قوم یونس در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{نبوت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%;...» ایجاد کرد)
 
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{نبوت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| موضوع مرتبط = قوم یونس
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[قوم یونس]]''' است. "'''[[قوم یونس]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| عنوان مدخل  = قوم یونس
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| مداخل مرتبط = [[قوم یونس در علوم قرآنی]]
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[قوم یونس در قرآن]] - [[قوم یونس در علوم قرآنی]]</div>
| پرسش مرتبط  =  
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[قرآن کریم]] بسیار کوتاه و گذرا ضمن بیان داستان [[حضرت یونس]]{{ع}} به [[قصه]] [[قوم یونس]]{{ع}} اشاره کرده است. در مجموع چنین استفاده می‌شود که او از [[قوم]] خویش [[خشمگین]] و ناراضی بود {{متن قرآن|وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا}}<ref>«و یونس را (یاد کن) هنگامی که خشمناک راه خویش در پیش گرفت » سوره انبیاء، آیه ۸۷.</ref> و [[رفتار]] قوم، ایشان را بسیار بی‌تاب کرد؛ تا آنجا که قوم خود را رها کرد و به جانب دریا (احتمالاً دریای مدیترانه) روآورد.
[[قرآن کریم]] بسیار کوتاه و گذرا ضمن بیان داستان [[حضرت یونس]] {{ع}} به [[قصه]] [[قوم یونس]] {{ع}} اشاره کرده است. در مجموع چنین استفاده می‌شود که او از [[قوم]] خویش [[خشمگین]] و ناراضی بود {{متن قرآن|وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا}}<ref>«و یونس را (یاد کن) هنگامی که خشمناک راه خویش در پیش گرفت» سوره انبیاء، آیه ۸۷.</ref> و [[رفتار]] قوم، ایشان را بسیار بی‌تاب کرد؛ تا آنجا که قوم خود را رها کرد و به جانب دریا (احتمالاً دریای مدیترانه) روآورد.


در قاموس [[کتاب مقدس]] آمده است: "[[خداوند]] وی را [[مأمور]] کرد تا [[ضد]] [[نینوا]] [[نبوت]] کند آن [[حضرت]] بسیار کوشید از این [[مأموریت]] استعفا دهد. بنابراین از (یافا) به کشتی سوار شد و به قصد (ترشیش) حرکت کرد که حتی‌الامکان به طرف دیگر فرار کند؛ اما به [[طوفان]] عظیمی [[مبتلا]] و به حسب خواهش خودش به دریا انداخته شد و اعجازاً ماهی عظیمی وی را ببلعید. پس از سه [[روز]]، ماهی وی را به ساحلی افکند که احتمال دارد به (صیدون) نزدیک بوده است. ثانیاً خطاب رسید برخیز و به نینوا برو! فوراً [[اطاعت]] کرد".
در قاموس [[کتاب مقدس]] آمده است: "[[خداوند]] وی را [[مأمور]] کرد تا ضد [[نینوا]] [[نبوت]] کند آن حضرت بسیار کوشید از این مأموریت استعفا دهد. بنابراین از (یافا) به کشتی سوار شد و به قصد (ترشیش) حرکت کرد که حتی‌الامکان به طرف دیگر فرار کند؛ اما به طوفان عظیمی [[مبتلا]] و به حسب خواهش خودش به دریا انداخته شد و اعجازاً ماهی عظیمی وی را ببلعید. پس از سه [[روز]]، ماهی وی را به ساحلی افکند که احتمال دارد به (صیدون) نزدیک بوده است. ثانیاً خطاب رسید برخیز و به نینوا برو! فوراً [[اطاعت]] کرد".


براساس [[قصص]] [[اسلامی]]، حضرت یونس{{ع}} زمانی که دید [[مردم]] نینوا سخنان وی را نمی‌پذیرند و همچنان به [[بت‌پرستی]] و [[گمراهی]] خود ادامه می‌دهند، خشمگین شد و در کشتی نشست تا از آن قوم [[گمراه]] دور شود.
براساس [[قصص]] [[اسلامی]]، حضرت یونس {{ع}} زمانی که دید [[مردم]] نینوا سخنان وی را نمی‌پذیرند و همچنان به [[بت‌پرستی]] و [[گمراهی]] خود ادامه می‌دهند، خشمگین شد و در کشتی نشست تا از آن قوم [[گمراه]] دور شود.


قصه‌نویسان طبق کتاب [[یونس]] - که در مجموعه [[تورات]] موجود است - گفته‌اند: چون نشانه‌های [[عذاب]] پدیدار شد، [[پادشاه]] نینوا پلاس پوشید و [[دستور]] داد [[کودکان]] و بچه‌های حیوانات را از مادرانشان جدا کردند. نینوا یکپارچه [[گریه و زاری]] شد. [[خدای تعالی]] بر آنان ترحم و [[بلا]] را از ایشان دور کرد. یونس{{ع}} از اینکه انذارش را بی‌نتیجه دید، رنجیده‌خاطر شد و از [[شهر]] نینوا بیرون رفت و در بیابان به [[انتظار]] وقوع حوادث نشست.
قصه‌نویسان طبق کتاب [[یونس]] - که در مجموعه [[تورات]] موجود است - گفته‌اند: چون نشانه‌های [[عذاب]] پدیدار شد، [[پادشاه]] نینوا پلاس پوشید و [[دستور]] داد [[کودکان]] و بچه‌های حیوانات را از مادرانشان جدا کردند. نینوا یکپارچه [[گریه و زاری]] شد. [[خدای تعالی]] بر آنان ترحم و [[بلا]] را از ایشان دور کرد. یونس {{ع}} از اینکه انذارش را بی‌نتیجه دید، رنجیده‌خاطر شد و از [[شهر]] نینوا بیرون رفت و در بیابان به [[انتظار]] وقوع حوادث نشست.


