شأن نزول آیه شهادت چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{پرسش غیرنهایی}} {{جعبه اطلاعات پرسش | موضوع اصلی = امامت (پرسش)|بانک جمع پ...» ایجاد کرد)
 
 
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{پرسش غیرنهایی}}
{{جعبه اطلاعات پرسش
{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی       = [[امامت (پرسش)|بانک جمع پرسش و پاسخ امامت]]
| موضوع اصلی = [[امامت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ امامت]]
| موضوع فرعی        = شأن نزول آیه شهادت چیست؟
| تصویر = 110050.jpg
| تصویر             = 110050.jpg
| نمایه وابسته = [[کلیاتی از امامت (نمایه)|کلیاتی از امامت]]
| اندازه تصویر      = 200px
| مدخل اصلی = ؟
| نمایه وابسته     = [[کلیاتی از امامت (نمایه)|کلیاتی از امامت]]
| موضوعات وابسته =  
| مدخل اصلی         = ؟
| تعداد پاسخ = ۱
| موضوعات وابسته   =  
| پاسخ‌دهنده        =
| پاسخ‌دهندگان      = ۱ پاسخ
}}
}}
'''شأن نزول آیه شهادت چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[امامت (پرسش)|امامت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[امامت]]''' مراجعه شود.
'''شأن نزول آیه شهادت چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[امامت (پرسش)|امامت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[امامت]]''' مراجعه شود.


==عبارت‌های دیگری از این پرسش==
== پاسخ نخست ==
[[پرونده:1379158.jpg|بندانگشتی|راست|100px|[[محمد تقی فیاض‌بخش]]]]
آقایان '''[[محمد تقی فیاض‌بخش]]''' و دکتر '''[[فرید محسنی]]''' در کتاب ''«[[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]»'' در این‌باره گفته‌‌اند:


