آنجا می‌گیرند. البته در این که آن سر، سر [[امام حسین]]{{ع}} بوده، [[تردید]] وجود دارد<ref>اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۲۷.</ref>. این [[مسجد]]، اکنون نیز در قاهره وجود دارد، محلّ تجمع و مرکز محافل [[دینی]] و [[قرآنی]]، به‌ویژه در شب‌های [[ماه رمضان]] است و در میلاد [[امام حسین]]{{ع}} هزاران نفر آنجا گرد می‌آیند و حتّی [[دست]] [[توسّل]] به سوی خدای [[حسین]]{{ع}} دراز کرده و به [[برکت]] آن مکان، [[بیماران]] و [[گرفتاران]] [[شفا]] و [[نجات]] می‌یابند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۵۷.</ref>.
{{منابع}}
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
{{پایان منابع}}


== جستارهای وابسته ==
== پانویس ==
 
==منابع==
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
 
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مشهد رأس الحسین]]
[[رده:امام حسین]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۶

مقدمه

مشهد رأس الحسین حرم و بقعه‌ای که مدفن سر مطهّر سید الشهدا است، یا مکانی که سر آن حضرت به آنجا هم برده شده است. به این نام، دو محل یکی در شام و دیگری در مصر وجود دارد. در شام در عسقلان مسجدی بزرگ و ضریحی عظیم است که مردم آنجا را زیارت کرده تبرّک می‌جستند[۱]. به نوشتۀ سید محسن امین: محلّی در کنار مسجد جامع اموی در دمشق، که گویا محلّ نگهداری سر مطهّر سید الشهدا در ایّام یزید بوده و در خزانۀ آن ملعون نگهداری می‌شده است[۲]. همچنین وی می‌نویسد: (در سفرنامۀ خویش) در مصر، زیارتگاه باشکوه و مقدسی است که مردم مصر، معتقدند سر اباعبدالله الحسین در آنجا مدفون است و خلفای مصر، آن را از شهر عسقلان (در فلسطین) آورده و طیّ مراسمی در مصر دفن کرده‌اند. در همین زمینه در "اعیان الشیعه" می‌نویسد: بنا به قول برخی، یکی از خلفای فاطمی در مصر، مأمورانی به عسقلان (بین مصر و شام) فرستاد و سری را برایش آوردند و گفت که سر حسین(ع) است. آن را به مصر آوردند و در محلّی که الآن به نام مشهد یا مسجد رأس الحسین معروف است دفن کردند. مردم مصر به این محلّ علاقه نشان می‌دهند و زن و مرد دسته دسته به زیارت آن می‌روند و مراسم دعا و تضرّع در آنجا می‌گیرند. البته در این که آن سر، سر امام حسین(ع) بوده، تردید وجود دارد[۳]. این مسجد، اکنون نیز در قاهره وجود دارد، محلّ تجمع و مرکز محافل دینی و قرآنی، به‌ویژه در شب‌های ماه رمضان است و در میلاد امام حسین(ع) هزاران نفر آنجا گرد می‌آیند و حتّی دست توسّل به سوی خدای حسین(ع) دراز کرده و به برکت آن مکان، بیماران و گرفتاران شفا و نجات می‌یابند[۴].

منابع

پانویس

  1. آثار البلاد و اخبار العباد، قزوینی، ص۲۷۸ (چاپ امیر کبیر).
  2. اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۲۷.
  3. اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۲۷.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۴۵۷.