نویسنده کتاب اعلام القرآن درباره کلمه "[[ذوالنون]]" احتمال می‌دهد به معنای "صاحب نینوا" باشد <ref>خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۶۸۷؛ هاکس ، جیمز;قاموس کتاب مقدس;صفحه ۹۷۶؛ قرشی بنابی ، علی اکبر ، ۱۳۰۷ -;قاموس قرآن;جلد۷;صفحه ۲۷۵؛ دراسات تاریخیة من القرآن الکریم;جلد۴;صفحه ۱۷۵</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص ۳۸۸۳.</ref>
نویسنده کتاب اعلام القرآن درباره کلمه "[[ذوالنون]]" احتمال می‌دهد به معنای "صاحب نینوا" باشد<ref>خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۶۸۷؛ هاکس، جیمز;قاموس کتاب مقدس;صفحه ۹۷۶؛ قرشی بنابی، علی اکبر، ۱۳۰۷ -;قاموس قرآن;جلد۷;صفحه ۲۷۵؛ دراسات تاریخیة من القرآن الکریم;جلد۴;صفحه ۱۷۵</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص ۳۸۸۳.</ref>


==جستارهای وابسته==
== جستارهای وابسته ==
*[[یونس]]
{{مدخل وابسته}}
* [[یونس]]
{{پایان مدخل‌ وابسته}}


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده: 9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه علوم قرآنی''']]
# [[پرونده: 9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه علوم قرآنی''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:حضرت یونس]]
[[رده:قوم یونس]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۸

مقدمه

قرآن کریم بسیار کوتاه و گذرا ضمن بیان داستان حضرت یونس (ع) به قصه قوم یونس (ع) اشاره کرده است. در مجموع چنین استفاده می‌شود که او از قوم خویش خشمگین و ناراضی بود ﴿وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا[۱] و رفتار قوم، ایشان را بسیار بی‌تاب کرد؛ تا آنجا که قوم خود را رها کرد و به جانب دریا (احتمالاً دریای مدیترانه) روآورد.

در قاموس کتاب مقدس آمده است: "خداوند وی را مأمور کرد تا ضد نینوا نبوت کند آن حضرت بسیار کوشید از این مأموریت استعفا دهد. بنابراین از (یافا) به کشتی سوار شد و به قصد (ترشیش) حرکت کرد که حتی‌الامکان به طرف دیگر فرار کند؛ اما به طوفان عظیمی مبتلا و به حسب خواهش خودش به دریا انداخته شد و اعجازاً ماهی عظیمی وی را ببلعید. پس از سه روز، ماهی وی را به ساحلی افکند که احتمال دارد به (صیدون) نزدیک بوده است. ثانیاً خطاب رسید برخیز و به نینوا برو! فوراً اطاعت کرد".

براساس قصص اسلامی، حضرت یونس (ع) زمانی که دید مردم نینوا سخنان وی را نمی‌پذیرند و همچنان به بت‌پرستی و گمراهی خود ادامه می‌دهند، خشمگین شد و در کشتی نشست تا از آن قوم گمراه دور شود.

قصه‌نویسان طبق کتاب یونس - که در مجموعه تورات موجود است - گفته‌اند: چون نشانه‌های عذاب پدیدار شد، پادشاه نینوا پلاس پوشید و دستور داد کودکان و بچه‌های حیوانات را از مادرانشان جدا کردند. نینوا یکپارچه گریه و زاری شد. خدای تعالی بر آنان ترحم و بلا را از ایشان دور کرد. یونس (ع) از اینکه انذارش را بی‌نتیجه دید، رنجیده‌خاطر شد و از شهر نینوا بیرون رفت و در بیابان به انتظار وقوع حوادث نشست.

نویسنده کتاب اعلام القرآن درباره کلمه "ذوالنون" احتمال می‌دهد به معنای "صاحب نینوا" باشد[۲].[۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «و یونس را (یاد کن) هنگامی که خشمناک راه خویش در پیش گرفت» سوره انبیاء، آیه ۸۷.
  2. خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۶۸۷؛ هاکس، جیمز;قاموس کتاب مقدس;صفحه ۹۷۶؛ قرشی بنابی، علی اکبر، ۱۳۰۷ -;قاموس قرآن;جلد۷;صفحه ۲۷۵؛ دراسات تاریخیة من القرآن الکریم;جلد۴;صفحه ۱۷۵
  3. فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص ۳۸۸۳.