==پاسخ نخست==
«[[پیامبر اکرم]] {{صل}} طی مدت سیزده سالۀ [[تبلیغ]] در [[مکه]] و تا چند ماه بعد از [[هجرت به مدینه]]، به [[امر خداوند]] به سوی "[[بیت المقدس]]" [[نماز]] می‌خواندند؛ تا آنکه [[قبله]] [[تغییر]] یافت و [[مسلمانان]] [[مأمور]] شدند به سوی "[[کعبه]]" نماز بگذارند. آنها در این مدت مورد [[سرزنش]] و [[طعن]] [[یهود]] بودند؛ زیرا بیت المقدس، در اصل قبله یهود بود. آنان به مسلمانان می‌گفتند: "شما از خود [[استقلال]] ندارید و به سوی قبله ما نماز می‌خوانید". و این را دستاویزی بر [[حقّانیت]] [[دین]] خود می‌گرفتند.
[[پرونده:1379158.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[محمد تقی فیاض‌بخش]]]]
::::::آقایان '''[[محمد تقی فیاض‌بخش]]''' و آقای دکتر '''[[فرید محسنی]]''' در کتاب ''«[[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]»'' در این‌باره گفته‌‌اند:
::::::«[[پیامبر اکرم]]{{صل}} طی مدت سیزده سالۀ [[تبلیغ]] در [[مکه]] و تا چند ماه بعد از [[هجرت به مدینه]]، به [[امر خداوند]] به سوی "[[بیت المقدس]]" [[نماز]] می‌خواندند؛ تا آنکه [[قبله]] [[تغییر]] یافت و [[مسلمانان]] [[مأمور]] شدند به سوی "[[کعبه]]" نماز بگذارند. آنها در این مدت مورد [[سرزنش]] و [[طعن]] [[یهود]] بودند؛ زیرا بیت المقدس، در اصل قبله یهود بود. آنان به مسلمانان می‌گفتند: "شما از خود [[استقلال]] ندارید و به سوی قبله ما نماز می‌خوانید". و این را دستاویزی بر [[حقّانیت]] [[دین]] خود می‌گرفتند.
::::::این سخنان برای [[پیامبر اسلام]]{{صل}} و مسلمانان ناگوار بود. آنها از یک‌سو [[مطیع]] [[فرمان خدا]] بودند و از سوی دیگر طعنه‌های یهود برایشان گران می‌آمد. به همین جهت [[پیامبر]]{{صل}} در [[انتظار]] [[وحی الهی]] برای [[تعیین]] [[تکلیف]] بودند. تا اینکه [[فرمان]] [[تغییر قبله]] صادر شد: در حالی که پیامبر{{صل}} در [[مسجد]] "[[بنی سالم]]<ref>این مسجد بعدها به نام مسجد «ذو قبلتین» تغییر نام یافت.</ref>" در حال [[اقامه نماز]] ظهر بودند، و دو رکعت نماز را به سوی بیت المقدس خوانده بودند، [[جبرئیل]] بازوی [[مبارک]] حضرتش{{صل}} را گرفته و به سوی کعبه برگرداند.
::::::[[یهودیان]] از این ماجرا سخت ناراحت شدند و مثل همیشه شروع به [[بهانه‌جویی]] و ایراد گرفتن کردند. آنها قبلاً می‌گفتند: ما بهتر از مسلمانان هستیم؛ چون آنها از نظر قبله استقلال ندارند و پیرو ما هستند. اما همین که [[دستور]] تغییر قبله از سوی [[خداوند]] صادر شد، زبان به [[اعتراض]] گشودند<ref>{{متن قرآن|سَيَقُولُ السُّفَهَاءُ مِنَ النَّاسِ مَا وَلَّاهُمْ عَنْ قِبْلَتِهِمُ الَّتِي كَانُوا عَلَيْهَا قُلْ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ}} «به زودی کم‌خردان از مردم خواهند گفت: چه چیز آنان را از قبله‌ای که بر آن بودند بازگردانید؟ بگو: خاور و باختر از آن خداوند است، هر که را بخواهد به راهی راست رهنمون خواهد شد» سوره بقره، آیه ۱۴۲.</ref> که چرا اینها از قبله [[پیامبران الهی]]{{عم}} [[اعراض]] نموده‌اند؟ اگر قبله اول صحیح بود، این تغییر چه معنی دارد؟ و اگر دومی صحیح است، چرا سیزده سال و چند ماه به سوی [[بیت المقدس]] [[نماز]] خواندند؟! این سخنان در [[قلوب]] برخی از [[مسلمانان]] [[ضعیف‌الایمان]] مؤثر افتاد؛ لذا [[خداوند]] به پیامبرش{{صل}} [[دستور]] داد: "به آنها بگو [[شرق]] و [[غرب]] عالم از آن خداست، هرکس را بخواهد به [[راه راست]] [[هدایت]] می‌کند".
::::::{{متن قرآن|قُلْ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ}}<ref>«بگو: خاور و باختر از آن خداوند است، هر که را بخواهد به راهی راست رهنمون خواهد شد» سوره بقره، آیه ۱۴۲.</ref>.
::::::ولی در هر صورت، [[تغییر قبله]] آزمایشی بود تا روشن شود چه کسانی [[تبعیت]] بی‌چون و چرا از [[رسول اکرم]]{{صل}} می‌نمایند و چه کسانی تابع [[هوای نفس]] خویشند<ref>مجمع البیان فی تفسیر القرآن (ط. ناصر خسرو، ۱۳۷۲ ه.ش)، ج۱، ص۴۱۵.</ref>»<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۴ ص ۶۱۸.</ref>


==پرسش‌های وابسته==
این سخنان برای [[پیامبر اسلام]] {{صل}} و مسلمانان ناگوار بود. آنها از یک‌سو [[مطیع]] [[فرمان خدا]] بودند و از سوی دیگر طعنه‌های یهود برایشان گران می‌آمد. به همین جهت [[پیامبر]] {{صل}} در [[انتظار]] [[وحی الهی]] برای [[تعیین]] [[تکلیف]] بودند. تا اینکه [[فرمان]] [[تغییر قبله]] صادر شد: در حالی که پیامبر {{صل}} در [[مسجد]] "[[بنی سالم]]<ref>این مسجد بعدها به نام مسجد «ذو قبلتین» تغییر نام یافت.</ref>" در حال [[اقامه نماز]] ظهر بودند، و دو رکعت نماز را به سوی بیت المقدس خوانده بودند، [[جبرئیل]] بازوی [[مبارک]] حضرتش {{صل}} را گرفته و به سوی کعبه برگرداند.


==[[:رده:آثار امامت|منبع‌شناسی جامع امامت]]==
[[یهودیان]] از این ماجرا سخت ناراحت شدند و مثل همیشه شروع به [[بهانه‌جویی]] و ایراد گرفتن کردند. آنها قبلاً می‌گفتند: ما بهتر از مسلمانان هستیم؛ چون آنها از نظر قبله استقلال ندارند و پیرو ما هستند. اما همین که [[دستور]] تغییر قبله از سوی [[خداوند]] صادر شد، زبان به [[اعتراض]] گشودند<ref>{{متن قرآن|سَيَقُولُ السُّفَهَاءُ مِنَ النَّاسِ مَا وَلَّاهُمْ عَنْ قِبْلَتِهِمُ الَّتِي كَانُوا عَلَيْهَا قُلْ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ}} «به زودی کم‌خردان از مردم خواهند گفت: چه چیز آنان را از قبله‌ای که بر آن بودند بازگردانید؟ بگو: خاور و باختر از آن خداوند است، هر که را بخواهد به راهی راست رهنمون خواهد شد» سوره بقره، آیه ۱۴۲.</ref> که چرا اینها از قبله [[پیامبران الهی]] {{عم}} [[اعراض]] نموده‌اند؟ اگر قبله اول صحیح بود، این تغییر چه معنی دارد؟ و اگر دومی صحیح است، چرا سیزده سال و چند ماه به سوی [[بیت المقدس]] [[نماز]] خواندند؟! این سخنان در [[قلوب]] برخی از [[مسلمانان]] [[ضعیف‌الایمان]] مؤثر افتاد؛ لذا [[خداوند]] به پیامبرش {{صل}} [[دستور]] داد: "به آنها بگو [[شرق]] و [[غرب]] عالم از آن خداست، هرکس را بخواهد به [[راه راست]] [[هدایت]] می‌کند".
{{پرسش‌های وابسته}}
 
{{ستون-شروع|3}}
{{متن قرآن|قُلْ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ}}<ref>«بگو: خاور و باختر از آن خداوند است، هر که را بخواهد به راهی راست رهنمون خواهد شد» سوره بقره، آیه ۱۴۲.</ref>.
 
ولی در هر صورت، [[تغییر قبله]] آزمایشی بود تا روشن شود چه کسانی [[تبعیت]] بی‌چون و چرا از [[رسول اکرم]] {{صل}} می‌نمایند و چه کسانی تابع [[هوای نفس]] خویشند<ref>مجمع البیان فی تفسیر القرآن (ط. ناصر خسرو، ۱۳۷۲ ه.ش)، ج۱، ص۴۱۵.</ref>»<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۴ ص ۶۱۸.</ref>
 
== [[:رده:آثار امامت|منبع‌شناسی جامع امامت]] ==
{{منبع‌ جامع}}
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های امامت|کتاب‌شناسی امامت]]؛
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های امامت|کتاب‌شناسی امامت]]؛
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های امامت|مقاله‌شناسی امامت]]؛
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های امامت|مقاله‌شناسی امامت]]؛
* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های امامت|پایان‌نامه‌شناسی امامت]].
* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های امامت|پایان‌نامه‌شناسی امامت]].
{{پایان}}
{{پایان منبع‌ جامع}}
{{پایان}}
 
==پانویس==


== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:پرسش‌]]
[[رده:پرسش]]
[[رده:پرسمان امامت]]
[[رده:پرسمان امامت]]
[[رده:(اا): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ]]
 
[[رده:(اا): پرسش‌های امامت با ۱ پاسخ]]
[[رده:(اا): پرسش‌های امامت با ۱ پاسخ]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۴۸

شأن نزول آیه شهادت چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث امامت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی امامت مراجعه شود.

شأن نزول آیه شهادت چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ امامت
مدخل اصلی؟
تعداد پاسخ۱ پاسخ

پاسخ نخست

 
محمد تقی فیاض‌بخش

آقایان محمد تقی فیاض‌بخش و دکتر فرید محسنی در کتاب «ولایت و امامت از منظر عقل و نقل» در این‌باره گفته‌‌اند:

«پیامبر اکرم (ص) طی مدت سیزده سالۀ تبلیغ در مکه و تا چند ماه بعد از هجرت به مدینه، به امر خداوند به سوی "بیت المقدس" نماز می‌خواندند؛ تا آنکه قبله تغییر یافت و مسلمانان مأمور شدند به سوی "کعبه" نماز بگذارند. آنها در این مدت مورد سرزنش و طعن یهود بودند؛ زیرا بیت المقدس، در اصل قبله یهود بود. آنان به مسلمانان می‌گفتند: "شما از خود استقلال ندارید و به سوی قبله ما نماز می‌خوانید". و این را دستاویزی بر حقّانیت دین خود می‌گرفتند.

این سخنان برای پیامبر اسلام (ص) و مسلمانان ناگوار بود. آنها از یک‌سو مطیع فرمان خدا بودند و از سوی دیگر طعنه‌های یهود برایشان گران می‌آمد. به همین جهت پیامبر (ص) در انتظار وحی الهی برای تعیین تکلیف بودند. تا اینکه فرمان تغییر قبله صادر شد: در حالی که پیامبر (ص) در مسجد "بنی سالم[۱]" در حال اقامه نماز ظهر بودند، و دو رکعت نماز را به سوی بیت المقدس خوانده بودند، جبرئیل بازوی مبارک حضرتش (ص) را گرفته و به سوی کعبه برگرداند.

یهودیان از این ماجرا سخت ناراحت شدند و مثل همیشه شروع به بهانه‌جویی و ایراد گرفتن کردند. آنها قبلاً می‌گفتند: ما بهتر از مسلمانان هستیم؛ چون آنها از نظر قبله استقلال ندارند و پیرو ما هستند. اما همین که دستور تغییر قبله از سوی خداوند صادر شد، زبان به اعتراض گشودند[۲] که چرا اینها از قبله پیامبران الهی (ع) اعراض نموده‌اند؟ اگر قبله اول صحیح بود، این تغییر چه معنی دارد؟ و اگر دومی صحیح است، چرا سیزده سال و چند ماه به سوی بیت المقدس نماز خواندند؟! این سخنان در قلوب برخی از مسلمانان ضعیف‌الایمان مؤثر افتاد؛ لذا خداوند به پیامبرش (ص) دستور داد: "به آنها بگو شرق و غرب عالم از آن خداست، هرکس را بخواهد به راه راست هدایت می‌کند".

﴿قُلْ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ[۳].

ولی در هر صورت، تغییر قبله آزمایشی بود تا روشن شود چه کسانی تبعیت بی‌چون و چرا از رسول اکرم (ص) می‌نمایند و چه کسانی تابع هوای نفس خویشند[۴]»[۵]

منبع‌شناسی جامع امامت

پانویس

  1. این مسجد بعدها به نام مسجد «ذو قبلتین» تغییر نام یافت.
  2. ﴿سَيَقُولُ السُّفَهَاءُ مِنَ النَّاسِ مَا وَلَّاهُمْ عَنْ قِبْلَتِهِمُ الَّتِي كَانُوا عَلَيْهَا قُلْ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ «به زودی کم‌خردان از مردم خواهند گفت: چه چیز آنان را از قبله‌ای که بر آن بودند بازگردانید؟ بگو: خاور و باختر از آن خداوند است، هر که را بخواهد به راهی راست رهنمون خواهد شد» سوره بقره، آیه ۱۴۲.
  3. «بگو: خاور و باختر از آن خداوند است، هر که را بخواهد به راهی راست رهنمون خواهد شد» سوره بقره، آیه ۱۴۲.
  4. مجمع البیان فی تفسیر القرآن (ط. ناصر خسرو، ۱۳۷۲ ه.ش)، ج۱، ص۴۱۵.
  5. فیاض‌بخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل، ج۴ ص ۶۱۸.